Ζευγάρια, που έμειναν μακριά ο ένας από τον άλλο λόγω της πανδημίας, συναντώνται ξανά, μετά το ξήλωμα φράκτη που είχαν σηκώσει οι αρχές Γερμανίας και Ελβετίας για να κλείσουν τα σύνορα
Εκείνος ζει στην Ελβετία, εκείνη στη Γερμανία. Πριν από τον νέο κορωνοϊό, αυτό δεν σήμαινε και πολλά για τον Λούκας και τη Λεονί, ένα «διασυνοριακό» ζευγάρι.
Κατόπιν, αιφνιδιαστικά, ένας φράκτης υψώθηκε μεταξύ τους και τους υποχρέωσαν να μείνουν χωριστά.
Σήμερα, εργάτες άρχισαν να αποσυναρμολογούν τον φράκτη μεταξύ της γερμανικής πόλης Κωνστάντζα και της ελβετικής πόλης Κροϊτσλίνγκεν, που αναδείχθηκε σε σύμβολο της διαίρεσης που δημιούργησε η πανδημία, αφότου υψώθηκε βιαστικά για να κλείσει τα σύνορα.
Εδώ και εβδομάδες, ζευγάρια πήγαιναν εκεί για να κοιτάξει ο ένας τον άλλο. Όμως, αφού η Ελβετία και η Γερμανία συμφώνησαν να ανοίξουν τα σύνορα, ο φράκτης αναμένεται να γκρεμιστεί έως τα μεσάνυχτα.
Ο 34χρονος Λούκας και η 31χρονη Λεονί ανέμεναν τα σύνορα να ανοίξουν νωρίτερα σήμερα με τη Λεονί να μην μπορεί να συγκρατήσει την ανυπομονησία της.
«Είναι ενοχλημένη, πολύ ενοχλημένη. Τώρα, γελάει από την άλλη πλευρά των συνόρων προς τα εμένα, ο αδελφός της τής έδωσε μια μπίρα, νομίζω ότι βοήθησε» είπε ο Λούκας.
Όταν καταφέρουν να διασχίσουν τα σύνορα, θα «πάνε να φάνε μαζί, εάν υπάρχει χρόνος και θα περάσουν μαζί το Σαββατοκύριακο», όπως εξήγησε ο ίδιος.
Μέσα Μαρτίου ήρθε ο… χωρισμός
Υπό κανονικές συνθήκες, ο κόσμος μπορούσε να κάνει έναν περίπατο, ποδήλατο ή ακόμα και να κολυμπήσει μεταξύ των γειτονικών παραλίμνιων πόλεων.
Στα μέσα Μαρτίου, εντούτοις, η γερμανική αστυνομία έφτιαξε τον φράκτη στη δική της πλευρά των συνόρων.
Όταν ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει εκεί και να παραβιάζει τους κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης καθώς αγκάλιαζε ο ένας τον άλλο ή ακόμα και φιλιόντουσαν μέσα από τα κενά του σύρματος, οι αρχές σήκωσαν έναν δεύτερο φράκτη για να τους κρατήσει μακριά.
Ο Ζαν Πιερ Βάλτερ, ένας Ελβετός, οδηγούσε από τη Ζυρίχη στην περιοχή για να δει τη Γερμανίδα σύντροφό του Μάγια Μπούλικ, η οποία οδηγούσε για 3 ώρες από το σπίτι της κοντά στη Χαϊδελβέργη.
«Το να βλέπουμε τον φράκτη να αποξηλώνεται είναι ένα σημάδι ότι η κανονική ζωή μας μπορεί να επιστρέψει», λέει.
«Έχουμε μια δυνατή σχέση και αυτό μας βοήθησε να βγούμε αλώβητοι».