Κορονοϊός και παιδιά: Ποια κινδυνεύουν περισσότερο

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα επιστημόνων στις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων βρίσκεται κι ένας Έλληνας παιδίατρος, τα περισσότερα από τα παιδιά που εισάγονται σε παιδιατρικές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), έχουν κάποιο υποκείμενο νόσημα, όπως συμβαίνει και με τους ηλικιωμένους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Λόρενς Κλάινμαν του Τμήματος Παιδιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ράτγκερς του Νιού Τζέρσι, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό παιδιατρικό περιοδικό «JAMA Pediatrics», ανέφεραν ότι τα παιδιά και οι έφηβοι αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρή Covid-19 από ό,τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί. Ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος για τα παιδιά με υποκείμενα νοσήματα.

«Η ιδέα ότι η Covid-19 «χαρίζεται» στους νέους είναι απλώς εσφαλμένη. Μολονότι τα παιδιά είναι πιθανότερο να αρρωστήσουν με τη νόσο, αν έχουν άλλες χρόνιες καταστάσεις, μεταξύ των οποίων παχυσαρκία, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι ακόμη και παιδιά χωρίς χρόνιες παθήσεις, επίσης, κινδυνεύουν. Οι γονείς πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν τον ιό σοβαρά», τόνισε ο δρ Κλάινμαν.

Η μελέτη αφορούσε 48 ασθενείς, από νεογέννητα έως 21 ετών, που εισήχθησαν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο σε παιδιατρικές ΜΕΘ στις ΗΠΑ λόγω Covid-19. Σε ποσοστό 83% είχαν προϋπάρχον χρόνιο πρόβλημα, όπως ανοσοκαταστολή, διαβήτη, επιληψία, νόσο πνευμόνων, παχυσαρκία κ.α. Το 40% είχε αναπτυξιακή καθυστέρηση ή γενετικές ανωμαλίες.

Κατά την παραμονή τους στη ΜΕΘ, πάνω από το 20% εμφάνισε ανεπάρκεια δύο ή περισσοτέρων οργάνων λόγω της Covid-19 και το 38% χρειάστηκε υποστήριξη με μηχανικό αναπνευστήρα. Σε διάστημα τριών εβδομάδων δύο παιδιά πέθαναν.

Οι ερευνητές επισήμαναν τόσο την πολύ χαμηλότερη θνητότητα στις παιδιατρικές ΜΕΘ (4%) σε σχέση με τις ΜΕΘ με ενήλικους (62%) όσο και τα χαμηλότερα ποσοστά σοβαρών αναπνευστικών προβλημάτων μεταξύ των παιδιατρικών ασθενών.

MUST READ

Απευθείας στη League phase του Champions League: Πως ο Ολυμπιακός έφερε στα μέτρα του το πιο μεγάλο κόλπο της χρονιάς

Στη μελέτη συμμετείχε ο ελληνικής καταγωγής αναπληρωτής καθηγητής Κωνσταντίνος Μπούκας του Τμήματος Παιδιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τέξας, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1997).