«Θέλουμε έργα και όχι πάρεργα»: Οι αστυνομικοί λένε όχι στο «κυνήγι των μασκών»

Έντονες αντιδράσεις στις τάξεις των αστυνομικών έχει προκαλέσει το γεγονός ότι από τη Δευτέρα, 4 Μαΐου, εκείνοι θα κληθούν να ελέγχουν κατά πόσο θα φορούν οι πολίτες μάσκες, εκεί όπου θα είναι υποχρεωτικές.

Μεταξύ άλλων κατηγορούν την πολιτεία ότι τους έχει μετατρέψει σε «κυνηγούς μασκών», βάζοντας ακόμα ένα βάρος στα αναρίθμητα καθήκοντα που βαραίνουν τις πλάτες των αστυνομικών.

=Ακόμα, υπογραμμίζουν πως ότι η ατομική υπευθυνότητα των πολιτών για τη χρήση μάσκας δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο ελέγχου από την αστυνομία.

Συγκεκριμένα, μιλώντας στο MEGA ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθήνας, Νίκος Ρήγας, αναφέρθηκε στις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν οι αστυνομικοί από τη Δευτέρα.

«Δεν μπορεί η ΕΛ.ΑΣ. να είναι πίσω από κάθε πολίτη» τόνισε ο αντιπρόεδρος της Ε.ΑΣ.Υ.Α., υπογραμμίζοντας ότι οι αστυνομικοί ζητούν σύνεση και συνεργασία από τους πολίτες προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός των υγειονομικών υπηρεσιών.

Παράλληλα, ο κ. Ρήγας τόνισε ότι οι έλεγχοι θα συνεχιστούν κανονικά μέχρι την ημερομηνία της άρσης τους, ωστόσο υποστήριξε ότι είναι «άλλο πράγμα ο έλεγχος των μετακινήσεων και άλλο η χρήση μάσκας, που έχει και ένα συγκεκριμένο κόστος για τους πολίτες».

«Θέλουμε έργα και όχι πάρεργα»
Την ίδια στιγμή ανακοίνωση εξέδωσε η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, με τίτλο «Θέλουμε έργα και όχι πάρεργα. Όχι στο κυνήγι “μασκών”».

Δείτε ολόκληρη την ανακοίνωση:
Η προσφιλής τακτική της Πολιτείας που μετατρέπει τον Αστυνομικό σε «παιδί για όλες τις δουλειές», αυτή τη φορά εφαρμόζεται για τον έλεγχο της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας από τους πολίτες και την επιβολή προστίμων.

Όσο η χώρα ταλανίζεται από την πανδημία και η ελληνική κοινωνία προσπαθεί να βρει τους ρυθμούς της πάνω σε νέα πατήματα, οι Έλληνες Αστυνομικοί θα υποχρεωθούν να βεβαιώνουν υψηλά πρόστιμα σε πολίτες που δεν θα φορούν μάσκα. Σαν να μην έφταναν τα αναρίθμητα καθήκοντα που βαραίνουν τις πλάτες των συναδέλφων μας.

Ενδεικτικά, θα υπενθυμίσουμε ότι μόνο το τελευταίο διάστημα, η Αστυνομία είναι υπεύθυνη (εκτός των μόνιμων αρμοδιοτήτων που πηγάζουν από την αποστολή της) για την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, τη φύλαξη των συνόρων, τη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος και την εφαρμογή των μέτρων προστασίας κατά της διασποράς του κοροναϊού.

Κι ερχόμαστε να ρωτήσουμε «η προσωπική ευθύνη των πολιτών έχει ημερομηνία λήξης;». Γιατί μετά από τόσες διαφημιστικές καμπάνιες και ισχυρές συστάσεις προς τους πολίτες για την τήρηση της προσωπικής υγιεινής, η Αστυνομία πρέπει να πάρει τον ρόλο του «μπαμπούλα» και να βεβαιώνει παραβάσεις για ένα ζήτημα που όπως ανέφερε ο Υπουργός Υγείας, κ. Βασίλης Κικίλιας, δεν αποτελεί την μοναδική ικανή και αναγκαία συνθήκη προστασίας της υγείας μας;

Όταν το πλύσιμο των χεριών, τα αντισηπτικά, η τήρηση αποστάσεων και ο μη συγχρωτισμός είναι το ίδιο σημαντικά, το «κυνηγητό» που προωθείται θα έχει ως μοναδικό αποτέλεσμα την δημιουργία εντάσεων μεταξύ πολιτών-Αστυνομικών. Άλλωστε, οι Αστυνομικοί είναι φύσει αδύνατον να προστρέχουν σε κάθε σημείο που κάποιος πολίτης εντοπίζεται να μην φορά μάσκα. Για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει όλο το Σώμα να παραγκωνίσει σημαντικότερα καθήκοντα.

Και αναρωτιόμαστε, πότε επιτέλους θα σταματήσει αυτή η ατελείωτη κατασπατάληση δυνάμεων σε πάρεργα και θα ασχοληθούμε ολοκληρωτικά με την πάταξη της εγκληματικότητας;

Επίσης, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι για να εξασφαλιστεί η καθολική χρήση μασκών στα ΜΜΜ και στις δημόσιες Υπηρεσίες, πρέπει να διευκολυνθούν οι πολίτες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τις προμηθευτούν. Ειδικότερα, η Πολιτεία θα πρέπει να χορηγεί δωρεάν μάσκες σε όλους όσους εισέρχονται στα ΜΜΜ και στις δημόσιες υπηρεσίες, τοποθετώντας σε ευκρινή σημεία ικανό απόθεμα αυτών. Διαφορετικά, είναι εκ προοιμίου βέβαιο ότι πολλοί συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στη νέα υποχρέωση.

Πλέον, η κρισιμότητα των στιγμών απαιτεί υπεύθυνη στάση από όλους, με έργα κι όχι με λόγια. Γιατί σήμερα, ο Έλληνας Αστυνομικός δικαίως νιώθει ο παρίας του συστήματος, που χρησιμοποιείται ως φόβητρο για τους συμπολίτες του, εξαντλείται σωματικά και ψυχικά επί παντός επιστητού ζητήματα, χωρίς να του αναγνωρίζεται η επικινδυνότητα της εργασίας του και η υπέρμετρη προσπάθεια που καταβάλει για την ευημερία και την ειρήνη της χώρας. Φυσικά, σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνεται το «ευχαριστώ» ευγενείας που διαχρονικά εισπράττει χωρίς φειδώ και κόστος από την Πολιτεία.

Θέλουμε έργα και όχι πάρεργα!