Η πανδημία διέκοψε την απόπειρα προς το συγκλονιστικό ανδραγάθημα στις 2.995 επισκέψεις
Σε βαθιά απόγνωση έχει περιέλθει ο 47χρονος Καλιφορνέζος Τζεφ Ριτζ, ο οποίος βρισκόταν αγκαλιά με την επίτευξη μιας ασύλληπτης επίδοσης -πριν τον σταματήσει απότομα ο κορωνοϊός. Ο Ριτζ επισκεπτόταν τη Ντίσνεϊλαντ στο Άναχαϊμ του Λος Αντζελες, από το 2012, συνεχώς, ανελλιπώς και κάθε ημέρα. Αυτό όμως γινόταν έως την αποφράδα 13η Μαρτίου, όταν και το διάσημο θεματικό πάρκο έκλεισε, στο πλαίσιο των μέτρων προστασίας ενάντια στην εξάπλωση της επιδημίας. Η πανδημία διέκοψε την απόπειρα προς το συγκλονιστικό ανδραγάθημα στις 2.995 επισκέψεις.
Μολονότι δεν είναι βέβαιο πως υπάρχουν ανταγωνιστές για το συγκεκριμένο ρεκόρ, ο Τζεφ Ριτζ δηλώνει ότι η τελευταία ημέρα στη Ντίσνεϊλαντ «θύμιζε αρκετά μια κηδεία. Νιώθαμε όπως όταν πεθαίνει ένας δικός μας άνθρωπος». Εξυπακούεται ότι ο Ριτζ ήταν ένα από τα δύο άτομα που έφυγαν τελευταίοι από το πάρκο πριν μπει το υποχρεωτικό λουκέτο.
Ο Ριτζ σταμάτησε μια ανάσα πριν από τις 3.000 επισκέψεις, ενώ βρισκόταν σε φάση προετοιμασίας του φακέλου του, ώστε να κατοχυρώσει βάσει τεκμηρίων, την επίδοσή του στο Βιβλίο Γκίνες. Από το 2012, όταν ξεκίνησε τις καθημερινές επισκέψεις του στη Ντίσνεϊλαντ μαζί με έναν φίλο του, ο Τζεφ Ριτζ συλλέγει με σχολαστική επιμέλεια τα δελτία εισόδου. Και άρα δεν προβλέπεται να υπάρξει καμία ένσταση από τον οργανισμό Γκίνες, για πιθανώς ανεπαρκείς αποδείξεις ότι, όντως, υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος έχει ως κύρια απασχόληση και στόχο στη ζωή του να περνά 3-5 ώρες ημερησίως ανάμεσα στα κουνιστά αλογάκια, τους σωσίες του Μίκυ Μάους και του Ντόναλντ Ντακ κ.λπ. επί οκτώ συναπτά χρόνια.