Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς για να στηρίξουν ψυχολογικά τα παιδιά τους εν μέσω πανδημίας.
Η παραμονή στο σπίτι λόγω των προληπτικών μέτρων για τον κορονοϊό συνεχίζεται επιφέροντας σημαντικές αλλαγές στη ζωή και την ψυχολογία μικρών και μεγάλων.
Παρότι τα παιδιά έχουν μια έμφυτη προσαρμοστικότητα, ο υποχρεωτικός εγκλεισμός ενδέχεται να επηρεάσει – αν δεν έχει ήδη επηρεαστεί -, τη συμπεριφορά τους.
Αν λοιπόν ως γονείς δεν ξέρετε πώς να χειριστείτε τυχόν ξεσπάσματα των παιδιών σας ή αλλαγές στη διάθεσή τους, ακολουθείστε τις συμβουλές του εργαστηρίου Σχολικής Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τι πρέπει να λέμε στα παιδιά
Γνωρίζουμε ότι διανύουμεµε μια κατάσταση κρίσης και όπως κάθε κρίση έχει αρχή, μέση και τέλος. Οι άνθρωποι μπορούμε να τα καταφέρουμε σε δύσκολες καταστάσεις και να πορευτούμε µε ψυχική υγεία και ευεξία.
Αναφερόμαστε χωρίς συγκρίσεις σε συµπεριφορές και στάσεις των µελών της οικογένειάς µας (ενήλικες ή/και παιδιά) που θέλουμε να ενθαρρύνουμε (π.χ. στην υπευθυνότητά τους, στην τήρηση των κανόνων υγιεινής, την πρωτοβουλία τους για αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, τη συνεργασία τους σε κάποια δραστηριότητα, την ευγένεια κλπ.).
Είναι ανακουφιστικό για τα παιδιά να γνωρίζουν πως είναι φυσιολογικό να βιώνουν διαφορετικά και δυσάρεστα συναισθήματα λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης και πως σταδιακά η καθημερινότητα θα επανέλθει στους προηγούμενους ρυθμούς.
Δείτε τι άλλο πρέπει να κάνουμε στη gallery που ακολουθεί:
Σημασία έχει να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να εντάξουν την εκπαίδευση στην καθημερινότητά τους ως αγαθό/εφόδιο µε τρόπο εναλλακτικό και ευέλικτο, εξηγώντας πως επιστρέφοντας στο σχολείο θα ληφθούν υπόψη για όλους οι δυσκολίες της περιόδου και θα γίνουν ανάλογες προσαρμογές για όλους τους μαθητές (π.χ. σχολική ύλη, Πανελλαδικές εξετάσεις).
Δίνουμε στα παιδιά «χώρο» να εκφραστούν και να επιλέξουν την επιμέρους στοχοθεσία της ημέρας, ώστε να διατηρούν την αίσθηση ελέγχου που είναι απαραίτητη, όταν βιώνουν συνθήκες αποσταθεροποίησης.
Βιώνουμε µια δύσκολη κατάσταση, δοκιμάζουμε ή/και μαθαίνουμε τα όριά µας. Σκεφτόμαστε ότι μετά από µια κρίση συνήθως βγαίνουμε πιο δυνατοί.
Μεταδίδουμε το μήνυμα στα παιδιά ότι κανείς δεν ευθύνεται για δυσκολίες που προκύπτουν στη ζωή του, όπως µια ασθένεια – αντίθετα χρειάζεται να αξιοποιήσει μεγάλα αποθέματα δύναμης για να τα καταφέρει.