Στους ρυθμούς της πανδημίας του κορονοϊού «δονείται» τις τελευταίες εβδομάδες η παγκόσμια οικονομία.
Οικονομολόγοι, πολιτικοί και αναλυτές – όπως αναφέρει σε ανάλυση της η Deutsche Welle – αφήνουν πίσω τους τις συζητήσεις για το Brexit και τον εμπορικό ανταγωνισμό Κίνας-ΗΠΑ και βλέπουν ως απειλή το οικονομικό lockdown που έχει προκληθεί από την πανδημία του Covid-19.
Όπως αναφέρει η DW σε άρθρο της με τίτλο «Καθώς ο κορονοϊός προκαλεί μια παγκόσμια οικονομική κρίση, πόσο άσχημα θα μπορούσε να εξελιχθεί;»,δύσκολα θα μπορούσε να προβλέψει κανείς το οικονομικό χάος που θα ακολουθούσε μετά την καταγραφή κάποιων περιπτώσεων πνευμονίας άγνωστης αιτίας στην Κίνα και πώς θα «έκλεινε» το πρώτο τρίμηνο του οικονομικού έτους.
Οι παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές, σύμφωνα με την ανάλυση της DW, έχουν καταρρεύσει κατά περίπου 30% από την αρχή του έτους στις περισσότερες πλούσιες χώρες του κόσμου. Ο αριθμός των Αμερικανών που αναζητούν επιδόματα ανεργίας για πρώτη φορά έχει διπλασιαστεί φτάνοντας τα 7 εκατομμύρια, αριθμός ρεκόρ μέσα σε δύο εβδομάδες. Η Κίνα, η οποία επιβαρύνθηκε το πρώτο τρίμηνο, παρουσίασε ιδιαίτερα άσχημα δεδομένα για το μήνα Φεβρουάριο. Ορισμένες προβλέψεις δείχνουν ότι το ΑΕΠ της χώρας για το πρώτο τρίμηνο θα μειωθεί κατά 10%.
Σε «καραντίνα» το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ
Καθώς η συνεχιζόμενη διακοπή λειτουργίας και η αβεβαιότητα θα μπορούσαν να χειροτερέψουν, το βασικό πλέον ερώτημα φαίνεται να είναι αν η πανδημία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια μεγάλη οικονομική κρίση και να ξεπεράσει την κρίση του 2009.
«Αν κοιτάξετε το ποσοστό της παγκόσμιας οικονομίας που επηρεάζεται από τις διακοπές λειτουργίας των επαγγελματικών κλάδων παγκοσμίως, είναι πιθανώς περίπου το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ και αυτό δεν περιλαμβάνει ακόμη την Κίνα», δήλωσε στην DW ο Μπεν Μάι, οικονομολόγος της Oxford Economics. Παρόλο που προειδοποιεί ότι η εκτίμησή του δεν βασίζεται σε απτά δεδομένα για να καταλήξει σε αυτόν τον αριθμό, υπογραμμίζει την κλίμακα του προβλήματος των παρατεταμένων διακοπών για την παγκόσμια οικονομία.
Είμαστε στην αρχή μίας νέας κρίσης;
«Βρισκόμαστε μόλις στην αρχή της κρίσης. Ενδέχεται να αποβεί το ίδιο άσχημα με την παγκόσμια οικονομική κρίση του 1930. Δεν αποκλείεται ακόμη και μείωση του ΑΕΠ κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες. Οι προοπτικές είναι δυσοίωνες και εξαρτώνται από τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων», εκτίμησε μιλώντας προς τη Deutsche Welle ο καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας στο London School of Economics Άλμπρεχτ Ριτσλ.
Η παραγωγική δραστηριότητα έχει ουσιαστικά παγώσει. Έχει ξαναγίνει αυτό στο πρόσφατο ιστορικό παρελθόν; «Κάθε σύγκριση είναι άνιση. Πιο εύστοχος θα ήταν μάλλον ο παραλληλισμός με τις οικονομίες εν καιρώ πολέμου. Κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων πολέμων έκλειναν παντού εστιατόρια, μικρά καταστήματα και επιχειρήσεις. Ο λόγος ήταν φυσικά ότι ήθελαν να εξοικονομήσουν πρώτες ύλες για την πολεμική οικονομία. Αυτό δεν συμβαίνει τώρα και εδώ έγκειται η μεγάλη διαφορά. Παρά ταύτα μπορούμε να εκτιμήσουμε ήδη ότι ορισμένοι κλάδοι ενδέχεται να συρρικνωθούν όπως σε καιρούς πολέμου. Σε ορισμένους κλάδους η πτώση έφτανε τότε μέχρι και το 70%», λέει ο καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας.
Πόσο καιρό όμως μπορεί να διαρκέσει η αναστολή της οικονομικής δραστηριότητας; «Όλοι εικοτολογούμε για το πότε θα αρχίσουν να καταγράφονται ελλείψεις στην τροφοδοσία και ξεσπάσουν κοινωνικές ταραχές. Γι΄ αυτό και πολλοί πολιτικοί διεθνώς είναι σε κατάσταση πανικού. Το διαπιστώνουμε στον αμερικανό πρόεδρο που προσπαθεί να επιβιώσει υποσχόμενος ότι η οικονομία θα τρέξει κανονικά μετά το Πάσχα. Κανείς δεν γνωρίζει που στηρίζει αυτές τις εκτιμήσεις. Είναι βέβαια γνωστό ότι οι πολιτικοί σχεδιασμοί λειτουργούν διαφορετικά από τους υπολογισμούς των ειδικών», απαντά ο κ. Ριτσλ.