Η καραντίνα διαφυλάττει τους άλλους από τη μετάδοση ενός επικίνδυνου ιού αλλά φαίνεται ότι δρα επιβαρυντικά στην ψυχική υγεία του ατόμου που έχει τεθεί σε καραντίνα σύμφωνα με νέα έρευνα.
Με αφορμή την επιδημία από τον νέο κορωνοϊό COVID-19, όλο και περισσότεροι άνθρωποι που πιθανολογούνται ή αποτελούν φορείς του ιού, τίθενται σε καραντίνα κατ’ οίκον ή σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους κατόπιν επίσημων οδηγιών, στο πλαίσιο προστασίας της δημόσιας υγείας. Τι επιπτώσεις έχει ωστόσο αυτή η απομόνωση στους ίδιους;
Σύμφωνα με έρευνα του King’s College, η οποία δημοσιεύτηκε στο The Lancet, αποκάλυψε πως η καραντίνα, ιδίως σε μεγάλα διαστήματα, επιδρά αρνητικά στην ψυχολογία των ανθρώπων και μάλιστα μακροπρόθεσμα, εφιστώντας την προσοχή στους φορείς που συστήνουν την απομόνωση.
Συγκεκριμένα, μετά την ανάλυση 24 μελετών από 10 χώρες, ερευνητικό αντικείμενο των οποίων είχαν αποτελέσει περιπτώσεις ανθρώπων με Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο (SARS), ‘Εμπολα, γρίπη H1N1, Αναπνευστικό Σύνδρομο της Μέσης Ανατολής (MERS) και γρίπη των ιπποειδών και οι οποίοι είχαν τεθεί σε καραντίνα, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως παρουσίασαν ψυχολογικές διαταραχές όπως συμπτώματα μετατραυματικού στρες, κατάθλιψη, αισθήματα θυμού και φόβου ενώ κάποιοι έκαναν κατάχρηση ουσιών. Ενδιαφέρον αποτελεί πως όσοι είχαν ιστορικό ψυχιατρικών διαταραχών και όσοι απασχολούνταν στον τομέα της υγείας υπέστησαν μεγαλύτερες ψυχολογικές επιπτώσεις από τον αποκλεισμό.
Στα ευρήματα των ερευνητών, πέρα από τη σύνδεση της καραντίνας με την κακή ψυχική υγεία και την αναλογική σχέση του χρόνου αποκλεισμού με την ένταση των συμπτωμάτων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ανάδειξη άλλων στρεσσογόνων παραγόντων σχετικά με την ψυχολογία των υπό καραντίνα ασθενών.
Η έλλειψη σε προμήθειες βασικών αγαθών όπως τα τρόφιμα, το νερό και είδη ένδυσης καθώς και η ελλιπής ενημέρωση εκ μέρους των φορέων δημόσιας υγείας σχετικά με τον σκοπό της καραντίνας και των κατευθυντήριων γραμμών που θα ακολουθηθούν ενέτειναν την κακή ψυχική υγεία. Παρομοίως φάνηκε πως λειτούργησαν τόσο το πλήγμα στα οικονομικά των ασθενών λόγω διακοπής της εργασίας κατά το διάστημα της καραντίνας όσο και το κοινωνικό στίγμα εξαιτίας της κατάστασης της υγείας τους.
Το νέο που κομίζει στο επιστημονικό πεδίο η πρόσφατη έρευνα, είναι η ανάδειξη των ψυχικών επιπτώσεων της υποχρεωτικής έναντι της εκούσιας καραντίνας, κάτι που δεν είχε διερευνηθεί προηγουμένως. Ωστόσο, αυτό στο οποίο συνηγορούν οι μελέτες, είναι το θετικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει στον ασθενή η εθελούσια απομόνωση, όταν έχει γνώση της αλτρουιστικής του πράξης μέσα από τη λεπτομερή πληροφόρηση για το καλό που προσφέρει στη δημόσια υγεία και την προστασία των συνανθρώπων του.