Απιστίες και Αμαρτίες: Τι ισχύει τελικά;

Στα μονοπάτια του έρωτα η ζωδιακή φιλολογία θέλει τους Διδύμους εξ ορισμού άπιστους, τους Ιχθύες «μουλωχτούς», τους Κριούς έτοιμους για όλα, τους Τοξότες παιχνιδιάρηδες και τους Υδροχόους …απροσάρμοστους. Πόσο όμως ανταποκρίνονται στην αλήθεια όλα αυτά;

Αν και κάποια ζώδια θεωρούνται -και δικαίως- περισσότερο αξιόπιστα, όπως για παράδειγμα ο Ταύρος ή ο Σκορπιός, τελικά η αστρολογική πραγματικότητα υποδεικνύει ότι τα κριτήρια της «απιστίας» δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι αυστηρά ζωδιακά. Όλα τα ζώδια βρίσκουν λόγους να «απιστήσουν», απλά το καθένα έχει άλλα ….κουμπιά και βέβαια ακολουθεί στο όλο θέμα μια διαφορετική πολιτική.

Οι Καρκίνοι …διολισθαίνουν στο όνομα της αγκαλιάς της ανασφάλειας ή της περίθαλψης των αδυνάτων. Οι Λέοντες για να τονώσουν τον πληγωμένο εγωισμό τους. Οι Αιγόκεροι για να πλασαριστούν σε μια πιο πλεονεκτική κοινωνική θέση η απλά για να βγάλουν τα απωθημένα ετών…

Και αντίστροφα, οι Ιχθύες μπορεί να βιώνουν την «αιώνια σχέση» παρά τα όποια προβλήματα της, οι Κριοί να είναι απόλυτα ευχαριστημένοι με τις «γαργαλιστικές» κόντρες στη σχέση τους και οι Δίδυμοι-ναι, και αυτοί-να είναι υπόδειγμα πιστότητας έχοντας μια ελεύθερη πνευματική επικοινωνία με το σύντροφο τους η απλά …την Αφροδίτη τους στον Ταύρο.

Η θέση της Αφροδίτης -και όχι αυτή του Ήλιου– είναι τελικά πιο «αρμόδια» σε θέματα σχέσεων. Και η …πονηρή Αφροδίτη μπορεί να είναι σε άλλο ζώδιο.

Για να καταλήξουμε λοιπόν σε κάπως πιο ασφαλή συμπεράσματα για μια ροπή στην «απιστία» είναι αναγκαίο να εξετάσουμε όλους τους σχετικούς δείκτες του ωροσκοπίου.

Οι πρώτες …καμπάνες κτυπούν βλέποντας μια «ζωηρή» Αφροδίτη (σε όψεις κυρίως με τον Άρη, τον Ποσειδώνα η τον Ουρανό) ή μια οικοθεσία που προϊδεάζει ανάλογα (π χ ένας «χαλαρός» ή ασταθής 5ος η 8ος οίκος).

Η δήλωση της Κάρλας Μπρούνι, ότι «ύστερα από μια εβδομάδα χάνεται κάθε ερωτικό ενδιαφέρον» ήταν μια γνήσια εκδήλωση του τετραγώνου της Αφροδίτης με τον Άρη που έχει στο γενέθλιο χάρτη της. Και βέβαια το ότι η κυρία Προέδρου ήταν και είναι σφόδρα επιθυμητή πηγαίνει «πακέτο» με τις έντονες επιθυμίες της. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι με έντονο σεξαπίλ, έχουν τελικά και τα περισσότερα προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις, είτε ως «επιτιθέμενοι», είτε ως «αμυνόμενοι».

Όσον αφορά τους οίκους και τις όψεις, η «χαλαρότητα», εκτός από τους τρεις προαναφερθέντες πλανήτες μπορεί να οφείλεται και σε ένα «ξεσαλωμένο» Δία, που δεν είναι διατεθειμένος να περιοριστεί με κανέναν τρόπο. Για παράδειγμα, η «δική μας» Τζούλια λειτουργεί στο …φουλ το τετράγωνο της Αφροδίτης της (στο Σκορπιό) με το Δία στον Υδροχόο.

Αντίστοιχα η αστάθεια μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της παρουσίας στον 5ο η τον 8ο οίκο, τόσο μιας …ευέξαπτης Σελήνης (για παράδειγμα στον Κριό) η ακόμη και του Ερμή, που πάντα έχει την περιέργεια να «παίξει» με τις πιθανότητες.

Ωστόσο, το ότι υπάρχουν ανάλογες τάσεις δεν σημαίνει ότι θα εκδηλώνονται με την πρώτη ευκαιρία…

Οφείλουμε να συνυπολογίσουμε και τη συνολική επιρροή στο ωροσκόπιο πλανητών όπως ο Κρόνος η ο Πλούτωνας, που είναι σε θέση να «καταπνίξουν» κάθε απόπειρα χειραφέτησης (τουλάχιστον την εξωτερική της εκδήλωση).

Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα ατόμων που ενώ έχουν στα ωροσκόπια τους έντονες όψεις της Αφροδίτης με τον Άρη παραμένουν ουσιαστικά «αδρανή» ερωτικά, στο όνομα των ηθικών αρχών που πρεσβεύει ο Κρόνος η ύστερα από μια «καταδικαστική» και μηδενιστική Πλουτώνια απόφαση του τύπου «αφού δεν έχω αυτό που θέλω, δεν με ενδιαφέρει τίποτε άλλο».

Εκείνο που θα πρέπει να γνωρίζει ο κάθε …πικραμένος είναι ότι καλώς η κακώς η ψυχική ενέργεια που κρύβεται μέσα σε μια «δυσαρμονική» όψη Αφροδίτης – Άρη, ούτε περιορίζεται, ούτε εξαφανίζεται. Απλά, όταν δεν χρησιμοποιείται από το ίδιο το άτομο, τότε βιώνεται ως κατάσταση μέσα από τις επιλογές και τη συμπεριφορά του συντρόφου. Με άλλα λόγια, αν δεν «απιστήσουν», θα το πράξει εκείνος/η. Χώρια που η εγκλωβισμένη ενέργεια έχει συνήθως άλλες παρενέργειες στην ψυχική και σωματική τους υγεία.

Από την άλλη πλευρά, ούτε η ισχυρή επιρροή του Κρόνου και του Πλούτωνα είναι εχέγγυο πιστότητας, αφού όλα εξαρτώνται από τις ενεργειακές ισορροπίες που διαμορφώνονται στο ωροσκόπιο. Μια Αφροδίτη σε σχέση με τον Κρόνο μπλέκεται πολύ συχνά σε διπλές (και μάλιστα μακροχρόνιες) σχέσεις, επειδή λόγω της ανασφάλειας της δεν τολμά να εγκαταλείψει καμία από τις δύο. Και βέβαια ο Πλούτωνας μπορεί να λειτουργήσει ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση, ως ένας …κολασμένος αναζητητής της απόλυτης ηδονής. Είναι αυτό που λένε «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου»…

Γι αυτό, σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να εξετάζουμε τα πράγματα συνολικά, μακριά από ετικέτες, «ιερούς κανόνες» και αφορισμούς, με γνώμονα την διαμορφωμένη ψυχολογία του ατόμου. Όσες και όσοι δεν κατορθώνουν να εναρμονιστούν με αυτό που πραγματικά είναι θα άγονται και θα φέρονται μονίμως από τα πιο «χαμηλά» ένστικτα και τα αδιέξοδα τους, ανεξάρτητα με το αν έχουν «καλές» πλανητικές θέσεις η όψεις.

Ο ρόλος της συναστρίας

Πρακτικά υπάρχουν διάφοροι τύποι (τεχνικές) συναστρίας (όπως για παράδειγμα ο «σύνθετος χάρτης», που χρησιμοποιεί Μεσοδιαστήματα η ο «χάρτης Davidson») αλλά εδώ θα αναφερθώ μόνον στην κλασσική εκδοχή.

Με τη συναστρία εξετάζουμε τις όψεις που σχηματίζονται ανάμεσα στους πλανήτες των δύο ατόμων η την θέση των πλανητών του ενός στους γενέθλιους οίκους του άλλου.

Και είναι προφανές ότι με τη συμβολή των πλανητών του άλλου κάποιες γενέθλιες τάσεις μπορεί να ενισχυθούν η αντίστροφα να ατονήσουν. Αυτό συμβαίνει σε κάθε «στενή» σχέση, ερωτική, φιλική η συγγενική.

Η επιρροή του «καταπιεστικού» Κρόνου ή του Πλούτωνα σε μια συναστρία μπορούν να αναστείλουν τις ερωτικά φιλελεύθερες τάσεις στη ζωή των …υπόπτων.

Αυτό είναι ευκολότερο να συμβεί όταν οι προαναφερθέντες πλανήτες σχηματίζουν όψεις με τα Φώτα η βρίσκονται σε γωνιακούς οίκους του άλλου ωροσκοπίου.

Αντίθετα η παρουσία του Δία ενδέχεται να αυξήσει τις τάσεις προς απιστία, χωρίς, μάλιστα, ουσιαστικό κόστος για τους …άτακτους.

Οι έντονες όψεις της Αφροδίτης με τον Άρη, η τον Ποσειδώνα αλλά και του Άρη με τον Ποσειδώνα μπορούν να δημιουργήσουν ανάλογο υπόβαθρο.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η ενεργειακή ώθηση προς τη μια η την άλλη κατεύθυνση παύει να υφίσταται όταν τα δύο άτομα απομακρυνθούν για οποιοδήποτε λόγο. Και αυτή είναι η βασική αιτία αντιφατικών συμπεριφορών, οι οποίες μάλιστα συνήθως θεωρούνται και ηθικά «κολάσιμες». Ο πλήρως αφοσιωμένος σύζυγος η εραστής μπορεί να μετατραπεί σε ακαταπόνητο ερωτύλο μόλις «αποδεσμευθεί» από την ενέργεια της συντρόφου του.

Πολλές φορές η απιστία δεν προκύπτει από συγκεκριμένες όψεις αλλά από λανθασμένους χειρισμούς σε σχέση με το χαρακτήρα του συντρόφου.

Για παράδειγμα ένας η μια Κριός μπορεί να είναι απόλυτα πιστός/η, αρκεί να μην αντιληφθεί ότι περιορίζεται η ελευθερία του. Τότε ενδέχεται να απιστήσει επί τούτου…

Και αντίστροφα η έλλειψη πιεστικού ενδιαφέροντος, δηλαδή η παροχή ελευθεριών μπορεί να αποδειχθεί …καταστροφική στην περίπτωση Σκορπιών ή Καρκίνων που συνήθως θεωρούν τη συγκεκριμένη στάση ως μια τρανή απόδειξη αδιαφορίας (αναφέρομαι μόνον σε Ηλιακά ζώδια για την οικονομία του λόγου).

Πάντως, παρότι η αστρολογική συμβατότητα είναι ένα από τα κλειδιά μιας δημιουργικής και ανθεκτικής σχέσης, δεν είναι και πανάκεια. Σε κάθε περίπτωση είναι προτιμότερο να υπάρχει συνείδηση των προσωπικών τάσεων και να ξεκαθαρίζονται τα πράγματα από την αρχή. Ας μην χώνουμε το κεφάλι μας στην άμμο επειδή «τσακώσαμε το κελεπούρι». Οι προσδοκίες για μια «τέλεια σχέση» είναι εκείνες που πρακτικά, ευνουχίζοντας την αλήθεια μας, φράζουν το δρόμο για την επίτευξη της.

Ας μην ξεχνάμε ακόμη, ότι οι σχέσεις δεν είναι παρά ένας καθρέπτης του εσωτερικού μας κόσμου. Όσο περισσότερο εξελισσόμαστε εσωτερικά και αποκαθιστούμε την ψυχική μας ενότητα, τόσο πιο αβίαστα θα βρεθούμε αγκαλιά με τον «άνθρωπο μας».

Αν παραμείνουμε πεισματικά προσκολλημένοι σε ένα μοντέλο σχέσης που δεν μας εκφράζει πραγματικά αλλά είναι «δανεικό» από την οικογένεια ή την κοινωνία, τότε θα πέφτουμε διαρκώς θύματα της απιστίας απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό…

Και κάτι ακόμη, ιδιαίτερα σημαντικό. Οι απιστίες και οι …αμαρτίες είναι πραγματικές καταστάσεις που λίγο ως πολύ πέφτουν στην αντίληψη του καθένα μας. Θεωρώ, ότι μια αποκλειστικά ηθική αξιολόγηση είναι πέρα για πέρα λανθασμένη, αφού τονίζει τις συλλογικές αξίες σε βάρος της όχι μόνον της προσωπικής ικανοποίησης αλλά κυρίως αυτού που πραγματικά είμαστε. Αν η «απιστία» είναι για κάποιον η αλήθεια του και ο τρόπος ζωής του, τότε χαλάλι του…

Αρκεί βέβαια να το γνωρίζει και να μην δείχνει στα υποψήφια …θύματα του κάτι το διαφορετικό.