Γιατί δεν μπορείς να πεις απλά μία… «καλησπέρα»;

Ζούμε στην εποχή της αποξένωσης και δεν σηκώνω κουβέντα γι’ αυτό. Επίσης ζούμε και στην εποχή της αδράνειας, και ούτε γι’ αυτό σηκώνω κουβέντα. Είναι φοβερό το ότι προτιμάμε να ζούμε, να υπάρχουμε, να εκφραζόμαστε και να φλερτάρουμε μέσω social media, αλλά αυτή είναι η ugly truth και θα ήμουν ψεύτρα αν έλεγα ότι δεν το έχω κάνει κι εγώ –been there done that-. Όμως, επειδή κανένας άνθρωπος δεν θέλει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο-κάτι που αυτομάτως κάνει ζητούμενο το από το καλό στο καλύτερο-και επειδή κοινωνιολόγος δεν είμαι για να αναλύσω τον αντίκτυπο των social media στην καθημερινότητα-το είχα κάνει εργασία στη σχολή παρόλα αυτά- λέω να καταπιαστώ με το φλερτάκι, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας και όχι μόνο για να επέλθει το σεξ ή η σχέση, αλλά ακόμα και για την ίδια μας τη διάθεση.

Συνηθίζουμε να λέμε ότι οι άντρες δεν φλερτάρουν πια, και ότι στα μαγαζιά θα δεις παρέες αγοριών και κοριτσιών οι οποίες θα κάνουν stories στο Instagram, και καμία αλληλεπίδραση δεν θα έχουν μεταξύ τους. Αυτά στις μέρες των γονιών μας δεν συνέβαιναν, και αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Δεν υπήρχε περίπτωση αντροπαρέα να βγει για ποτά και να μην κάνει επίθεση, στοχευμένη και μη, σε θηλυκές υπάρξεις σε ακτίνα 50 μέτρων. Έτσι γινόταν το φλερτ, έτσι οι γνωριμίες, έτσι και οι σχέσεις.

Καλώς ή κακώς, πλέον τα πράγματα διαφοροποιήθηκαν και η κλασική ειρωνική θα έλεγα φράση των μπαμπάδων: «Μόνος σου πας, μόνος σου έρχεσαι» έχει γίνει πλέον καθημερινότητα. Ωστόσο, επειδή προσπαθώ να μην γενικεύω-το κάνω αλλά προσπαθώ να το καταπολεμήσω- δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια σε σένα ρομαντικέ μου τύπε, που το λέει η ψυχούλα σου, και που όταν το κορίτσι σου αρέσει, θα πας να μιλήσεις.

ΟΜΩΣ… και το γράφω με κεφαλαία γιατί είναι υψίστης σημασίας,  το ότι θα βρεις το κουράγιο και το θάρρος να μιλήσεις, δεν σε κάνει αυτομάτως θεό στο καμάκι. Γιατί ματάκια μου γλυκά, συγχαρητήρια που επιλέγεις να εκτεθείς για το κορίτσι που σου αρέσει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα αποτελέσματα θα είναι θετικά. Με λίγα λόγια, δεν θα σου κάτσει η άλλη αν ξεστομίσεις το τούβλο!

«Δε φτάνει που ερχόμαστε και μιλάμε, θέλετε και εμπνευσμένες ατάκες», θα πεις-το ξέρω ότι θα το πεις- αλλά το θέμα είναι ακριβώς αυτό: Κάποιες φορές, και όταν πια έχεις περάσει τα 25 και τα 28 θέλεις απλά μία «καλησπέρα» -όχι σαν μπουζουξής λίγο πριν τον λουλουδοπόλεμο- αλλά μία απλή καλησπέρα η οποία θα συνοδεύεται με ένα: «Με λένε τάδε, σε είδα και μου άρεσες» (Το βλέπω το θέλω φάση).

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Για να μην τα πολυλογώ, έλα μίλα, πες τα πιο απλά και δε θα βγεις χαμένος! Ούτε Instagram, ούτε Messenger ούτε τίποτα. Απλά, αντρικά και παλιακά. Εκδηλώνεις θαυμασμό, παίρνεις τηλέφωνο!!! Μπράβο παλικάρι μου.