Μουντιάλ : Με την Αγγλία, αλλά μπορεί να βάλει την μπάλα κάτω;

Από το παιχνίδι με το Βέλγιο είχαν φανεί τα προβλήματα της Αγγλίας σε ότι αφορά την ανάπτυξη του παιχνιδιού. Τότε, μιλήσαμε για την αξία των «κόκκινων διαβόλων», για το ότι τα λιοντάρια έπαιξαν με πολλούς αναπληρωματικούς και η σχετική συζήτηση δεν επεκτάθηκε. Μετά την πρόκριση στα πέναλτι επί της Κολομβίας και παρά τον επικό και ιστορικό της χαρακτήρα η συζήτηση πρέπει να γίνει σε νέα βάση.

Η Αγγλία δεν κρίνεται πια στην βάση της νεανικής ομάδας που πήγε στην Ρωσία για να μαζέψει εμπειρίες. Όταν περνάς στα προημιτελικά και έχεις απέναντί σου την Σουηδία αυξάνουν οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες από την ομάδα του Σαουθγκέιτ. Τα περί νεανικής ομάδας που έτσι κι αλλιώς δεν πολυστέκουν όταν παίζεις με τον Τρίπιερ, τον Ασλει Γιάνγκ. Τον Χέντερσον , τον Γουόκερ και τον Στέρλινγκ.

Τώρα η ομάδα της Αγγλίας βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη ευκαιρία και οι οπαδοί της είτε βρίσκονται στα νησιά είτε σε όλο τον κόσμο δεν είναι διατεθειμένοι να συμβιβαστούν με όσα πέτυχε η ομάδα τους μέχρι τώρα. Το ίδιο και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό ισχύει για τον αγγλικό Τύπο που θα τους κατασπαράξει όλους έτσι και τους στείλει σπίτια τους η Σουηδία. Και θα έχουν δίκιο. Οταν είσαι η Αγγλία, σέρνεις πίσω σου μια μεγάλη ιστορία κι ένα τσουβάλι αποτυχίες από το 1966 και μετά δεν μπορείς να λες ότι να ναι μεν έφτασες στα ημιτελικά αλλά σε πέταξε έξω η Σουηδία. Μόνο που είναι άλλο θέμα τι θέλεις να κάνεις κι άλλο το τι μπορείς να κάνεις με την μπάλα που παίζεις. Και η μπάλα που έπαιξαν οι Αγγλοι απέναντι σε Βέλγους και Κολομβιανούς είναι να μασάς και να φτύνεις.

Είκοσι εννέα μελετητές ποδοσφαίρου να καθίσουν μελετώντας το βίντεο δεν θα μπορούσαν να βγάλουν άκρη για τον τρόπο με τον οποίο επιχείρησαν να επιτεθούν οι παίκτες του Σαουθγκέιτ στο ματς με την Κολομβία. Αφήνω κατά μέρος το σύστημα με την παράταξη των κεφαλοσφαιριστών στις στημένες φάσεις και τα κόρνερ.

Πάμε στην ανάπτυξη του παιχνιδιού όταν η μπάλα κυλούσε στο χορτάρι. Όταν η ομάδα υποχρεωνόταν κάτω από συνθήκες πίεσης να κάνει παιχνίδι από τον άξονα. Εξαφανισμένος ο Λίγκαρντ από το μαρκάρισμα του Μπάριος, περιφερόμενος ασκόπως ο Ντέλε Αλι και ο Στέρλινγκ να παριστάνει κάτι που δεν είναι , τον δεύτερο επιθετικό. Κι ο Κέιν να γυρίζει ακόμα και πίσω από την σέντρα για να κερδίσει φάουλ και να πετάξουν οι άλλοι την μπάλα μπροστά.

Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν συνιστά ανάπτυξη παιχνιδιού ούτε μαρτυρά σχέδιο για το πώς οργανωμένα θα βγει η ομάδα στην επίθεση. Η ταχύτητα και η αποφασιστικότητα στις προσωπικές μονομαχίες είναι ένα αυθεντικό γνώρισμα του παιχνιδιού των άγγλων. Από εκεί και πέρα χρειάζονται ιδέες. Αυτές έλλειπαν και η Εθνική Αγγλίας αγκομάχησε απέναντι σε μια συμπαγή ομάδα όπως η Κολομβία.

MUST READ

H «πτώση» του Ομπράντοβιτς: Τα 23 εκατομμύρια της Παρτιζάν και το... 2-8 (vids)

Επειδή οι απαιτήσεις ανέβηκαν στο παιχνίδι απέναντι στην Σουηδία περιμένουμε ο Σαουθγκέιτ και οι παίκτες του να παρουσιάσουν κάτι καλύτερο και πιο σύγχρονο ως τρόπο ανάπτυξης του παιχνιδιού. Ακόμα και τα λιοντάρια για να πιάσουν τα θηράματά τους έχουν ένα σχέδιο πέρα από τις φυσικές δυνάμεις τους…