Για σένα Τζίμι Ντουρμάζ!

Μια μέρα, ένας παίκτης. Ένα λάθος, άπλετο μίσος. Μια ομάδα που συσπειρώνεται και βροντοφωνάζει «Γαμώ τον ρατσισμό!». Η πρόκριση της Σουηδίας στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα έπρεπε να αφιερωθεί στον Τζίμι Ντουρμάζ, τον διεθνή άσο για τον οποίο η συγγραφέας-μοίρα έγραψε: Να γεννηθεί στη Σουηδία. Να γεννηθεί στη Σουηδία από Σύρους γονείς, να έχει τουρκική καταγωγή και να φορά τα μπλε κίτρινα.

«Αιμοβόρος μαύρος», «καμικάζι αυτοκτονίας», «γ…..ός μετανάστης», «ταλιμπάν», «τρομοκράτης». Εκατοντάδες ρατσιστικά μηνύματα. Απειλές για τη ζωή του, για τη ζωή της οικογένειάς του. Μίσος. Ανόητο μίσος ποτισμένο με δηλητηριώδες ρατσισμό. Τον μισούν που ο πατέρας του έφυγε από την Τουρκία, που η μητέρα του έφυγε από τον Λίβανο, που μετακόμισαν στην Σουηδία, για να μην αφήσουν την φτώχεια να ορίσει τη ζωή τους.

Το Σάββατο (23/06), στο 74ο λεπτό της αναμέτρησης κόντρα στη Γερμανία, ο ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής Σουηδίας του έδωσε εντολή να περάσει στον αγώνα στη θέση του Βίκτορ Κλάεσον. Ο 29χρονος έκανε φάουλ στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων. Έκανε το φάουλ από το οποίο προήλθε το γκολ του Τόνι Κρόος, το γκολ που έδωσε τη νίκη στη Γερμανία. Η Σουηδία κατέρρευσε και οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν για τον Τζίμι Ντουρμάζ. Τα social media του πρώην Ερυθρόλευκου ποδοσφαιριστή γέμισαν ασφυκτικά με απειλές. Με υποτιμητικά σχόλια. Με ασχήμια. Μια εκστρατεία μίσους εξαιτίας κυρίως της καταγωγής του. Μια εκστρατεία μίσους, όμοια με εκείνες που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι καθημερινά. Τα αντανακλαστικά του προπονητή του, των συμπαικτών του, ανάσες ανθρωπιάς.

Ο Τζίμι Ντουρμάζ γεννήθηκε στη Σουηδία, στην πόλη Ορέμπρο, στις 22 Μαρτίου του 1989. Παιδί μιας πολύ θρησκευόμενης οικογένειας Ασσυρίων. Ο πατέρας του γεννήθηκε στην Τουρκία και η μητέρα του στο Λίβανο. Ρίζες που ο ίδιος δεν έχει απαρνηθεί ποτέ. Στο σώμα του έχει πολλά τατουάζ που υποδεικνύουν την πίστη του. Είναι Χριστιανός Ορθόδοξος. Ο Τζίμι Ντουρμάζ έχει περάσει από τη χώρα μας. Είχε επωφεληθεί από την παρουσία του εδώ για να επισκεφθεί έναν από τους προσφυγικούς καταυλισμούς.

Τα παραπάνω είναι οι λόγοι για τους οποίους ορισμένοι «φίλοι» της Εθνικής ομάδας της Σουηδίας τον επέκριναν την περασμένη εβδομάδα. Ένα κύμα μίσους τόσο μεγάλο, που την επόμενη ημέρα, κατά τη διάρκεια της προπόνησης, οι παίκτες αποφάσισαν να συσπειρωθούν γύρω από τον συμπαίκτη τους και να καταγγείλουν τον ρατσισμό. Ο Ντουρμάζ πήρε το λόγο για να μιλήσει για τις προσβολές και να καταγγείλει απειλές εναντίον των παιδιών του. Είπε το πιο απλό πράγμα. Μπορούν όλοι να του ασκούν κριτική για την απόδοσή του μέσα στο γήπεδο. Όχι για την καταγωγή του. Τις ρίζες. Το χρώμα του.

«Είμαι Σουηδός και είμαι περήφανος που φοράω τη φανέλα με τη σημαία μας. Είμαι ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο. Έχω μάθει να ζω με την κριτική που μου ασκείται. Είναι μέρος της δουλειάς μας και το αντιμετωπίζω κάθε μέρα. Το να απειλούν πως θα με σκοτώσουν στέλνοντας απειλητικά μηνύματα για το παιδί μου είναι απαράδεκτο. Θα ήθελα, όμως, την ίδια στιγμή να ευχαριστήσω τους θαυμάσιους ανθρώπους που μας υποστηρίζουν. Μας δίνουν δύναμη. Θα παραμείνουμε ενωμένοι. Γ@@ω τον ρατσισμό».

Αυτή η έκκληση για αλληλεγγύη, για κατανόηση, είχε μεγάλο αντίκτυπο στη χώρα. Η υπουργός αθλητισμού, Ανίκα Στράντχαλ, πήγε στο κοινοβούλιο με την κίτρινη φανέλα με τον αριθμό 21. Τον αριθμό της φανέλας του Τζίμι Τζουρμάζ. Εν συνεχεία, η Σουηδία πιο συσπειρωμένη από ποτέ άλλοτε επικράτησε του Μεξικού με 3-0. Πήρε την πρόκριση στη φάση των νοκ-άουτ. Την Τρίτη (03/07) επικράτησε 1-0 επί της Ελβετίας. Πήρε την πρόκριση στα προημιτελικά ενός Μουντιάλ 24 χρόνια μετά!

Ο Ντουρμάζ ανδρώθηκε στη Μάλμε, τον πιο επιτυχημένο σύλλογο στη χώρα. Ναι εκεί που έκανε τα πρώτα του βήματα ο Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς για τον οποίο μάλλον κανείς δεν θα εξαπέλυε απειλές παρότι κι ο ίδιος γόνος μεταναστών. Ο Ντουρμάζ είναι διεθνής από το 2011 (έχει αποδοκιμαστεί και από τη γείτονα χώρα, για την επιλογή του να ορίσει ο ίδιος πολίτης ποιας χώρας αισθάνεται και να φορέσει τη φανέλα της) όμως ποτέ δεν τρύπωσε στις λίστες με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του πλανήτη. Ξεκίνησε στην Φόργουορντ στην τοπική ομάδα της γενέτειρας πόλης του. Ακολούθησαν η Μάλμε, η Γκεντσλερμπιρλιγκί, ο Ολυμπιακός, η Τουλούζ. Δεν ζητάει πολλά, απλώς να μιλάνε γι αυτόν μονάχα όταν η συζήτηση αφορά το ποδόσφαιρο!

«Είμαστε Σύροι. Η μητέρα μου γεννήθηκε στο Λίβανο στη Βηρυτό και ο πατέρας μου στην Τουρκία. Μετανάστευσαν στην Σουηδία όταν ήταν πολύ μικροί. Η μητέρα μου έζησε τον πόλεμο. Συνήθισε να μου μιλάει για αυτό. Ήταν σε θέση να καταλαβαίνει αν οι βόμβες πλησιάζουν ή όχι. Οπότε γνώριζε αν μπορεί να βγει έξω να παίξει. Όταν όμως ο ήχος από τις σφαίρες γινόταν ευδιάκριτος τότε όλοι έτρεχαν να βρουν ένα καταφύγιο… αυτό ήταν πραγματικά τρομακτικό!

Αν πέθαινε, θα πέθαινε και η οικογένειά της. Τα κατάφεραν, επιβίωσαν. Ήρθε στην Σουηδία και γεννήθηκα όταν εκείνη ήταν 18 ή 19 χρονών. Θυσίασε τη ζωή της για να μεγαλώσει εμένα και τα αδέρφια μου. Οι γονείς μου ήταν πάντα έτοιμοι να με βοηθήσουν. Είναι απαίσιο… ο πόλεμος στη Συρία, σε τόσες άλλες χώρες συνεχίζεται. Δεν μπορώ να τους βοηθήσω όλους, αλλά έστω κάποιους. Όταν έπαιζα στην Ελλάδα επισκέφθηκα ένα προσφυγικό καταυλισμό, βοήθησα τα παιδιά, έπαιξα ποδόσφαιρο μαζί τους. Το ίδιο και στη Σουηδία. Έχω ακόμα πίστη στην ανθρωπότητα, υπάρχουν εκεί έξω τόσοι καλοί άνθρωποι…», δήλωσε μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του λίγες μέρες πριν το ταξίδι του στα γήπεδα της Ρωσίας ξεκινήσει.

Υ.Γ. Στις 9 Σεπτεμβρίου στη Σουηδία διεξάγονται εκλογές. Τα τρία μεγαλύτερα κόμματα της χώρας δίνουν μάχη στήθος με στήθος, με το αντιμεταναστευτικό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών να φτάνει το ποσοστό ρεκόρ του 20%! (Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)