Ισπανία – Ρωσία 1-1 (3-4 πεν.)

Οι Ισπανοί άφησαν μια περίεργη «γεύση» στο κοινό με το πέρας της φάσης των ομίλων. Το σύνολο του Φερνάντο Ιέρο και η Γαλλία, ήταν οι δύο ομάδες που ουδείς μπορούσε να απαντήσει με σιγουριά ως προς το μέχρι που ήταν ικανές να φτάσουν. Η Γαλλία δοκιμάστηκε πρώτη και (απ)έδειξε πολλά απέναντι στην Αργεντινή, όχι τόσο με τη νίκη (4-3) και την πρόκριση, όσο με τον τρόπο που αυτή ήρθε.

Η Ισπανία, ωστόσο, κινήθηκε στο άλλο άκρο, παρότι η δική της δοκιμασία είχε σαφώς χαμηλότερο βαθμό δυσκολίας, δείχνοντας πως η πτωτική πορεία της μετά το 2012 και τη λήξη της εποχής «Πεπ Γκουαρδιόλα» στην Μπαρτσελόνα, η οποία είχε καθοριστική επιρροή στους «φούριας ρόχας», δεν έχει τελειωμό. Ηττήθηκε με 4-3 στη διαδικασία των πέναλτι από την οικοδέσποινα Ρωσία, ύστερα από το (δίκαιο) 1-1 της κανονικής διάρκειας και αποκλείστηκε από το Μουντιάλ στη φάση των «16»!

Το μπέρδεμα ξεκίνησε πριν καν το πρώτο σφύριγμα, όταν έγινε γνωστή η ενδεκάδα. Ο Αντρές Ινιέστα και ο Τιάγκο στον πάγκο, ο Κόκε και ο Ασένσιο μέσα. Ο μέσος της Ατλέτικο Μαδρίτης στη λογική του ότι θα δώσει καλύτερη αθλητική απόδοση στη μεσαία γραμμή, κάτι που θα επέφερε καλύτερο έλεγχο στο επιθετικό τρανζίσιον των Ρώσων, ενώ ο Ασένσιο με το σκεπτικό ότι θα προσδώσει λίγη φαντασία στα άκρα και κυρίως ταχύτερες κινήσεις.

Το «αίνιγμα», όμως, είχε να κάνει πρωτίστως με την προσέγγιση. Αυτογκόλ στο 11’ με… τακουνάκι του κεντρικού αμυντικού των Ρώσων, Ιγκνάσεβιτς, για το 1-0 των Ισπανών, και μετά μια ανεξήγητη και απροσδόκητη επανάπαυση. Κατοχή της μπάλας και εν αναμονή της λήξης, με τους Ισπανούς να μη βρίσκουν ούτε τελική προσπάθεια στο επόμενο μισάωρο!

Το θετικό για την Ισπανία ήταν ότι η ομάδα του Στάνισλαβ Τσερτσέσοβ έδειχνε ανήμπορη να φτάσει με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή. Ο Πικέ είχε τη… λύση σε αυτό. Στο 41’ ο αμυντικός της Μπαρτσελόνα σηκώθηκε στον αέρα με το χέρι όσο πιο ψηλά… μπορούσε, ο Τζιούμπα πήρε την κεφαλιά και η μπάλα βρήκε στο χέρι του 31χρονου, με συνέπεια ο διαιτητής Κάιπερς να δείξει την άσπρη βούλα. Ο Τζιούμπα εκτέλεσε και έγραψε το 1-1.

Η Ισπανία έκανε το αυτονόητο και πίεσε τόσο στο δεύτερο 45λεπτο, όσο και στη διαδικασία της παράτασης, αλλά μάταια. Οι αυτοματισμοί δεν έβγαιναν, οι φάσεις ήταν απλές τελικές και όχι καθαρές ευκαιρίες. Η είσοδος του Ινιέστα χάρισε «πνοή», αλλά όχι και ουσία. Η είσοδος δύο φορ, των Ροντρίγκο και Άσπας, δεν έβγαζε καν νόημα, αφού το πρόβλημα των Ισπανών αφορούσε στο δημιουργικό και όχι στο εκτελεστικό κομμάτι. Σε χαμηλό τέμπο, σαν ένα ακόμη ματς σε προκριματική φάση, κύλησε το παιχνίδι μέχρι τέλους, γεγονός που προφανώς συνέφερε την οικοδέσποινα. Στη διαδικασία των πέναλτι ο Ακινφέεβ έδειξε πανέτοιμος, απέκρουσε εντυπωσιακά τις εκτελέσεις των Κόκε και Άσπας, και χάρισε στην ομάδα του μια ιστορική πρόκριση, την οποία ουδείς μπορεί να χαρακτηρίσει άδικη.

Εν κατακλείδι, οι Ρώσοι το μόνο που έκαναν καλά ήταν να αμυνθούν στο δικό τους μισό. Ούτε απειλή στις αντεπιθέσεις, ούτε στα στημένα. Ούτε καν εκμετάλλευση του μεγάλου ατού τους, του Αλεξάνταρ Γκολόβιν. Αυτό τα λέει όλα για το πόσο κακή παρουσιάστηκε η Ισπανία. Μέχρι την επόμενη φορά, λοιπόν, για τους «φούριας ρόχας». Μέχρι να ξαναβρούν τι στο καλό ήταν αυτό που τους έκανε τόσο ξεχωριστούς επί τέσσερα χρόνια (2008-2012) και να το εφαρμόσουν ξανά. Αν το βρουν. Και, κυρίως, αν υπάρχει τρόπος να το αναζητήσουν.

Η διαδικασία των πέναλτι:

Ινιέστα, γκολ, 1-0

Σμολόβ, γκολ, 1-1

Πικέ, γκολ, 2-1

Ιγκνασέβιτς, γκολ, 2-2

Κόκε, απόκρουση, 2-2

Γκολόβιν, γκολ, 2-3

Ράμος, γκολ, 3-3

Τσερίσεβ, γκολ, 3-4

Άσπας, απόκρουση 3-4 (Τελικό)

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

Ισπανία (Φερνάντο Ιέρο): Ντε Χέα, Νάτσο (70′ Καρβαχάλ), Ράμος, Πικέ, Άλμπα, Μπουσκέτς, Κόκε, Σίλβα (67′ Ινιέστα), Ίσκο, Ασένσιο (104′ Ροντρίγκο), Κόστα (80′ Άσπας).

Ρωσία (Στάνισλαβ Τσερτσέσοβ): Ακινφέεβ, Μάριο Φερνάντες, Κουτέποβ, Ιγκνασέβιτς, Κουζιάεβ (97′ Ερόκιν), Ζόμπνιν, Κουντριασόβ, Γκολόβιν, Ζιρκόβ (46′ Γκράνατ), Σαμέντοβ (61′ Τσερίσεβ), Τζιούμπα (65′ Σμολόβ).