Η Γαλλική επανάσταση του Μπαπέ

Θαύμα της φύσης, που φυσικά δεν περίμενε κανείς το παγκόσμιο κύπελλο για να το διαπιστώσει. Ο επιθετικός του μέλλοντος. Μια ποδοσφαιρική μηχανή που αν βρει το πρώτο βήμα τότε παρασύρει σαν μπουλντόζα όποιον βρεθεί στο διάβα του.

Ο Κιλιάν Μπαπέ θα κλείσει τα 20 του χρόνια τον Δεκέμβρη, και όπως φαίνεται δεν αποκλείεται μέχρι τότε να έχει προλάβει μια χαρά να προσθέσει στο βιογραφικό του και το «παγκόσμιος πρωταθλητής» της αθανασίας, μιας και οι Γάλλοι δείχνουν πραγματικά ικανοί για όλα σε αυτό το Μουντιάλ. Ένα από τα δύο-τρία καλύτερα ρόστερ που βρίσκονται αυτές τις ημέρες στη Ρωσία.

Τυχερός προπονητής ο Ντιντιέ Ντεσάμπ. Τυχερός διότι διαχειρίζεται ένα σύνολο που δείχνει να τα έχει όλα. Νιάτα, πρωταγωνιστές, σωστό καταμερισμό, ταλέντο, δύναμη. Η τρόικα Καντέ, Ματουϊντί, Πογκμπά στη μεσαία γραμμή θα είναι πολύ δύσκολο να… χάσει από τον οποιοδήποτε, ενώ ο Μπαπέ με τον Γκριεζμάν μπροστά, είναι ένα δίδυμο που κοντράρει όλες τις επιθετικές γραμμές της διοργάνωσης.

Πολύ υψηλού επιπέδου. Ίσως η πιο ταλαντούχα Γαλλία που προέκυψε ποτέ, σε αυτό το μοτίβο ποδοσφαίρου. Στο παιχνίδι του χώρου που όπως πάει θα έχει την τιμητική του και σε αυτό το Μουντιάλ, μιας και ως εδώ δεν υπάρχει ομάδα που να πείθει ότι μπορεί να υπερισχύσει με διαφορετικό τρόπο. Ούτε η Βραζιλία, ούτε η Ισπανία ούτε κανείς από όσους αρνούνται να γυρίσουν τη πλάτη στο μέλλον, και επιμένουν στο «στιλ» του Πεπ Γουαρδιόλα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα φυσικά και η Αργεντινή που φτιάχνει ήδη αποσκευές για το Μπουένος Άιρες: Μάλλον θα πρέπει να νιώθει τυχερή με βάση την εικόνα της. Τυχερή που προκρίθηκε σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, τυχερή που πέρασε από τη φάση των ομίλων, τυχερή που σήμερα δεν την έγραψε η… Ιστορία με ένα σκορ σαν αυτό που έχει κάνει τους Βραζιλιάνους να υποφέρουν εδώ και τέσσερα χρόνια μετά τον ημιτελικό με τους Γερμανούς. Δεν αποτυπώνει ούτε… μέρος της αλήθειας το τελικό 4-3 σε αυτό το πρώτο ματς της φάσης των «16». Κάτι σε 4-1 ή 5-1 θα ήταν πολύ πιο ρεαλιστικό με βάση την εικόνα των δύο ομάδων.

Δεν είχε αρχή μέση και τέλος αυτό που παρουσίασαν οι Γκαούτσος του Σαμπάολι στη διοργάνωση. Βαρετές κατοχές μπάλας, χωρίς στην πραγματικότητα αυτό να μεταφράζεται σε κάθετο παιχνίδι, οι γραμμές ψηλά με αφέλεια, τραγικό αμυντικό τρανζίσιον, άμυνα με έναν στόπερ (Οταμέντι), τερματοφύλακες επιρρεπείς στο λάθος. Και όλα αυτά με τον Λιονέλ Μέσι να υπενθυμίζει για πολλοστή φορά πως μέσα στο «χάος» δεν έχει τις απαντήσεις. Πως δεν ευδοκιμεί έξω από τη «μαγική γυάλα» της Μπαρτσελόνα, που ως οργανισμός προφανώς και έχει αναπτύξει άλλα αντισώματα σε σχέση με την περιοδικότητα μιας εθνικής ομάδας.

Σήμερα ο Λίο είχε την ασίστ στον Αγκουέρο για το 4-3, και το κάτι σαν σουτ που επιχείρησε για να βρει η μπάλα στο Μερκάδο και να γράψει το 1-2 στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους. Και ενώ θεωρητικά συμμετέχει στα δύο γκολ, πρακτικά είναι άφαντος. Όπως σχεδόν σε όλη τη διάρκεια αυτού του Μουντιάλ. Κλεισμένος, περιορισμένος, χωρίς χώρους, χωρίς τους συμπαίκτες του να μπορούν να εκμεταλλευτούν την αδιαμφισβήτητη ικανότητα του.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ήταν όμως ο μοναδικός που απογοήτευσε; Σε καμία περίπτωση. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής της Αργεντινής, που να μπορεί να υποστηρίξει ότι «επιβίωσε» σε αυτή την τραγική εικόνα, που να είχε διάρκεια, που να έδωσε λύσεις. Τίποτα. Δικαίως λοιπόν στο αεροπλάνο της επιστροφής, όπως δικαίως το ίδιο συνέβη και με τους μπλαζέ Γερμανούς. Το ζευγάρι του προηγούμενου τελικού θα δει τη συνέχεια από την τηλεόραση…