Μουντιάλ : Οι συμπτώσεις που «δείχνουν» Αγγλία και το τέλος του «Τίκι-Τάκα»

Στα σπορ οι προλήψεις, τα γούρια και οι οιωνοί είχαν πάντα δεσπόζουσα θέση στην καθημερινότητα αθλητών, προπονητών και φυσικά όλων εκείνων που ζουν και αναπνέουν για το επόμενο ματς. Αναπόφευκτα υπάρχου κι εκείνοι που συλλέγουν όλες τις… συναστρίες προκειμένου να βελτιώσουν την αυτοπεποίθησή τους.

Οι οιωνοί, λοιπόν δείχνουν… Αγγλία για αυτό το Μουντιάλ! Η τελευταία φορά που η Γερμανία τερμάτισε πιο κάτω από τα «Λιοντάρια» ήταν το 1966 και όλοι ξέρουμε ποια ήταν η παγκόσμια πρωταθλήτρια τότε. Επιπλέον, το 1966 η Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε έναν τίτλο (πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας) και εφέτος πήρε την Πρέμιερ Λιγκ, ενώ το 1966 είχε κερδίσει για τελευταία φορά την έξοδό της στην Ευρώπη από την αγγλική λίγκα η Μπέρνλι. Το κατάφερε ξανά εφέτος!

Στην «εξίσωση» μπαίνει και η… ισπανική παράμετρος. Το 1966 το Τσάμπιονς Λιγκ το κέρδισε η Ρεάλ Μαδρίτης για έκτη φορά στην ιστορία της, ενώ η «Βασίλισσα» η εφέτος πανηγύρισε την κατάκτησή του βαρύτιμου τροπαίου για 13^η φορά στην ιστορία της.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα το 2010 είχε οδηγήσει την Μπαρσελόνα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Ισπανίας και την ίδια χρονιά η Ισπανία κατέκτησε το Μουντιάλ στη Νότια Αφρική. Το 2014 πανηγύρισε με τη Μπάγερν Μονάχου το πρωτάθλημα Γερμανίας και την ίδια χρονιά η Νατσιονάλμανσαφτ στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια στα γήπεδα της Βραζιλίας. Εφέτος ο Γκουαρδιόλα κατέκτησε τον τίτλο με τη Μάντσεστερ Σίτι…

Ωραία όλα αυτά, κυρίως για τους φίλους και θαυμαστές της εθνικής Αγγλίας, ωστόσο υπάρχει και το ποδόσφαιρο. Ακόμη κι εκεί θα βρεθούν κάποιοι προληπτικοί να συνδέσουν το εκρηκτικό ξεκίνημα των «Λιονταριών» στο τουρνουά με την τελευταία επιτυχία τους πριν από 52 χρόνια, μιας και τότε είχαν καταφέρει για τελευταία φορά να πετύχουν περισσότερα από τέσσερα γκολ σε έναν αγώνα, όπως κατάφεραν φέτος με τον Παναμά.

Ωστόσο αν υπάρχει κάτι ανησυχητικό είναι το διαφαινόμενο τέλος εποχής για το λεγόμενο ποδόσφαιρο «Τίκι-Τάκα», που εισήγαγε στον παγκόσμιο χάρτη ο Γκουαρδιόλα με τη Μπαρτσελόνα και η εθνική Ισπανίας που στηρίχθηκε στον κορμό των Μπλαουγκράνα και σάρωσε τους τίτλους από το 2008 ως το 2012.

«Αν έχεις την κατοχή της μπάλας, ο αντίπαλος δεν μπορεί να σκοράρει» θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε σε μια φράση το ποδόσφαιρο ολοκληρωτικής κατοχής και άμεσης επανάκτησης της μπάλας όταν αυτή χάνεται. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γκουαρδιόλα και η εθνική Ισπανίας δημιούργησαν σχολή, την οποία επιχείρησαν να αντιγράψουν αρκετοί.

Ωστόσο σιγά – σιγά φαίνεται ότι έχει βρεθεί το «αντίδοτο» σε αυτό το στυλ ποδοσφαίρου. Αυτό φάνηκε για πρώτη φορά στην τρελή πορεία της Λέστερ προς την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ, ενώ εφέτος επιβεβαιώνεται στο μεγαλύτερο επίπεδο στα γήπεδα της Ρωσίας.

Τρεις ομάδες είχαν μεγαλύτερη κατοχή από 65% στα ως τώρα παιχνίδια τους. Η Ισπανία (72,9%), η Γερμανία (72%) και η Αργεντινή (67,8%). Και οι τρεις δεινοπάθησαν. Ακόμη και οι Φούριας Ρόχας που τερμάτισαν πρώτοι στον όμιλό τους, θα μπορούσαν πολύ εύκολα να είχαν αποκλειστεί, ενώ συνάντησαν τρομερά προβλήματα και στα τρία παιχνίδια τους.

Η Γερμανία αποχαιρέτησε πρόωρα το τουρνουά για πρώτη φορά έχοντας υποστεί ήττες – σοκ από Μεξικό και Νότια Κορέα, ομάδες που τη χτύπησαν ανελέητα στις αντεπιθέσεις.

Τέλος η Αργεντινή βρέθηκε πέντε λεπτά μακριά από έναν οδυνηρό αποκλεισμό προτού τη σώσει ο Μάρκος Ρόχο στο… ντέρμπι πρόκρισης με τη Νιγηρία.

Η σαρωτική κατοχή μπάλας που είχε ως στόχο την εξουδετέρωση και εξουθένωση του αντιπάλου, κατέληξε ένα παθητικό παιχνίδι με πάσες. Όταν το ματς απαιτούσε για την ομάδα που είχε την κατοχή αιχμηρές πάσες και κάθετη κίνηση, υπήρχαν μόνο μπλοκαρισμένοι και εξουδετερωμένοι ποδοσφαιριστές.

Και τα εύσημα ανήκουν σε ομάδες όπως το Μαρόκο που «τρόμαξε» για τα καλά την Ισπανία, τους πρωτάρηδες Ισλανδούς που μόλις με 22% κατοχής μπάλας πήραν ισοπαλία από την Αργεντινή, αλλά και τη Νότια Κορέα που με αντίστοιχο ποσοστό εξουδετέρωσε τη Γερμανία.

Στα 48 ματς της πρώτης φάσης, υπήρξαν 14 περιπτώσεις στις οποίες μια ομάδα είχε ποσοστό κατοχής μεγαλύτερο του 65%. Μόλις πέντε εξ αυτών κατάφεραν να κερδίσουν και αυτό το στατιστικό μπορεί να δείξει την τάση, ιδιαίτερα αν σημειώσουμε ότι σε αυτά τα πέντε ματς συμπεριλαμβάνεται η νίκη της Γερμανίας επί της Σουηδίας στο 95’, η νίκη της Βραζιλίας επί της Κόστα Ρίκα στο 90’ και η νίκη της Αργεντινής επί της Νιγηρίας στο 86’. Τα άλλα δύο ματς της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι το Ισπανία – Ιράν 1-0 και η νίκη της Τυνησίας επί του Παναμά, ο οποίος εύκολα μπορεί να πάρει τον τίτλο της πιο αδύναμης ομάδας του τουρνουά.

Τι φταίει λοιπόν; Αλλάζει το ποδόσφαιρο ή απλά οι νυν εκφραστές της συγκεκριμένης σχολής δεν είναι στο καλύτερο σημείο της καριέρας τους; Το σίγουρο είναι ότι έχει βελτιωθεί η αμυντική λειτουργία όσων αντιμετωπίζουν τέτοιου στυλ αντιπάλους. Οι αμυνόμενοι είναι συγκεντρωμένοι και αφοσιωμένοι στον στόχο τους περιμένοντας τις ευκαιρίες που θα τους δοθούν στις αντεπιθέσεις, οι οποίες μοιάζουν επίσης να είναι πολύ καλύτερα δουλεμένες και όχι αποτέλεσμα τυχαίων φάσεων.

Είναι επίσης γεγονός ότι στα γήπεδα της Ρωσίας δεν έχει εμφανιστεί ακόμη μια ομάδα που να δείχνει τόσο πλήρης και τόσο «τέλεια» όσο οι δύο προηγούμενες παγκόσμιες πρωταθλήτριες, όσο δηλαδή φαινόταν η Ισπανία το 2010 και η Γερμανία το 2014…