Μαραντόνα : Ανορθόδοξος ακτιβιστής

Να με συγχωρούν οι ποδοσφαιρικοί συνάδελφοι που… μπαίνω στα χωράφια τους κι υπόσχομαι να μην το ξανακάνω. Αλλά αυτή η φωτογραφία του Μαραντόνα με υψωμένα τα μεσαία δάχτυλα των χεριών του, είναι -αλήθεια- ερεθιστική τροφή για σκέψη. Κι είναι αυτονόητο πως σε οποιαδήποτε πολιτικά ορθή συζήτηση δεν μπορεί να σταθεί τέτοια χειρονομία.

Προσωπικά θα ξενέρωνα αν με τα χρόνια να έχουν περάσει και τη βιωματική εμπειρία να μαλακώνει (κατά κανόνα) τον χαρακτήρα, έβλεπα τον Μαραντόνα να κάθεται ήσυχος (πόσο μάλλον με… γραβάτα, μπλιαχ), να χαμογελά σε όσους περνούν δίπλα του, να βαδίζει στα βήματα του… Πελέ, του κορυφαίου -κατά πολλούς- παίκτη και -μακράν του δεύτερου- κορυφαίου «καλού παιδιού» των εκάστοτε διοικήσεων της FIFA (και των πολυεθνικών εταιριών).

Ο Ντιέγκο ήταν πάντα… αλήτρα. Με περίσσιο ποδοσφαιρικό θράσος, το τατουάζ του Τσε στο μπράτσο, την αποκοτιά να πάει το βαρύτιμο τρόπαιο του Μουντιάλ στον Φιντέλ, όταν οι Αμερικανοί προσπαθούσαν να απομονώσουν την ενοχλητική γι’ αυτούς Κούβα, με τις πουράκλες στο στόμα. Ακόμα και με ροπές σε συνθήκες που κατέστρεψαν την υγεία του, σε επιλογές που έκαναν κακό ΜΟΝΟ σε αυτόν.

Δεν θα γράψω για την ιστορία του Ντιέγκο. Την ξέρουμε όλοι. Αν κάποιος ταυτίζεται μαζί του, δεν είναι γιατί τον θεωρεί πρότυπο για τα παιδιά, αλλά γιατί βγάζει το πάθος και τον πόθο, τον καημό, κουβαλά τη μοσχοβολιά της λάσπης από τις φτωχογειτονιές της Αργεντινής, νιώθεις ότι είναι έτοιμος να πεθάνει την επόμενη στιγμή, αντί να υποταχθεί στο κατεστημένο.

Αν με ρωτούσε κανείς «τι είναι ο Μαραντόνα», πέραν της ποδοσφαιρικής του ευφυΐας θα έλεγα πως είναι ένας ανορθόδοξος ακτιβιστής, ο οποίος εκφράστηκε με την μπάλα. Αυτή τον έκανε αυτό που ήταν και μέσω αυτής της αναγνώρισης πέρασε τα δικά του μηνύματα. Ακόμα και τα λαθεμένα…

Ανάμεσα στα υψωμένα δάχτυλα και το «χέρι του Θεού», μεγαλύτερη ποδοσφαιρική προσβολή ήταν το γκολ που πέτυχε κόντρα στην Αγγλία. Κι αυτό δείγμα ποδοσφαιρικής ευφυΐας, ωδή σ’ έναν άγραφο ποδοσφαιρικό νόμο που θέλει την… κλεψιά μέρος του παιχνιδιού.

MUST READ

Η άλλη ζωή του Μεντιλίμπαρ… και τα αγγλικά της Μαρικάρμεν (pics)

Προσωπικά ΔΕΝ ασχολούμαι ιδιαίτερα με το ποδόσφαιρο, παρότι από εκεί ξεκίνησα. Ξερνάω, όμως, με τον μετροσέξουαλ Ρονάλντο, τον Μέσι που προσπαθεί -αλλά δεν του βγαίνει- να γίνει Μαραντόνα στη θέση του Μαραντόνα και φυσικά τον υπάλληλο της εταιρίας αναψυκτικών, που πρέπει να χαμογελά και στον ύπνο του από συνήθεια…