Το Μουντιάλ θ’ αρχίσει, όταν φύγουν τα λιμά και ξεπροβάλλει η κούπα

Αυτό που κυρίως εισπράττω μιλώντας με φίλους, γνωστούς και διαβάζοντας διάφορες απόψεις γι’ αυτό που έχουμε δει μέχρι σήμερα στο Μουντιάλ, είμαι γκρίνια και απογοήτευση για το προσφερόμενο θέαμα και τις ελάχιστες συγκινήσεις.

Η αλήθεια είναι πως από τους αγώνες που παίχτηκαν μέχρι στιγμής, μόνο το Ισπανία-Πορτογαλία ήταν χορταστικό, είχε σασπένς, πολλά γκολ, εναλλαγές στο σκορ και καλή ποιότητα. Στα υπόλοιπα η εικόνα ήταν από μέτρια έως κακή, υπήρχαν παιγνίδια μάλιστα που σου προκαλούσαν υπνηλία.

Πολλά από αυτά το κοινό το αντιλαμβάνεται σαν τα προκαταρκτικά στο σεξ, η πλειοψηφία θα στηθεί στις οθόνες περιμένοντας να απολαύσει Αργεντινή, Βραζιλία, Γερμανία, τα λεγόμενα βαριά χαρτιά κάθε μεγάλης διοργάνωσης, Ακόμα κι αν έβλεπες ματσάρα με αντιπάλους τη Μάλτα και το Λουξεμβούργο που λέει ο λόγος,  θα ξεχνούσες τι είδες στο επόμενο λεπτό.

Το θέμα δεν έχει να κάνει βασικά με αυτό που βλέπεις, αλλά με αυτό που περίμενες να δεις, σ΄ αυτό το δεδομένο προσαρμόζεται η οπτική του καθενός.

Όπως πχ στον κινηματογράφο, αν περιμένεις πως και πως να δεις μια ταινία, το πιθανότερο είναι να σε απογοητεύσει, ακόμα κι αν πραγματικά αξίζει.

Δεν ξέρω ποια ήταν η προσμονή της μάζας, από τις αντιδράσεις πάντως υποθέτω περίμενε να δει ομαδάρες και παικταράδες να οργώνουν τους αγωνιστικούς χώρους και να χαρίζουν στιγμές ποδοσφαιρικής πανδαισίας.

Το σίγουρο είναι πως θα γίνει κι αυτό, απλώς η χρονική στιγμή που αναμένεται είναι λάθος.

Η φάση των ομίλων του Μουντιάλ είναι σαν την αντίστοιχη του C.L, το θέαμα που παρακολουθείς εκεί είναι απλώς υποφερτό. Κι όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, αυτό που κρατάει τη διοργάνωση σε κάποια στοιχειωδώς ικανοποιητικά επίπεδα, είναι η ποιότητα και το βάρος της φανέλας των παραδοσιακών δυνάμεων, μαζί με το κίνητρο των μικρομεσαίων ή των πρωτοεμφανιζόμενων ομάδων, για να διεκδικήσουν κάτι καλό.

Αυτό το τελευταίο βεβαίως και δεν αρκεί, όσο για τις παραδοσιακές δυνάμεις, αυτές φορτσάρουν όταν πρέπει, εκεί δηλαδή που αρχίζουν οι νοκ άουτ αγώνες και όσο φτάνουμε προς το φινάλε, τότε που κρίνονται όλα δηλαδή, Μέχρι τότε, πηγαίνουν με σχεδόν σβηστές μηχανές.

Όσο πιθανό είναι να νιώσεις γεμάτος ποδοσφαιρικά παρακολουθώντας αγώνα των ομίλων του C.L, άλλο τόσο πιθανό είναι να απογοητευτείς από κάποιον προημιτελικό ή ημιτελικό.

Είναι και προγραμματισμένες έτσι οι ομάδες από τα προπονητικά επιτελεία, για να αρχίσουν να ανεβάσουν στροφές μετά τα μέσα του χειμώνα, φτάνοντας στην κορύφωση της απόδοσής τους κάπου στις αρχές της άνοιξης, για να κλείσουν τη χρονιά με κεκτημένη ταχύτητα. Βολεύει, αφού την ίδια περίοδο κρίνονται εν πολλοίς και τα εγχώρια πρωταθλήματα.

Στο Μουντιάλ βέβαια οι γυμναστές δεν έχουν τον ίδιο ρόλο, δε γίνεται να κάνουν προετοιμασία σε αθλητές που κουβαλάνε καταπόνηση μιας χρονιάς, η εκγύμνασή τους έχει χαρακτήρα συντήρησης.

Και πάλι όμως, από ψυχολογικής άποψης, είναι δύσκολο να πατήσουν γκάζια, παίκτες που κλείνουν 12μηνο στα γήπεδα χωρίς ανάσες, έστω και ενστικτωδώς τραβάνε χειρόφρενο μέχρι να μπουν στη λεωφόρο των νοκ άουτ αγώνων και να αντικρίσουν έστω και από απόσταση το κύπελλο, που τότε θα αρχίσει να ξεπροβάλει. Κι όσο πλησιάσουν, τόσο θα αφήνουν το χειρόφρενο, πατώντας γκάζι.

Αυτός βεβαίως είναι ένας κανόνας που δε γίνεται να ισχύει για όλες ανεξαιρέτως τις ομάδες, το φορτσάρισμα προϋποθέτει μια βάση, πάνω στην οποία χτίζεις, απελευθερώνοντας τις ποδοσφαιρικές σου δυνατότητες.

Τη βάση αυτή με τα δεδομένα που είδαμε μέχρι τώρα, ομάδες όπως η Κροατία, η Ισπανία, τη διαθέτουν, δε μπορεί να μην την έχει η Γερμανία, όπως και η Πορτογαλία, άσχετα αν δείχνει γερασμένη και χωρίς πολλές επιλογές. Αυτές οι ομάδες μαζί με τη Βραζιλία, θα φτάσουν όπου καλύτερα μπορούν, η Αργεντινή από την άλλη φαίνεται να μη μπορεί, το μηδέν με ότι και να το πολλαπλασιάσεις, πάλι μηδέν θα σου βγάλει.

Όπως και να ‘χει, το Μουντιάλ θα ξεκινήσει μετά τη φάση των ομίλων, τώρα βρισκόμαστε σε φάση προθέρμανσης.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στο μοναδικό πραγματικά καλό παιγνίδι που είδαμε μέχρι σήμερα ανάμεσα σε Ισπανία και Πορτογαλία, υπήρχε θέμα γοήτρου και για τις δυο ομάδες, άλλο παιγνίδι με τέτοια χαρακτηριστικά δεν υπήρχε.

Όταν ολοκληρωθούν οι όμιλοι, όλες οι ομάδες αναγκαστικά θα παίξουν για το γόητρο, αφού όπως εξήγησα σε παλιότερο μπλοκ, αυτό είναι το μοναδικό κίνητρο, για παίκτες χορτασμένους από χρήμα.

MUST READ

Βραδιά… εξάρας

Για την ώρα, βλέπουμε τα καλά ονόματα της μουσικής σκηνής να τραγουδάνε παρέα με τα support groups, όταν με το καλό τα λεγόμενα λιμά επιστρέψουν στις χώρες τους και ανέβουν στη σκηνή οι Stones και AC/DC, τότε θα δούμε αν ξεσηκωθεί το κοινό και ποιος θα τραγουδήσει καλύτερα…