Ημέρα 7 : Όλοι μαζί κι ένας Πορτογάλος χώρια

Τέσσερα γκολ έχει πετύχει ως τώρα στο Μουντιάλ ο Κριστιάνο Ρονάλντο και τέσσερις φορές το πανηγύρισαν έξαλλα όλοι στην Πορτογαλία. Ολοι; Μάλλον όχι όλοι, καθώς ένας παίκτης έμενε κάθε φορά μόνος. Και υπάρχει λόγος για αυτό. Όχι σοβαρός, αλλά υπάρχει!

Στο γκολ του Κριστιάνο που έκρινε την αναμέτρηση με το Μαρόκο, χώρια από τους συμπαίκτες του έμεινε ο Ζοάο Μουτίνιο, ο οποίος έμεινε δυο μέτρα πίσω από τους συμπαίκτες του που πανηγύριζαν στο κόρνερ το γκολ του συμπαίκτη τους.

Στο 3-3 με την Ισπανία χώρια απ’ τους υπόλοιπους είχε μείνει ο Ζοζέ Φόντε, ενώ το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και στους Πανηγυρισμούς της Αγγλίας και της Αυστραλίας.

Δε γίνεται για γούρι, ούτε είναι κάποιο μυστήριο προσυμφωνημένο τελετουργικό, αλλά η αιτία είναι κρυμμένη σε έναν ανύπαρκτο κανονισμό!

«Ακουσα ότι υπάρχει ένας κανονισμός που λέει ότι οι αντίπαλοι μπορούν να κάνουν σέντρα αν λείπουν όλοι οι παίκτες της δικής μας ομάδας από το γήπεδο» εξήγησε ο Ζοζέ Φόντε συμπληρώνοντας ότι «θέλαμε να είμαστε σίγουροι ότι δε θα γίνει κάτι τέτοιο».

Τέτοιος κανονισμός δεν υπάρχει βέβαια. Το Διεθνές Συμβούλιο της FIFA (IFAB) που είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για τους κανονισμούς του αθλήματος που εφαρμόζονται σε όλο τον πλανήτη στο κεφάλαιο 8 (Εναρξη και επανέναρξη του παιχνιδιού) αναφέρει σχετικά: «Ολοι οι παίκτες με εξαίρεση τον ποδοσφαιριστή που εκτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα, βρίσκονται στο δικό τους μισό του γηπέδου».

Πάντως μετά την αναμέτρηση με το Μαρόκο, ο Ζοζέ Φόντε και οι συμπαίκτες του πληροφορήθηκαν ότι δεν υπάρχει τέτοιος κανονισμός και υποσχέθηκαν ότι «την επόμενη φορά θα το πανηγυρίσουμε όλοι μαζί»…

Βετεράνοι, αυτή η μεγάλη πληγή

Υπάρχουν παντού. Ανέκαθεν υπήρχαν, ωστόσο σήμερα που το επάγγελμα «σχολιαστής» βρίσκεται στο απόγειό του, αποδεικνύεται ότι οι μιντιακές ανάγκες είναι παντού οι ίδιες και επομένως αυτοί που βρίσκουν πεδίο δράσης είναι εκείνοι που θα ξεστομίσουν τις μεγαλύτερες κουταμάρες. Φυσικά όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά για την ομάδα τους, αυτές οι ανάγκες αυξάνονται ακόμη περισσότερο. Το ίδιο και οι κουταμάρες.

Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται στη Γερμανία μετά την ήττα από το Μεξικό. Η χαρά του κάθε πικραμένου. Ο Λόταρ Ματέους που ακόμη επιχειρεί να κάνει τον προπονητή έγραψε στο σχόλιό του στη «Bild» ότι ο Μεσούτ Οζίλ δε νιώθει άνετα με τη φανέλα της εθνικής Γερμανίας. Ναι, σωστά, άλλωστε μόνο 127 (90 με την Α’ ομάδα, 16 με την Κ21 και 11 με την Κ19) ματς έχει με όλες τις εθνικές ο άσος της Αρσεναλ, πώς να νιώθει άνετα;

Της μπούρδας το ανάγνωσμα όμως, ξεπέρασε ο Στέφαν Εφενμπεργκ, ο οποίος έκανε έξι (6) μήνες… καριέρας ως προπονητής στην Πάντερμπορν (Οκτώβριος 2015 – Μάρτιος 2016). Παρόλα αυτά, δε δίστασε να πει στο n-TV που σχολιάζει αγώνες του Μουντιάλ ότι «σου δίνουν τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο, οι οποίοι προπονούνται στις καλύτερες ομάδες του κόσμου, δε λέω ότι είναι μια δουλειά που μπορεί να την κάνει ο καθένας, αλλά πιστεύω ότι θα μπορούσαν να μου την εμπιστευτούν».

Την ίδια ώρα ο Εφενμπεργκ, ο οποίος αρθρογραφεί για το t-online και για το sport1, εκφράζει και άλλες ακραίες θέσεις όπως το ότι θα έπρεπε να έχουν εκδιωχθεί από την ομάδα οι Μεσούτ Οζίλ και Ιλκάι Γκοντογκάν. Ωστόσο δύσκολα να πάρει το βραβείο για τη μεγαλύτερη κουταμάρα αυτού του μήνα από παλαίμαχο της εθνικής Γερμανίας.

Αυτό ανήκει στον Μάριο Μπάσλερ (30 ματς με την εθνική Γερμανίας, 2 γκολ), ο οποίος αναφερόμενος στην απόδοση του τετράκις πρωταθλητή Ευρώπης (τρεις συνεχόμενες με τη Ρεάλ Μαδρίτης, μια με τη Μπάγερν Μονάχου) Τόνι Κρόος  (84 ματς με την εθνική, 12 γκολ). «Αν έπαιζα εγώ σήμερα με αντίπαλο το Μεξικό, θα ήμουν πιο αργός από τον Κρόος, αλλά θα είχα βάλει ένα γκολ και θα είχα μοιράσει δυο ασίστ».

Η προπονητική καριέρα του Ανρί

Το γεγονός ότι έχει κερδίσει τους παίκτες της εθνικής Βελγίου με την οξυδέρκειά του και την προσοχή που δίνει σε κάθε λεπτομέρεια, καθώς και το ότι κάθεται με τους επιθετικούς για επιπλέον εξειδικευμένες ασκήσεις στα τελειώματα των φάσεων, αλλά και στις κινήσεις τους, δείχνει ότι αν μη τι άλλο ο Τιερί Ανρί έχει μέλλον ως προπονητής.

Αλλωστε ο άλλοτε συμπαίκτης του στην εθνική Γαλλίας Ζινεντίν Ζιντάν είναι ο τελευταίος που του έδειξε τον δρόμο της επιτυχίας κατακτώντας τρία συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Τον δρόμο της προπονητικής πάντως ακολούθησαν κι άλλοι πρώην συμπαίκτες του όπως ο Λοράν Μπλαν και ο νυν τεχνικός της Γαλλίας Ντιντιέ Ντεσάν.

«Πιστεύω ότι θα γίνει εξαιρετικός προπονητής και του το εύχομαι» είπε ο Αντνάν Γιανουζάι συμπληρώνοντας ότι «είναι ένας θρύλος του ποδοσφαίρου που ξεκινάει πάλι από την αρχή δείχνοντας την ίδια αφοσίωση για να πετύχει». Ο Ντρις Μέρτενς από την πλευρά του που πέτυχε ένα υπέροχο γκολ στην πρεμιέρα του Βελγίου στο Μουντιάλ σημείωσε ότι «ο Ανρί είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και μολονότι βρίσκεται κοντά μας για να μαθαίνει ως προπονητής, είμαι σίγουρος ότι θα καταφέρει να πετύχει».

Ο 40χρονος Τιερί Ανρί από την πλευρά του, που δουλεύει ως βοηθός του ομοσπονδιακού τεχνικού του Βελγίου Ρομπέρτο Μαρτίνεζ από το 2016 μιλώντας στο βελγικό κανάλι RΤBV σημείωσε ότι «προς το παρόν είμαι Τ3 προπονητής, δηλαδή δεύτερος βοηθός. Τι θα κάνω στο μέλλον; Δεν ξέρω ακόμη, προσπαθώ να το πάω βήμα-βήμα».

Ο Ανρί μπορεί να βοηθάει σημαντικά τόσο ως προσωπικότητα, όσο και ως βοηθός προπονητή, ωστόσο δε στοιχίζει ακριβά στη βελγική ομοσπονδία. Ο μισθός του είναι 8.000 ευρώ και βάσει του συμβολαίου που έχει υπογράψει ο Γάλλος  παγκόσμιος πρωταθλητής του 1998 και πρωταθλητής Ευρώπης του 2000 με τους Τρικολόρ, όλο το ποσό που λαμβάνει πηγαίνει σε φιλανθρωπικούς σκοπούς…

Το «κατηγορώ» στη Μπάρτσα από τον Πέκερμαν

Ο Αργεντινός προπονητής της Κολομβίας Χοσέ Πέκερμαν δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας ο Γέρι Μίνα δε χρησιμοποιήθηκε αρκετά από τη Μπαρτσελόνα, στην οποία μετακόμισε τον περασμένο Ιανουάριο από τη βραζιλιάνικη Παλμέιρας.

«Δεν έχω καμία αμφιβολία για τις ικανότητές του» είπε ο Πέκερμαν για τον νεαρό κεντρικό αμυντικό, τον οποίο πάντως δε χρησιμοποίησε απέναντι στην Ιαπωνία γεγονός που ίσως να μετάνιωσε δεδομένης της αποβολής του Κάρλος Σάντσεζ στο δεύτερο λεπτό. «Ο Μίνα νιώθει καλά στην εθνική και τον πιστεύω, αφού τους τελευταίους μήνες δεν έπαιξε αρκετά. Οι ποδοσφαιριστές σε τέτοιο επίπεδο χρειάζονται την τριβή με τους αγώνες» κατέληξε ο Πέκερμαν αφήνοντας μια αιχμή για το γεγονός ότι ο Ερνέστο Βαλβέρδε χρησιμοποίησε μόλις πέντε φορές τον Μίνα.

Η εντυπωσιακή αστοχία

Είκοσι οκτώ προσπάθειες για γκολ. Χωρίς αποτέλεσμα. Τόσες ήταν οι τελικές του Μαρόκου στα ματς απέναντι στο Ιράν και την Πορτογαλία. Ο μοναδικός Μαροκινός που βρήκε δίχτυα ήταν ο Αζίζ Μπουχαντούζ με το αυτογκόλ του που έκρινε το ματς με το Ιράν.

Εκτός από το Μαρόκο, εντυπωσιακά άστοχες και φλύαρες ήταν αρκετές άλλες ομάδες στις πρεμιέρες τους στο Μουντιάλ, όπως το Περού, η Σουηδία και η Αγγλία…

Η αστοχία του Μαρόκου ήταν και η αιτία που έγινε η πρώτη ομάδα που αποχαιρέτησε τη διοργάνωση μαθηματικά.

Η Ουρουγουάη έχει δρόμο ακόμη

Παίζοντας όσο χρειάζεται πήρε δυο νίκες -εργασίας με 1-0 και εξασφάλισε την πρόκρισή της στον επόμενο γύρο. Διαθέτοντας το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της Ατλέτικο Μαδρίτης (Χοσέ Χιμένεζ και Ντιέγο Γοδίν), μια μεσαία γραμμή που παραδοσιακά μασάει σίδερα και στην επίθεση τους Λουίς Σουάρεζ και Εδινσον Καβάνι, είναι ικανή να φτάσει αρκετά μακριά.

Ο 71χρονος τεχνικός της Οσκαρ Ταμπάρες έγινε ο πρώτος προπονητής μετά τον Γερμανό Χέλμουτ Σεν και τον Γιουγκοσλάβο Μιλουτίνοβιτς που οδηγεί μια εθνική ομάδα για τέταρτη φορά στις νοκ άουτ αναμετρήσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το πέτυχε το 1990, το 2010 όπου έφτασε ως τον ημιτελικό, το 2014 και το 2018 στα γήπεδα της Ρωσίας.

Η νίκη επί της Σαουδικής Αραβίας ήταν η 8^η νίκη του Ταμπάρες σε τελική φάση Μουντιάλ, ενώ έχει τρεις ισοπαλίες και έξι ήττες. Ετσι ισοφάρισε τους Φραντς Μπεκενμπάουερ (Γερμανία 1986, 1990), Κάρλος Σαλβαδόρ Μπιλάρδο (Αργεντινή 1986, 1990), Βιτόριο Πότσο (Ιταλία 1934, 1938), Τέλε Σαντάνα (Βραζιλία 1982, 1986) και Μπόρα Μιλουτίνοβιτς (Μεξικό 1986, Κόστα Ρίκα 1990, ΗΠΑ 1994, Νιγηρία 1998, Κίνα 2002).

Πάντως ο Ταμπάρες, απέχει αρκετά από το ρεκόρ των 17 νικών του Χέλμουτ Σεν, ο οποίος οδήγησε την τότε Δυτική Γερμανία στα Μουντιάλ των 1966 (τελικός), 1970 (ημιτελικός), 1974 (νικήτρια) και 1978 (φάση ομίλων).

Η πρωτιά για το BBC

Η Αγγλία θεωρείται η «μητέρα» του ποδοσφαίρου, οπότε οι πρωτιές στο «Νησί» που αφορούν το δημοφιλέστερο σπορ καταφέρνουν πάντα να κλέβουν κάπως τις εντυπώσεις.

Το ίδιο συνέβη και στο ματς της Πορτογαλίας με το Μαρόκο, το οποίο ήταν το πρώτο παιχνίδι τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου ανδρών το οποίο περιγράφει για πρώτη φορά στην ιστορία της αγγλικής τηλεόρασης μια γυναίκα!

MUST READ

Η «κρυφή ατζέντα» με το Final Four – Τελικά τι συμβαίνει με την Euroleague;

Η ιστορική πρωτιά φέρει την υπογραφή της δημοσιογράφου του BBC Βίκι Σπαρκς, η οποία έκανε τη μετάδοση για το κανάλι της βρετανικής δημόσιας τηλεόρασης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2007 μια άλλη γυναίκα δημοσιογράφος, η Τζάκι Οτλεϊ, έσπασε το ανδροκρατούμενο τείχος στις περιγραφές αγώνων για τη θρυλική εκπομπή «Match of the Day» του BBC. Σήμερα η Οτλεϊ καλύπτει τη διοργάνωση ως παρουσιάστρια του ITV.