Η ομάδα της Ισπανίας με τους δεινούς χειριστές της μπάλας την πήγαινε πέρα-δώθε μα όταν ερχόταν η ώρα να την βάλει μέσα στην περιοχή δεν τα κατάφερνε.
Για τις πολλές πάσες είμαστε σίγουροι. Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου ο Ράμος μόνος του είχε περισσότερες από όσες όλοι οι παίκτες του Ιράν μαζί. Στο ποδόσφαιρο όμως δεν κερδίζει απαραίτητα όποιος κάνει τις περισσότερες πάσες αλλά όποιος στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Την έστειλαν τελικά οι Ισπανοί από μια κόντρα στο πόδι του Ντιέγκο Κόστα και η ομάδα του Ιέρο πήρε τη νίκη αν και δεν την άξιζε.
Η προσπάθεια των παικτών του Ιράν να ανταποδώσουν το γκολ που δέχτηκαν ήταν συγκινητική αλλά και ορθολογική ταυτόχρονα. Εγκατέλειψαν την καθαρά αμυντική τακτική που είχαν στο πρώτο ημίχρονο και βγήκαν μπροστά με συνδυασμούς και δυναμισμό. Δυο-τρεις φορές ο Ντε Χέα στάθηκε τυχερός και οι Ισπανοί γλύτωσαν την ισοφάριση. Τότε είναι που δόθηκε η εντύπωση ότι αδίκησαν τον εαυτό τους και την ομάδα , την ποιότητα της ομάδας που διαθέτουν. Ξεδίπλωσαν τις επιθετικές αρετές τους αλλά και τις ατομικές δυνατότητές τους και έδειξαν ότι το Ιράν ποδοσφαιρικά δεν είναι αφοπλισμένο και δεν μπορεί κανείς να το αφοπλίσει.
Η ομάδα της Ισπανίας με τους δεινούς χειριστές της μπάλας την πήγαινε πέρα-δώθε μα όταν ερχόταν η ώρα να την βάλει μέσα στην περιοχή δεν τα κατάφερνε. Παρά τις επινοήσεις του Ινιέστα και κυρίως του Ισκο που ήταν ο καλύτερος παίκτης της συνάντησης, στο τέλος κάθε επιθετικής προσπάθειας φαινόταν η αμηχανία των Ισπανών που δεν είχαν έναν παίκτη να κάνει κάτι παραπάνω και να τρυπήσει την ιρανική άμυνα.
Από το ματς αυτό δεν προκύπτουν κάποια θετικά συμπεράσματα για την πραγματική ισχύ της Ισπανίας που πήγε στην Ρωσία σαν ένα από τα φαβορί για να πάρει το τρόπαιο. Μπορεί να νίκησε να έχει σχεδόν εξασφαλίσει την πρόκριση αλλά συνολικά η εμφάνισή της ήταν κάτω από αυτήν κόντρα στην Πορτογαλία στην πρεμιέρα του ομίλου και ας μην είχε νικήσει. Το μεγάλο της πρόβλημα αυτή τη φορά ήταν να μετουσιώσει σε πραγματικές ευκαιρίες αυτή την περικύκλωση στην οποία είχε υποβάλλει την ομάδα του Ιράν.
Μέχρι την μεγάλη περιοχή, όλα γίνονταν ωραία. Στη συνέχεια απλά παρακολουθούσαμε με πιο τρόπο θα αποκρούσουν οι Ιρανοί για να ξαναεπιτεθούν οι Ισπανοί και να ξαναχάσουν την μπάλα. Ο Φερνάντο Ιέρο δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος πάρα μόνο από το αποτέλεσμα. Βέβαια, βλέποντας την σούπα που παρουσίασε λίγες ώρες νωρίτερα η Πορτογαλία απέναντι στο Μαρόκο ίσως να σκέφτεται ότι υπάρχουν και χειρότερα…