Χάνουμε τον Σαλάχ αλλά μας μένει ο πρίγκηπας Χάρι…

Επιθέσεις από παντού, δυναμισμός, ταχύτητα κι ένας Χάρι Κέιν να τον πιεις στο ποτήρι. Όχι γιατί θάμπωνε κόσμο με τις περίτεχνες ενέργειές του αλλά γιατί ήταν εκεί που έπρεπε τις κατάλληλες στιγμές.

Στην πράξη και μέσα στο γήπεδο κατέκτησε το δικαίωμά της να ονειρεύεται το κάτι παραπάνω η ομάδα της Ρωσίας. Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο να μην φαινόταν τι θα επακολουθούσε αλλά στο δεύτερο οι Ρώσοι του Τσερτσέσοφ, πήραν μπροστά και διέλυσαν τους Αιγύπτιους.

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα αποδείχτηκε πως ένας σπουδαίος παίκτης όταν βγαίνει ουσιαστικά εκτός μάχης τότε βγαίνει εκτός μάχης ολόκληρη η ομάδα. Ειδικά αν πρόκειται για τον Μο Σαλάχ. Τον έχασε η Λίβερπουλ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και σχεδόν εξαφανίστηκε από το γήπεδο αφήνοντας της Ρεάλ να κυριαρχήσει. Το ίδιο συνέβη με την ομάδα της Αιγύπτου με την διαφορά ότι δεν πήραμε καν μυρουδιά τι θα μπορούσε να καταφέρει η ομάδα του Κούπερ με τον Σαλάχ ετοιμοπόλεμο. Ας είναι.

Το Μουντιάλ αποχαιρετά έναν δυνητικό πρωταγωνιστή του σύντομα και χωρίς αυτός να καταθέσει τα διαπιστευτήριά του στο χορτάρι. Παίρνει κεφάλι όμως η Εθνική Ρωσίας που ακόμα και οι πλέον φανατικοί οπαδοί της δεν της έδιναν σπουδαία τύχη στην διοργάνωση. Οι Ρώσοι δεν έγιναν από την μια στιγμή στην άλλη υπερηχητική ομάδα όπως ήταν οι Σοβιετικοί επί Λομπανόφσκι στην δεκαετία του ογδόντα. Εδώ που τα λέμε τέτοιες ομάδες δεν υπάρχουν τώρα όπως δεν υπάρχει και η Βραζιλία εκείνης της εποχής. Ωστόσο η ρωσική ομάδα παίρνει αέρα στα πανιά της και μπορεί να πάει μακριά την βαλίτσα. Μην λέμε μεγάλες κουβέντες όμως γιατί στο σταύρωμα πέφτει πάνω σε Ισπανία ή Πορτογαλία, οπότε…

Το ξέρω πως με ένα στα δυο ημίχρονα καλό, δύσκολα κάνεις προκοπή σε Μουντιάλ. Η Αγγλία έστω και με το ζόρι πήρε τη νίκη απέναντι στους μαχητικούς Τυνήσιους και μαζί με τους Βέλγους έχει σχεδόν εξασφαλισμένη την πρόκριση στην επόμενη φάση. Μην το προσπεράσουμε αγόγγυστα από την στιγμή που τα θεωρούμενα φαβορί δεν νίκησαν στην πρώτη αγωνιστική. Η Εμφάνιση των Άγγλων στο πρώτο ημίχρονο με αυτό το σχεδόν αναχρονιστικό 3-5-2, ήταν χορταστική. Επιθέσεις από παντού, δυναμισμός, ταχύτητα κι ένας Χάρι Κέιν να τον πιεις στο ποτήρι.

Όχι γιατί θάμπωνε κόσμο με τις περίτεχνες ενέργειές του αλλά γιατί ήταν εκεί που έπρεπε τις κατάλληλες στιγμές. Τέτοιες η Αγγλία θα δημιουργεί μέσα στο παιχνίδι ακόμα κι όταν προέρχονται από σέντρες, χτυπήματα κόρνερ και φάουλ. Ο Κέιν είναι σκόρερ της μιας επαφής, της επίκαιρης τοποθέτησης. Όσο λοιπόν η άμυνα της Αγγλίας -που ο Σαουθγκέιτ φρόντισε να θωρακίσει- αντέχει την πίεση τόσο θα γίνεται πιο πιθανή η διάκριση αυτής της νεανικής ομάδας στο Μουντιάλ. Και που ξέρεις. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη…

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από