Περίγραψέ μου τι είναι Μουντιάλ!

Κάθε φωτογραφία είναι μια άτυπη νίκη του ανθρώπου κόντρα στο χρόνο, είναι η απτή απόδειξη της ύπαρξης δευτερολέπτων, συναισθημάτων. Μια ακινητοποιημένη στιγμή, αποσπασμένη από την αέναη ροή του, καταδικασμένη ή… ευλογημένη να ζει αιώνια. Σχεδόν κάθε φωτογραφία έχει δική της, μοναδική, δύναμη να τρυπώνει μέσα σου, να συντροφεύει τις αναμνήσεις σου.

Στιγμές, εικόνες, συναισθήματα, αντιδράσεις, Μουντιάλ. Περίγραψέ μου τι είναι Μουντιάλ!Αν όχι οι Μεξικανοί και οι Κολομβιανοί φίλαθλοι που σήκωσαν στα χέρια ένα Αιγύπτιο οπαδό σε αναπηρικό καροτσάκι για να καταφέρει να δει την ομάδα του να αγωνίζεται σε Παγκόσμιο Κύπελλο για πρώτη φορά μετά από 28 ολόκληρα χρόνια. Αν όχι, ο Κλόβις Φερνάντες, ο πιο πιστός, ο πιο γνήσιος ακόλουθος της εθνικής ομάδας της Βραζιλίας, ο οποίος μετά από επτά συνεχόμενα Μουντιάλ (1990-2014) δεν βρέθηκε δίπλα στην αγαπημένη του Σελεσάο, μα μετέδωσε τη λατρεία του στους γιους του, Φραν και Γκουστάβο που βρέθηκαν στη Ρωσία και για εκείνον.

Μήπως το χαμένο βλέμμα του σκυλάκου που φορά τη φανέλα της Ουρουγουάης σε μία πλατεία στο Μοντεβίδεο. Μαζί του, στην την άκρη της φωτογραφίας ένας άνθρωπος άστεγος, καθισμένος στο πάτωμα, να μετρά το μαράζι της ζωής του και να κρυφοκοιτάζει στις τηλεοράσεις παραπλεύρως, την εθνική ομάδα της χώρας του με μάτια ζωντανά και φωτεινά.

Περίγραψέ μου τι είναι Μουντιάλ! Αν δεν είναι η γιαγιά από την Ουρουγουάη που φωνάζει πανηγυρίζοντας τη νίκη της Σελέστε επί της Αιγύπτου στην πρεμιέρα του Μουντιάλ. Αν την κοιτάξεις προσεκτικά, ίσως μπορέσεις να ακούσεις τη χαρά της. Δεν είναι ο Κουέβα; Ο μοιραίος του Περού στην αναμέτρηση με τη Δανία, στον πρώτο αγώνα της χώρας σε παγκόσμιο κύπελλο μετά από 36 χρόνια, και το αθόρυβο κλάμα του που προσπάθησε να πνίξει στις παλάμες του.

Ίσως ο μεγάλος απών της πρεμιέρας, το χρυσό χαμόγελο του Νείλου, Μοχάμεντ Σαλάχ, που παρά την ήττα, παρότι «θηρίο στο κλουβί» στον πάγκο της ομάδας του, έδωσε ιπποτικά το χέρι και τη φανέλα του στον Έντισον Καβάνι μετά τη λήξη της αναμέτρησης. Ο Ουρουγουανός αστέρας της Παρί Σεν Ζερμέν τη ζήτησε για τον γιο του, και φυσικά ο άσος της Λίβερπουλ δεν μπόρεσε να του αρνηθεί.

Μουντιάλ είναι η απογοήτευση στην έκφραση του ηγέτη της Εθνικής ομάδας της Αργεντινής, Λιονέλ Μέσι, που «σκόνταψε» πάνω στο πάθος και τον ενθουσιασμό των Ψαράδων – Ισλανδών (1-1) με τον ίδιο να αστοχεί σε πέναλτι (απόκρουση του Χάνες Χάλντορσον) και τώρα να καλείται να σηκώσει ακόμα πιο δυσβάσταχτο φορτίο από ότι πριν.

Είναι οι πάνω από 30.000 Ισλανδοί που ταξίδεψαν ως τη Μόσχα ακολουθώντας τα προστάγματα της τρέλας τους. Ακόμα και αν η χώρα τους δεν συγκαταλέγεται επουδενί στα φαβορί. Εκείνοι έδωσαν το παρών, σκόρπισαν… μπλε και ιαχές στους δρόμους της ρωσικής πρωτεύουσας.

Το προσωπάκι της μικρής, που παρακολούθησε από κοντά πιθανότατα το πρώτο Μουντιάλ της ζωής της. Τη νίκη της Ρωσίας με 1-0 επί της Σερβίας. Ο θρυλικός Ντιέγκο Μαραντόνα, με το… απαράμιλλο στυλ του, τα γυαλιά, το πούρο του, στο παιχνίδι της αγαπημένης του Μπιανκοσελέστε. Ο οπαδός της Ουρουγουάης, με ζωγραφισμένο πρόσωπο, ντυμένος στα γαλάζια να φωνάζει για την ομάδα του Ταμπάρες.

Το εντυπωσιακό καπέλο του Μεξικανού… φούρναρη, φιγούρα χαρακτηριστική όλων των Μεξικανών που έχουν ταξιδέψει στη Ρωσία, με πολύχρωμες ενδυμασίες, με σομπρέρο, με τεκίλες. Δείτε και το βλέμμα του συμπατριώτη του, που κοιτά αποσβολωμένος στην οθόνη και το άγχος έχει νικήσει κατά κράτος στη «μάχη» με την ψυχραιμία. Ο έξαλλος πανηγυρισμός του Κριστιάνο Ρονάλντο μετά το… one man show του κόντρα στην Εθνική Ισπανίας (χατ -τρικ). Το πάθος στον πανηγυρισμό του Ίρβινγκ Λοσάνο που έφερε τη νίκη των Μεξικανών κόντρα στους πρωταθλητές κόσμου Γερμανούς.

Η γιαγιά από τον Παναμά που «ανασαίνει» στον παλμό του Μουντιάλ. Στο πρώτο που συμμετέχει η χώρας της. Τα δάκρυα του Ρομάν Τόρες που λύγισε κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου του Παναμά στον αγώνα κόντρα στο Βέλγιο. Περίγραψέ μου τι είναι Μουντιάλ! Αν όχι οι κάτωθεν φωτογραφίες…