Κάρλος Κεϊρόζ : Αποκηρύσσοντας την ετικέτα του «βοηθού του Σερ Άλεξ»

Ο Κάρλος Κεϊρόζ είναι ο πρωτοστάτης μιας γενιάς προπονητών που έφερε το πορτογαλικό ποδόσφαιρο στο προσκήνιο, πριν καν την ανάδειξη του Ζοζέ Μουρίνιο, που φυσικά το διαφήμισε όσο κανείς άλλος. Ο Κεϊρόζ ξεκίνησε ως ένας άκρως ταλαντούχος και πολυαγαπημένος βοηθός του Άλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όμως δεν έμελλε να ανταποκριθεί στις βλέψεις που άπαντες είχαν για εκείνον.

Η συνέχεια τον βρήκε να αποτυγχάνει στις περισσότερες ομάδες από τις οποίες πέρασε, γεγονός το οποίο αντιμετωπίζεται μέχρι σήμερα με έκπληξη στην ποδοσφαιρική κοινωνία. Οι αποτυχίες όμως ανήκουν στο παρελθόν και η «στάμπα» του «βοηθού του Σερ Άλεξ» τείνει, ευτυχώς για τον ίδιο, να ξεθωριάσει. Το έργο του στην εθνική Ιράν, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, αποδεικνύει πως ο Κεϊρόζ είναι κάτι περισσότερο από αξιόλογος προπονητής.

Ο Πορτογάλος παρέλαβε ένα χάος το 2011, το οποίο φυσικά προερχόταν σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες που επηρέαζαν (και επηρεάζουν) την ποδοσφαιρική ομοσπονδία, και κατάφερε να το βάλει σε τάξη, οδηγώντας την ομάδα του σε δύο διαδοχικές τελικές φάσεις Μουντιάλ, το 2014 και το 2018.

Της έμαθε, δε, πώς να παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο, μέσα από μια διαδικασία που πάνω απ’ όλα απαιτούσε υπομονή, διότι η μέθοδος που ακολουθήθηκε ήταν το «πάμε να μάθουμε το ποδόσφαιρο από την αρχή». Έχει παραδεχτεί πως στόχος του είναι να γίνει ο πρώτος προπονητής στην ιστορία που θα συμμετάσχει πέντε φορές σε Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού έχει δώσει το παρόν δύο επιπλέον φορές, με τη Νότιο Αφρική το 2002 και την Πορτογαλία το 2010.

Αυτή τη φορά έχει ορισμένα σημαντικά εργαλεία, όχι όμως ποιοτικότερα από προηγούμενες φορές. Από νεαρούς ξεχωρίζουν οι Σαΐντ Εσαντολαχί και Σαρδάρ Ασμούν, ενώ κάπου εκεί βρίσκονται και τρεις «Έλληνες» που αποτελούν βασικά στελέχη και ανεβάζουν το επίπεδο, οι Καρίμ Ανσαριφάρντ, Εχσάν Χατζισαφί και Σοτζέι Μασούντ. «Αστέρι», όσο και να ψάξετε στην 23άδα του Ιράν, δεν θα καταφέρετε να εντοπίσετε, με το σύνολο να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής.

Βέβαια, ο όμιλος με Ισπανία, Πορτογαλία και Μαρόκο δεν δίνει περιθώριο πρόκρισης. Η πρεμιέρα της, απέναντι στην έτερη ομάδα που δεν ανήκει στην ευρωπαϊκή ήπειρο, το Μαρόκο, πιθανότατα θα κρίνει το αν η παρουσία της θα είναι επιτυχημένη. Πάντως, δεν έχει πραγματιστικούς λόγους να πιστεύει ότι θα γίνει μια ομάδα – έκπληξη στο τουρνουά.

Η εθνική Ιράν αντιμετωπίζει και πιθανότατα θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν με το πεδίο της, το ποδόσφαιρο, πράγμα που σχεδόν αναγκαστικά επιδρά αρνητικά σε οργανωτικό επίπεδο. Για τους παίκτες αυτό μπορεί να λειτουργήσει είτε αποπροσανατολιστικά είτε ως ισχυρό κίνητρο. Για τον Κεϊρόζ είναι θολό το τι ακριβώς ισχύει σε αυτό το κομμάτι και το κατά πόσο αισθάνεται τα εν λόγω προβλήματα δικά του.

Τη δουλειά του, όμως, την έχει κάνει εξαιρετικά. Και μέσα από την εμπειρία που απέκτησε σε αυτήν, έστω και αργά, ίσως πάρει μια ακόμη ευκαιρία σε διασυλλογικό επίπεδο. Ο 65χρονος είναι ένας εκ των πιο υποτιμημένων προπονητών που θα βρεθούν στους πάγκους της Ρωσίας σε μερικές ημέρες. Γι’ αυτό και είναι το μεγαλύτερο όπλο της εθνικής Ιράν. Ο Σερ Άλεξ οφείλει να αισθάνεται περήφανος.