Λεωνίδας Λεουτσάκος : Ο αστυνομικός που «φυλάκισε» το ελληνικό ποδόσφαιρο

Λεωνίδας Λεουτσάκος : Ο αστυνομικός που «φυλάκισε» το ελληνικό ποδόσφαιρο

Η ιστορία του Λεωνίδα Λεουτσάκου που από απλός αστυνομικός έγινε μεγαλοπαράγοντας του ελληνικού ποδοσφαίρου εξηγεί πολλά για το πώς αναπαράγονται παθογένειες σε όλα τα επίπεδα.

Μέχρι το 2017 ο Λεωνίδας Λεουτσάκος ήταν μάλλον άγνωστος στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τότε όμως εξελέγη πρόεδρος της Football League. Σε αυτήν είχε βρεθεί ως εκπρόσωπος του Αχαρναϊκού.

Έκτοτε η καριέρα του στα ανώτερα διοικητικά του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν μάλλον εντυπωσιακή. Επανεξελέγη στην προεδρία της Football League το 2018. Τότε η εκλογή του ήταν επεισοδιακή αφού εξελέγη με μία ψήφο διαφορά (6-5) με αντίπαλο τον εκπρόσωπο του Κισσαμικού Άρη Λυχναρά, που είχε διαμαρτυρηθεί για την ακύρωση ενός ψηφοδελτίου του, που η εφορευτική είχε θεωρήσει σκισμένο. Τότε μάλιστα τον είχε στηρίξει και ο Μπέος, με τον οποίο αργότερα συγκρούστηκε.

Πλέον ο Λεουτσάκος είναι πρόεδρος της ένωσης Σούπερ Λιγκ2 και Football League. Μάλιστα, τον περασμένο Ιούλιο φρόντισε να αλλάξει το καταστατικό ώστε η θητεία του διοικητικού συμβουλίου να είναι πλέον τετραετής και στη συνέχεια επανεξελέγη.

Ποιος, όμως, είναι όντως ο Λεωνίδας Λεουτσάκος. Τυπικά είναι ένας αστυνομικός. Έχει μάλιστα και μια θέση στην οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί: αυτή της φρουράς του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Πιο πριν είχε διατελέσει τμήμα της φρουράς του πρώην υπουργού Β. Μιχαλολιάκου όπως και της Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη. Μάλιστα έχει διατελέσει και άτυπος φρουρός του Βίκτωρα Μητρόπουλου, εκδότη της εφημερίδας Άποψη και αδελφού του Θωμά Μητρόπουλου.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι για να βρεθεί στη φρουρά του Αντώνη Σαμαρά είχε παίξει ρόλο και η φιλία του με τον επίσης Μανιάτη Λάζαρο Γλεζάκο, υπεύθυνο της ασφάλειας του Σαμαρά.

Όμως, υπάρχει και άλλη μια φιλία που έπαιξε ρόλο στο να έρθει ο Λεουτσάκος στο χώρο του ποδοσφαίρου. Αυτή αφορά τον επιχειρηματία Νίκο Μαυρίκο. Ο Μαυρίκος είχε βρεθεί πρόσφατα στο επίκεντρο μεγάλης δημοσιότητας εξαιτίας μιας υπόθεσης απαγωγής του στα τέλη του 2018. Ο Μαυρίκος είχε αφεθεί ελεύθερος αργότερα, χωρίς την καταβολή λύτρων και η απαγωγή παραμένει ανεξιχνίαστη. Στο παρελθόν το όνομά του είχε ακουστεί σε σχέση με υποθέσεις διακίνησης λαθραίων τσιγάρων, χωρίς να απαγγελθούν ωστόσο κατηγορίες. Ο Μαυρίκος έχει αγοράσει τον Αχαρναϊκό και ήταν αυτός που τοποθέτησε τον Λεουτσάκο στη διοίκηση της ομάδας, έτσι ώστε να μπορεί να εμφανιστεί και ως υποψήφιος για τη Football League. Ως προς τα ποδοσφαιρικά ο Μαυρίκος έχει πολύ καλές σχέσεις με τον Μελισσανίδη, αλλά και τον Σπανό του Ατρόμητου.

Ούτως ή άλλως έχει ενδιαφέρον ότι τα προσκείμενα στην ΑΕΚ μέσα είχαν πανηγυρίσει την εκλογή του Λεουτσάκου στην προεδρία της Football League.

Γιατί, όμως, ασχολούμαστε με τον Λεουτσάκο. Γιατί αυτή τη στιγμή πρωταγωνιστεί σε αυτή την απίθανη ιστορία «lockdown» του ελληνικού ποδοσφαίρου κάτω από την επιφάνεια της Σούπερ Λιγκ. Ο πρόεδρος ενός συνεταιρισμού που έχει να παίξει μπάλα από τον Μάρτη και που κατά τον λοιμωξιολόγο Νικόλαο Σύψα δεν έχει αποστείλει καν σχετικό αίτημα στην Επιτροπή για να διεκδικήσει το αυτονόητο: Την επιστροφή στη δράση προκειμένου οι ομάδες της Σούπερ Λιγκ 2 αλλά και της Football League να γλιτώσουν την οικονομική καταστροφή. Ομάδες που συντηρούν 1300-1600 οικογένειες σε ολόκληρη την Ελλάδα στο οικοσύστημα τους. Ποδοσφαιριστές, προπονητές, επαγγελματιές του χώρου. Και μάλιστα χαμηλόμισθους.

Ο Λεουτσάκος δεν είναι ιδιοκτήτης ομάδας. Δεν έχει εμπειρία σαν παράγοντας. Δεν έχει μάλλον και το «ανάστημα» να ανταποκριθεί σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Παράλληλα διοικεί έναν συνεταιρισμό που αποφεύγει να δίνει στους εταίρους έστω τα στοιχειώδη στοιχεία διαχείρισης. Υπάρχει μια ιστορία ας πούμε για το πώς διαχειρίστηκε την παρακράτηση ενός ποσού για το συμβόλαιο ασφάλισης των παικτών πέρσι. Αλλά στοιχεία δεν υπάρχουν πουθενά.

Παράπονα υπάρχουν και για το πώς ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Λεουτσάκος συνεργάζεται με έναν παλιό γνώριμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον Γιάννη Παπαδόπουλο, γνωστό για το κατά καιρούς… ενδιαφέρον του για τις εκλογές σε διάφορες ΕΠΣ, δηλαδή τις εκλογές το αποτέλεσμα των οποίων καθορίζει τη διοίκηση της ΕΠΟ. Μάλιστα, ορισμένοι αναφέρουν ότι ο Παπαδόπουλος είναι η αιτία που ο Λεουτσάκος πλέον συνεργάζεται με τον Παναγιώτη Διακοφώτη, πρόεδρο της ΕΠΣ Δωδεκανήσου και μέλος της Ε.Ε. της ΕΠΟ, παρότι κάποτε υποτίθεται ότι ήταν ορκισμένοι εχθροί.

Άνθρωποι με γνώση των πραγμάτων υποστηρίζουν ότι ένα κλειδί για να καταλάβουμε την απότομη και εντυπωσιακή καριέρα του Λεουτσάκου στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ακριβώς το πόσο θετικά τα μέσα της ΑΕΚ αναφέρθηκαν στην εκλογή του, κάτι που παραπέμπει ακριβώς στη σχέση του με τον Δημήτρη Μελισσανίδη και την όποια αντίληψη έχει αυτός για το προς τα πού πρέπει να πάει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Όπως δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Λεουτσάκος, παρότι εν ενεργεία αστυνομικός και τυπικά μέλος της φρουράς του Αντώνη Σαμαρά, όχι μόνο κυρίως ασχολείται με την προεδρία της ένωσης δύο λιγκών του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά και εμπλέκεται με τα οικονομικά τους.

Παρότι τυπικά η ενασχόληση αστυνομικών με αθλητικά σωματεία δεν απαγορεύεται και φανταζόμαστε ότι η ενασχόληση του κ. Λεουτσάκου γίνεται με τη γνώση και τη συναίνεση της υπηρεσίας, αναρωτιέται κανείς πόσο τυπικά και ουσιαστικά σύννομη είναι η απασχόληση στη διεύθυνση μιας επαγγελματικής ποδοσφαιρικής ένωσης, η οποία μάλιστα διαχειρίζεται και διαπραγματεύεται πολύ σημαντικά ποσά που αφορούν τηλεοπτικά δικαιώματα.

Όμως, όλα αυτά απλώς αναπαράγουν μια προβληματική κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έχουμε μια ΕΠΟ που έχει όλη την ευθύνη για το χάος της «εξυγίανσης», όπως και της κακής διοίκησης της ελληνικής διαιτησίας, καθώς ενώ δεν διοργανώνει στην πραγματικότητα τα πρωταθλήματα, έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την έκβαση του. Η ΕΠΟ εκλέγεται από ένα μηχανισμό τοπικών εκλογών που πολύ απέχουν από το να πληρούν κριτήρια εγκυρότητας, αλλά επιτρέπουν τον έλεγχό της. Από κοντά και η προσπάθεια να ελέγχονται και οι επαγγελματικές λίγκες.

Και όλα αυτά με μοναδικό αποτέλεσμα να αναπαράγονται συνθήκες «παράγκας» και να διαιωνίζεται η κακοδαιμονία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και όλα αυτά βέβαια με το… αζημίωτο, εφόσον μιλάμε για μηχανισμούς που διαχειρίζονται χρήμα, όπως είναι αυτό που έρχεται από τα τηλεοπτικά δικαιώματα αλλά και μπορούν να «διαχειριστούν» ως ένα βαθμό την παρουσία και την… πρόοδο ομάδων σε λίγκες και πρωταθλήματα.

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ