Νέα ήθη, νέα… έθιμα!

Έτσι τουλάχιστον σκέφτεται η πλειοψηφία των ζευγαριών. Οι «ανοιχτές σχέσεις» είναι κάτι σαν αυτό που λέμε «λευκός γάμος» – το ζευγάρι συμβιώνει, παράλληλα όμως συμφωνεί ότι μπορεί να έχει και παράλληλη σχέση: να φλερτάρει ή ακόμη και να κάνει σεξ με άτομα εκτός από τον/την σύντροφό του.

Για τις ανάγκες της έρευνας, η Αμερικανίδα καθηγήτρια Έιμι Μουρς, διευθύντρια έρευνας και αξιολόγησης κοινωνικών επιστημών στο «College of Engineering» του Πανεπιστημίου Purdue, εξέτασε τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από το Google Trends μεταξύ Ιανουαρίου 2006 και Δεκεμβρίου 2015.

Επισημαίνεται ότι, η Google Trends είναι η πλατφόρμα της μηχανής αναζήτησης της Google, η οποία αποθηκεύει αυτά που οι χρήστες αναζητούν.

Για την καθηγήτρια Μουρς, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό, η αιτία που καταγράφεται αυτή η τάση οφείλεται στην εμφάνισή της στην τηλεόραση.

«Υπάρχουν προβολές τηλεοπτικών σειρών σε ώρες αιχμής όπου παρουσιάζονται ζευγάρια σε ανοιχτού τύπου σχέσεις. Είναι δύσκολο να πούμε αν οι άνθρωποι αναζητούν στο Google αυτές τις πληροφορίες επειδή είναι απλά περίεργοι για το τι βλέπουν στην μικρή οθόνη, ή επειδή πραγματικά ενδιαφέρονται να το δοκιμάσουν οι ίδιοι. Πάντως το εν λόγω θέμα είναι σίγουρα στο μυαλό τους» υπογραμμίζει η Αμερικανίδα καθηγήτρια.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Επίσης, οι μη μονογαμικές σχέσεις είναι ευρέως παρεξηγημένες και στιγματισμένες. «Δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να δείχνουν ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να αγαπούν ή και να κάνουν σεξ με περισσότερα από ένα άτομα… Μάλιστα, μερικές από τις πρόσφατες εργασίες μου συνέκριναν την ποιότητα σχέσεων με βάση την εμπιστοσύνη, την ικανοποίηση και το πάθος μεταξύ ατόμων σε μονογαμικές και μη-μονογαμικές σχέσεις και δεν βρήκα διαφορές», επισημαίνει η καθηγήτρια Μουρς. Η ίδια μάλιστα προβλέπει ότι οι  συναινετικά μη-μονογαμικές σχέσεις θα γίνουν πιο συνηθισμένες. «Ήδη, νομίζω, ότι πολλά ζευγάρια έχουν ανοιχτές σχέσεις, ή αμφιταλαντεύονται επί του θέματος για χρόνια, αλλά παραμένουν κλειστοί λόγω του φόβου του στιγματισμού και των διακρίσεων», προσθέτει.