Είναι τουλάχιστον σημαντικό να βρούμε έναν τρόπο να απαλλαγούμε από το φορτίο του body shaming, τόσο του fat όσο του skinny.
Δυστυχώς, άνθρωποι με υψηλό δείκτη σωματικής μάζας είναι πιθανό να δεχθούν πολύ πιο συχνά κάποια λεκτική «επίθεση» αναφορικά με τα κιλά τους, ωστόσο και ο ευρύτατα διαδεδομένος όρος «skinny b****» -που παραπέμπει στο all time classic «πετσί και κόκαλο έγινες», που τόσο συχνά λέει η Ελληνίδα μάνα- δεν είναι διόλου αθώος. Με άλλα λόγια, μαζί με το fat shaming υπάρχει και το skinny shaming.
Την ίδια σκληρή κριτική και τον ίδιο ρατσισμό που βιώνει ένα υπέρβαρο κορίτσι, μπορεί να νιώσει και ένα κορίτσι με τον σωματότυπο της Nicole Richie. Η τελευταία μάλιστα, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα skinny shaming, αφού ο petite σωματότυπός της εμφανίστηκε αμέτρητες φορές στα «μανταλάκια» σε συνδυασμό με βαρύγδουπες λεζάντες που έκαναν λόγο για σοβαρές διατροφικές διαταραχές, για να αποστομώσει τους πάντες λίγους μήνες αργότερα με πιστοποιητικό γιατρού αφού ένιωσε ουσιαστικά «υποχρεωμένη» να διαψεύσει τις φήμες ότι έπασχε από ανορεξία.
Το ζήτημα είναι πως η ίδια η ζωή, είναι γεμάτη από καταστάσεις και πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε αρκετά άβολα. Είναι τουλάχιστον σημαντικό, λοιπόν, να βρούμε έναν τρόπο να απαλλαγούμε από το φορτίο του body shaming, τόσο του fat όσο του skinny.
Ακριβώς για αυτό, παρακάτω έχω συγκεντρώσει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές προσβλητικές φράσεις ή σκέψεις, που καλά θα κάνουμε να τις σκεφτούμε διπλά πριν τις μοιραστούμε με κάποιον.
«Οι αληθινές γυναίκες έχουν καμπύλες»
… ή ακόμη χειρότερα «οι άντρες προτιμούν γυναίκες με καμπύλες». Ποιος νοιάζεται και τι εννοούμε με τη λέξη «καμπύλες»; Ακόμη και αν υποθέσουμε πως κάποιος πρέπει όντως να νοιάζεται για το τι αρέσει στους άντρες και τι όχι, το συγκεκριμένο μήνυμα, ενώ θεωρητικά προβάλλει ένα υποστηρικτικό, θετικό μήνυμα για τα πιο «ζουμερά» κορίτσια, ταυτόχρονα έχει μια αρνητική έννοια για όλες εμάς που δεν γεννηθήκαμε με το σώμα της Monica Bellucci.
«Είσαι τόσο τυχερή που είσαι λεπτή»
Σε έναν κόσμο στον οποίο θέση έχουν μόνο τα καλλίγραμμα σώματα, προφανώς το παραπάνω σχόλιο μοιάζει με φιλοφρόνηση, ωστόσο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα από κομπλιμέντο να εξελιχθεί και σε… τεράστια γκάφα. Καλώς ή κακώς, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι προσπαθούν να πάρουν βάρος και δεν μπορούν, οι οποίοι αντιμετωπίζουν κάποια διατροφική διαταραχή ή ασθένεια, που δεν τους επιτρέπει να έχουν τις… καμπύλες που ονειρεύονται. Αυτό το δίπολο δημιουργεί μία σύγκρουση, η οποία ασκεί τρομερές πιέσεις σε πολλές γυναίκες, αφού σε όποια κατηγορία και αν ανήκουν, αισθάνονται πως πρέπει να είναι σε κάποια άλλη. Με άλλα λόγια, οι αδύνατες θέλουν να αποκτήσουν καμπύλες και οι γυναίκες με καμπύλες εύχονται να ήταν λίγο πιο αδύνατες.
«Νιώθω τόσο χοντρή»
Μπορεί να πιστεύεις πως εφόσον αναφέρεσαι στον εαυτό σου, δεν υπάρχει καμία υποψία shaming πίσω από τα λόγια ή τις σκέψεις σου, ωστόσο, αυτό που έχει σημασία, είναι πώς δίνεις στη συγκεκριμένη λέξη μια αρνητική χροιά. Τα πράγματα βέβαια γίνονται ακόμη χειρότερα, όταν αυτό το σχόλιο ακούγεται σε μία παρέα με άτομα που αισθάνονται μειονεκτικά εξαιτίας του βάρους τους. Αν τελειώνοντας το γεύμα σου, θέλεις να εκφράσεις με κάποιον τρόπο πόσο γεμάτη νιώθεις, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη λέξη «χορτάτη» που είναι πολύ πιο εύστοχη. Όπως και να έχει, μπορεί το body positive «κύμα» να έχει κατακτήσει τον πλανήτη, φτάνοντας με πολύ αργά αλλά σταθερά βήματα και στη χώρα μας, παρόλα αυτά η λέξη «χοντρός» εξακολουθεί να χρησιμοποιείται προσβλητικά από μεγάλη μερίδα του κόσμου.
«Αυτό το ρούχο δεν ταιριάζει στο σώμα σου»
Ναι, έχουμε γράψει ξανά πως μερικά από τα πιο δημοφιλή καταστήματα ρούχων, απευθύνονται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό, ενώ ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζουν τα ρούχα στους καταλόγους τους, δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που αντικρύζουμε όταν κοιτάμε απογοητευμένες το είδωλό μας στον καθρέφτη των fitting rooms. Οπότε, δεν είναι κακό να πεις σε μία φίλη σου πως αυτό που φοράει δεν την κολακεύει, ειδικά αν βλέπεις πως και εκείνη έχει αμφιβολίες για το αν θα το αγοράσει ή όχι. Το θέμα είναι να μην της δημιουργήσεις τη διαστρεβλωμένη και εντελώς «τοξική» αντίληψη, πως «κανονικά» θα έπρεπε να χωράει ή να της ταιριάζει το συγκεκριμένο ρούχο.
Για τη συγκεκριμένη ύπουλη περίπτωση shaming, μίλησε ανοιχτά και η (μικρή θεότητα) Billie Eilish μέσα από τη μικρού μήκους ταινία της που «ανέβασε» πρόσφατα στα SoMe της με τον τίτλο «Not my responsibility». Μέσα από ένα σκοτεινό και ιδιαίτερα προσωπικό βίντεο, το οποίο «έντυσε» με στίχους και μουσική δική της (και περισσότερο θυμίζει spoken word παρά κανονικό τραγούδι), απαντά και… «δικάζει» τους επικριτές της, οι οποίοι δεν χάνουν ευκαιρία να υποστηρίζουν έπειτα από κάθε της εμφάνιση πως, τα oversized ρούχα που επιλέγει δεν της ταιριάζουν καθόλου, αφού κρύβουν το καλλίγραμμο σώμα της. Αλήθεια, αν τα «πέταγε» όλα, όπως έκανε κάποτε η Britney Spears στην ηλικία της, θα το θεωρούσαν πρόοδο; Από όλα αυτά, εμείς ας κρατήσουμε το επικό punch line «If I lived by them, I’d never be able to move» και ας το κάνουμε μία… «παντιέρα» ζωής, που δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να μας πει πώς θα νιώθουμε και τι θα κάνουμε με το σώμα μας.
Τέλος, το τι επιλέγει να φορέσει ή να φάει κάποιος, είναι ένα θέμα που όλους εμάς τους υπόλοιπους, δεν μας αφορά. Αυτό σημαίνει πως δεν χρειάζεται να πιέζεις τη φίλη σου να παραγγείλει επιδόρπιο, να βελτιώσει τη διατροφή της, να κόψει τα γλυκά, ακόμη και αν είναι πασιφανές πως πρέπει να χάσει ή αντίστοιχα να πάρει βάρος. Το ίδιο περίπου ισχύει και με τα ρούχα που επιλέγει να φορά. Ας κρατήσουμε τις στυλιστικές συμβουλές για τον εαυτό μας -εφόσον κανείς δεν ζήτησε τη γνώμη μας- και ας αφήσουμε την καθεμιά να εκφράζεται όπως αισθάνεται.