Λίβερπουλ, η παράσταση που έδωσες στην Κωνσταντινούπολη δεν ξεχνιέται! (vids)

«Μην φοβάσαι την απόσταση ανάμεσα στα όνειρά σου και την πραγματικότητα. Αν μπορείς να το ονειρευτείς, τότε μπορείς και να το κάνεις». Η υπέροχη αυτή φράση της Belva Davis (Αφροαμερικανίδα δημοσιογράφος ετών 87) βρήκε εφαρμογή και στο ποδόσφαιρο.

Τρία γκολ εναντίον σου σε 45 λεπτά δεν είναι πολλά. Όχι δεν είναι. Αν όντως το έχεις ονειρευτεί, αν όντως το έχεις πιστέψει, τα τρία γκολ δεν είναι τίποτα! Και η Λίβερπουλ εκείνη τη μαγική βραδιά στην Κωνσταντινούπολη το πίστεψε! Διέγραψε την απόσταση και το όνειρο έγινε πραγματικότητα!

Είναι στιγμές που γράφεται ιστορία. Κυριολεκτικά. Είναι στιγμές τις οποίες τις θυμούνται μέχρι το τέλος της ζωής τους όλοι όσοι αγαπούν αυτό το πανέμορφο άθλημα, που για αρκετούς είναι τρόπος ζωής. Λατρεία. Η Λίβερπουλ έχει προσφέρει απλόχερα στους οπαδούς της ουκ ολίγες στιγμές μαγείας, αλλά στις 25 Μαΐου 2005 ανάγκασε ακόμη και τους χειρότερους εχθρούς της σε βαθιά υπόκλιση. Σε ένα ζεστό χειροκρότημα. Διότι και στον πόλεμο, είναι φορές που πρέπει να σέβεσαι και να υποκλίνεσαι στο μεγαλείο του αντιπάλου…

Σαν σήμερα λοιπόν, πριν από 15 χρόνια, διεξήχθη κατά πολλούς ο καλύτερος τελικός Champions League. Ίσως και το συναρπαστικότερο ματς στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Μίλαν-Λίβερπουλ, Ολυμπιακό Στάδιο Ατατούρκ, Κωνσταντινούπολη. Περίπου 70.000 οπαδοί των δύο ομάδων έχουν κατακλύσει το γήπεδο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα, με τον οποίο θα ολοκληρωθεί η σεζόν 2004-05. Μέσα και έξω από το στάδιο γιορτή, φωνές, αγκαλιές. Και πώς να είναι διαφορετικά άλλωστε. Το μόνο που χωρίζει όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι η προτίμηση σε διαφορετικές ομάδες. Η αγάπη για το ποδόσφαιρο όμως τους ενώνει σφιχτά!

Φτάνει η ώρα του αγώνα. Αυτή η υπέροχη μουσική, που ακούγεται πριν την έναρξη κάθε αγώνα Champions League, ακούγεται ξανά. Σε έναν ακόμη αγώνα. Σε έναν ακόμη τελικό. Ένα δέος πάντα μας πιάνει όλους εκείνη τη στιγμή, σκεφτείτε οι παίκτες τι νιώθουν στη σημαντικότερη βραδιά της καριέρας τους! Όλα είναι έτοιμα για την εκκίνηση του αγώνα-highlight της σεζόν, που έμελλε να γίνει highlight της ιστορίας του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Η Λίβερπουλ κάνει τη σέντρα στον αγώνα, αλλά η Μίλαν «μιλάει» πρώτη στον τελικό. Ο Κακά κάνει τρομερή προσποίηση στον Τραορέ και κερδίζει φάουλ σε πολύ καλή θέση για γέμισμα. Ο Πίρλο φέρνει εξαιρετικά την μπάλα μέσα στην περιοχή και ο Πάολο Μαλντίνι με το δεξί στέλνει την μπάλα στα δίχτυα του Ντούντεκ. 1-0 οι Ιταλοί μόλις στο 1′. Τι καλύτερο ξεκίνημα σε έναν τελικό Champions League;

Στο 39′ εξελίσσεται η πιο περίεργη φάση της αναμέτρησης. Ο Γκαρσία μπαίνει με την μπάλα μέσα στην περιοχή, πάει να αποφύγει με υπέροχη ντρίμπλα τον Νέστα αλλά ο Ιταλός στόπερ σταματά την πορεία της μπάλας με το χέρι. «Πέναλτι!!!», φωνάζουν σύσσωμοι οι παίκτες της Λίβερπουλ σηκώνοντας παράλληλα ψηλά τα χέρια τους. Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες, ο διαιτητής Μανουέλ Μεχούτο Γκονζάλες μένει ασυγκίνητος και διατάζει τη συνέχεια της αναμέτρησης. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα γίνεται το 2-0. Μία φάση που λες ότι «ο διαιτητής κρίνει έναν ολόκληρο τελικό Champions League». Στη συνέχεια της φάσης λοιπόν, ο Κακά βγάζει υπέροχη μπαλιά για τον Αντρέι Σεβτσένκο, εκείνος βλέπει στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας τον Ερνάν Κρέσπο και ο τελευταίος με ψύχραιμο πλασέ δίνει προβάδισμα δύο τερμάτων στη Μίλαν. Ο Αντσελότι ορμάει στον αγωνιστικό χώρο, έξαλλοι πανηγυρισμοί. Ο σχολιαστής του παιχνιδιού λέει εκείνη την ώρα «Φοβάμαι πως πρέπει να πω τώρα ότι χρειάζεται ένα θαύμα (σ.σ. η Λίβερπουλ)».

Ο διασυρμός, ο εξευτελισμός της Λίβερπουλ όμως, δεν σταματά εδώ. 44′. Με τρεις μονάχα πάσες, η μπάλα φτάνει από τον Πίρλο (που είναι πολύ πίσω από το κέντρο), στον Κακά και εντέλει στον Κρέσπο, με τον Αργεντινό να πλασάρει εύστοχα τον Ντούντεκ για το 3-0! Θρίαμβος! Δύο χρόνια μετά το έπος του «Ολντ Τράφορντ» όπου η Μίλαν κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο με 3-2 στα πέναλτι κόντρα στη Γιουβέντους, όλα δείχνουν ότι θα το καταφέρει ξανά. Αλλά θα πληρώσει το τίμημα της ήττας με τον ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ τρόπο…

«Και αυτό μπορεί να είναι το φινάλε στον τελικό του Champions League», λέει ο δημοσιογράφος που περιγράφει την αναμέτρηση. Πού να ‘ξερε κι αυτός…

Ξαφνικά, κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας του ημιχρόνου, όλοι οι οπαδοί της Λίβερπουλ αρχίζουν και φωνάζουν το «You ‘ll Never Walk Alone». Τραγουδούν τόσο δυνατά, που οι ιαχές τους «τρυπούν» τα αυτιά των παικτών του Ράφα Μπενίτεθ στα αποδυτήρια. Σαν υπενθύμιση ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει, παρά το «βαρύ» 3-0 του πρώτου ημιχρόνου. Ο Στίβεν Τζέραρντ ζητά από όλο το stuff της Λίβερπουλ και τον προπονητή να αποχωρήσουν από τα αποδυτήρια για να μείνουν μόνοι τους οι παίκτες. Και τότε ο «Στίβι» αποδεικνύει γιατί έχει μπει τόσο βαθιά στις καρδιές όλων των οπαδών του συλλόγου του «Μέρσεϊσαϊντ».

Η ομιλία του προς τους παίκτες συγκλονίζει μέχρι και σήμερα: «Είμαι παιδί της Λίβερπουλ, αυτός ήταν, είναι και θα είναι ο σύλλογος μου. Ο σύλλογος της καρδιάς μου. Δεν μπορώ λοιπόν να τον βλέπω σε αυτή την κατάσταση, να ταπεινώνεται. Παιδιά, αν σκοράρουμε στα πρώτα 15 λεπτά του β’ μέρους, μπορούμε να νικήσουμε αυτό το ματς, αυτόν τον τελικό. Πάμε!». Αυτό ήταν. Δεν χρειαζόταν κάτι άλλο. Στα πρώτα 15 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, όχι ένα γκολ δεν πέτυχε η Λίβερπουλ, αλλά τρία! Στο 60′, το σκορ ήταν ήδη 3-3! Με τον ηγέτη να ανοίγει τον δρόμο!

3-1 λοιπόν ο Τζέραρντ στο 54′: «Οι οπαδοί αναθάρρησαν. Έβλεπα εκείνη την ώρα τα πρόσωπα των συμπαικτών μου, πόσο το πίστευαν πλέον και πόσο ήλπιζαν. Ήταν το ξεκίνημα για κάτι καλύτερο στο ματς», δήλωσε αρκετά χρόνια αργότερα ο «Στίβι». Περνούν μόλις δύο λεπτά (56′) και ο Σμίτσερ με ένα εξαιρετικό σουτ εκτός περιοχής, νικάει τον Ντίντα για το 3-2. Η μπάλα «ξύνει» το στήθος του Μίλαν Μπάρος, αλλά δεν είναι ικανή να αλλάξει πορεία. Και 4′ λεπτά μετά, ο Κάραχερ κάνει την επέλαση από τον άξονα, πασάρει για τον Μπάρος μέσα στην περιοχή και ο Τσέχος με ένα καταπληκτικό τακουνάκι «αδειάζει» τους πάντες. Ο Τζέραρντ μπαίνει στην περιοχή, δέχεται το σπρώξιμο του Γκατούζο και πέναλτι! Τσάμπι Αλόνσο εκτελεί, ο Ντίντα το βγάζει, αλλά στην επαναφορά ο Ισπανός μέσος βγαίνει νικητής. Πλέον όλοι αντιλαμβάνονται, ότι αυτό που συμβαίνει δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του ποδοσφαίρου! 3 γκολ σε 6 λεπτά, σε έναν τελικό Champions League…

Στις επόμενες μεγάλες ευκαιρίες που χάνει η σπουδαία (ίσως και καλύτερη όλων των εποχών) Μίλαν, καταλαβαίνεις πως ο Θεός έχει βάλει την υπογραφή του πολύ πριν. Ότι έχει δώσει το βαρύτιμο τρόπαιο στη Λίβερπουλ, πολύ πριν την απονομή εκείνης της βραδιάς. Ήταν λες και οι Θεοί του ποδοσφαίρου είχαν επιλέξει τον νικητή πριν τη σέντρα! Ειδικά στη διπλή, «αλήτικη» επέμβαση του Ντούντεκ στην κεφαλιά και το κοντινό σουτ του Σεβτσένκο, μπορεί να διακρίνει κάποιος πως η ιστορία έχει γράψει ήδη. Και δεν ξεγράφει…

Αυτή η φάση είναι από το 117′:

Στη διαδικασία των πέναλτι, οι Πίρλο και Σεβτσένκο αστόχησαν και η Λίβερπουλ κατέκτησε το 5ο κύπελλο Πρωταθλητριών/Champions League της ιστορίας της. Και συνάμα το πιο «γλυκό», το πιο μάγκικο. Σαν σήμερα, 15 χρόνια πριν, το ποδόσφαιρο έζησε τη πιο μαγική στιγμή του. Εκείνος ο τελικός δεν πρόκειται να ξεχαστεί από κανέναν. Ποτέ…

Μίλαν-Λίβερπουλ 3-3 (2-3 στα πέναλτι)
Σκόρερ: (1’ Μαλντίνι, 39’ 44’ Κρέσπο – 54’ Τζέραρντ, 56’ Σμίτσερ, 60’ Τσάμπι Αλόνσο)

Διατητής: Μανουέλ Μεχούτο Γκονζάλεθ (Ισπανία)
Έδρα: Κεμάλ Ατατούρκ, Κωνσταντινούπολη
Προσέλευση: 69.600
MVP: Στίβεν Τζέραρντ (Λίβερπουλ)

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

Μίλαν (Κάρλο Αντσελότι): Ντίντα, Καφού, Σταμ, Νέστα, Μαλντίνι, Γκατούζο (112΄ Ρουί Κόστα), Πίρλο, Ζέεντορφ (85΄ Σερζίνιο), Κακά, Κρέσπο (85΄ Τόμασον), Σεβτσένκο

Λίβερπουλ (Ράφαελ Μπενίτεθ): Ντούντεκ, Φίναν (46΄ Χάμαν), Κάραχερ, Χίπια, Τραορέ, Λουίς Γκαρσία, Τζέραρντ, Τσάμπι Αλόνσο, Ρίισε, Κιούελ (23΄ Σμίτσερ), Μπάρος (85΄ Σισέ)

Τα highlights της αναμέτρησης, μέσω ενός υπέροχου video της UEFA:

ΥΓ: Αυτός ο τελικός απέδειξε ότι τα πάντα μπορούν να γίνουν. Πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Στη ζωή όλων μας, ακόμη και τα πιο τρελά όνειρα, μπορούν να πραγματοποιηθούν. Αυτά που μέχρι το… ημίχρονο έμοιαζαν απατηλά!