Λιονέλ Μέσι: Οι σταθμοί στην μυθική καριέρα του Αργεντινού μάγου (pic & vids)

Στις 24 Ιουνίου 1987 στο Ροζάριο της Αργεντινής, σε δωμάτιο του ιταλικού νοσοκομείου Γκαριμπάλντι, ένας εργάτης εργοστασίου κατασκευών και μια οικιακή βοηθός, έφεραν στον κόσμο το τρίτο παιδί της οικογένειας, τον Λιονέλ Αντρές Μέσι Κουτσιτίνι.

Ο μικρός Λίο που τα πρώτα χρόνια μεγάλωσε με την γιαγιά του, συνήθιζε να παίζει με ένα μπαλάκι του τένις και να κάνει κόλπα με το μαγικό αριστερό του πόδι ενώ στην ηλικία των πέντε ετών εντάχθηκε στην τοπική ομάδα της Γκραντόλι, όπου προπονητής ήταν ο πατέρας του. Σύντομα η Νιούελς Ολντ Μπόις αντιλήφθηκε το ξεχωριστό του ταλέντο και τον πήρε στις ακαδημίες της για να του δώσει την ευκαιρία να αναδειχθεί.

Το πρόβλημα της υγείας του και η θεραπεία

Τα πράγματα για τον «La Pulga» όπως είναι το παρατσούκλι του, μόνο ιδανικά δεν ήταν στο ξεκίνημά του. Στα δέκα του χρόνια με το ύψος του μόλις στο 1.11μ. διαγνώστηκε με μια ορμονική ασθένεια η οποία όχι μόνο έθετε εν αμφιβόλω την καριέρα που φαινόταν να ανοίγεται μπροστά του αλλά έβαζε σε κίνδυνο και την ζωή του καθώς στην καλύτερη περίπτωση, το ύψος του δεν θα ξεπερνούσε το 1,50 κατά την ενηλικίωσή του.

Η θεραπεία στην οποία έπρεπε να υποβληθεί ο Μέσι για να μπορέσει να έχει μια φυσιολογική ζωή κόστιζε μηνιαίως 900 ευρώ και συνιστούσε ένεση 75 μικρογραμμαρίων λεβοθυροξίνης επί τριάντα μήνες.

Ομάδες που ενδιαφέρθηκαν για τον ποδοσφαιριστή Μέσι πολλές, μεταξύ αυτών και η Ρίβερ Πλέιτ αλλά καμία δεν ήθελε να αναλάβει το κόστος και το ρίσκο της θεραπείας του. Εκτός από μία.

Μπαρτσελόνα – Μέσι μια σχέση… win win και τα ρεκόρ

Σε ηλικία 13 ετών, ο Μέσι ταξίδεψε στην Βαρκελώνη μαζί με τον πατέρα του, όπου και πραγματοποίησε σειρά δοκιμών με την Μπαρτσελόνα τον Ιούλιο του 2000.

Μετά από τις δοκιμές και αρκετές συναντήσεις του Χόρχε Μέσι με τους ανθρώπους της ομάδας, με εισήγηση του τότε τεχνικού διευθυντή της Μπαρτσελόνα, Κάρλες Ρεσάκ, οι Καταλανοί πήραν την απόφαση να αναλάβουν όλα τα έξοδα για την θεραπεία βάζοντας μάλιστα τον πατέρα του Μέσι να υπογράψει ένα συμβολικό συμφωνητικό σε μια πετσέτα για την ενσωμάτωση του παίκτη στις ακαδημίες του συλλόγου. Τελικά τον Μάρτιο του 2001, ο Λίο έγινε κι επίσημα παίκτης της Μπαρτσελόνα υπογράφοντας το πρώτο του συμβόλαιο.

Η μοίρα του όμως του επιφύλασσε μία ακόμη ατυχία όταν στη διάρκεια του δεύτερου αγώνα του με την ομάδα των νέων της Μπαρτσελόνα, υπέστη κάταγμα στην περόνη, και έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης για διάστημα τριών μηνών.

Στις 16 Νοεμβρίου του 2003 είχε φτάσει πια η ώρα για το πρώτο του ματς με την αντρική ομάδα της Μπαρτσελόνα σε ένα φιλικό κόντρα στην Πόρτο για τα εγκαίνια του «Ντραγκάο».

Το επίσημο ντεμπούτο του με την φανέλα της Μπαρτσελόνα έγινε στις 16 Οκτωβρίου του 2004 σε ένα ματς κόντρα στην συμπολίτισσα Εσπανιόλ όταν και πέρασε αλλαγή στη θέση του Ντέκο. Σε ηλικία 17 ετών, 3 μηνών και 22 ημερών.

Πρωτομαγιά του 2005 ήταν όταν άνοιξε λογαριασμό σε ένα ματς κόντρα στην Αλμαθέτε με ένα υπέροχο ψηλοκρεμαστό πλασέ ύστερα από έξοχη συνεργασία με τον Ροναλντίνιο. Και η καταμέτρηση είχε μόλις ξεκινήσει.

Το ημερολόγιο έδειχνε 17 Αυγούστου του 2005, είχε ούτε έναν μήνα που είχε κλείσει τα 18 του χρόνια όταν έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Αργεντινής. Το πρώτο του ματς ήταν μια προοικονομία για τα όσα θα ακολουθούσαν τα επόμενα χρόνια με την φανέλα της «αλμπισελέστε». Στο 64ο λεπτό του ματς κόντρα στην Ουγγαρία, ο Μέσι περνάει αλλαγή, ένα ακόμη όνειρό του είχε γίνει πραγματικότητα. Δευτερόλεπτα αργότερα είχε αποβληθεί για αγκωνιά του σε Ούγγρο αμυντικό που τον τραβούσε από την φανέλα. Το όνειρο έγινε εφιάλτης. Ο Μέσι ξέσπασε σε κλάματα στα αποδυτήρια και το πρώτο σκληρό μάθημα το είχε ήδη πάρει.

Mία από τις πρώτες τους πολύ μεγάλες στιγμές, ήταν κόντρα σε έναν από τους αγαπημένους του αντιπάλους, την μισητή Ρεάλ Μαδρίτης. Χατ-τρικ στο 3-3 του Καμπ Νου της σεζόν 2006-2007 και οι Μαδριλένοι είχαν ήδη καταλάβει με ποιον είχαν… μπλέξει.

Στις 17 Απριλίου του ίδιου έτος, ήταν ίσως η πρώτη φορά που όλοι αντιλήφθηκαν ότι αυτός ο κοντορεβιθούλης ήταν ότι πιο κοντινό στον Ντίεγκο Μαραντόνα, βγήκε ποτέ. Σε ματς κόντρα στην Χετάφε για το Κύπελλο, πήρε την μπάλα πίσω από την σέντρα, πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και την έστειλε στα δίχτυα, πετυχαίνοντας ίσως το ομορφότερο γκολ της καριέρας του αν και ακολούθησαν εκατοντάδες από τότε, με πολλά από αυτά να είναι σπάνιας ομορφιάς επίσης.

Το 2008 με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Πεπ Γκουαρντιόλα, αναδεικνύεται σε ηγέτη της ομάδας, με τον Καταλανό προπονητή να του δίνει το «10» και οι ευθύνες πλέον τεράστιες. Αλλά και η ευκαιρία του να δείξει τι μπορεί να κάνει και να καθιερωθεί ως αυτό που είναι σήμερα. Ο κορυφαίος της γενιάς του και κατά πολλούς όλων των εποχών.

Εκείνη την χρονιά κατακτά τα πάντα με την Μπαρτσελόνα σκοράροντας και στον τελικό του Champions League κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ενώ παίρνει και την πρώτη από τις πέντε μέχρι σήμερα Χρυσές μπάλες που έχει στην κατοχή του. Το 2010, το 2011, το 2012 και το 2015 θα πάρει ακόμη τέσσερις.

Το 2011 κατέκτησε το τρίτο του Champions League (σ.σ στο πρώτο το 2006 ήταν τραυματίας και δεν έπαιξε στον τελικό) και πάλι κόντρα στην Γιουνάιτεντ, πετυχαίνοντας ξανά γκολ.

Η σεζόν 2011-2012 ήταν η κορυφαία της καριέρας του ατομικά καθώς θα κλείσει την σεζόν με 91 γκολ συνολικά (75 με Μπαρτσελόνα και 16 με Αργεντινή) αριθμός που δύσκολα θα ξεπεραστεί από άλλον ποδοσφαιριστή. Εσπασε μάλιστα το ρεκόρ του Γκέρντ Μιλερ με 85 γκολ.

Στις 16 Μαρτίου του 2014, με χατ-τρικ του Μέσι η Μπαρτσελόνα νίκησε την Οσασούνα 7-0 και ο Αργεντίνος έγινε παράλληλα ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των «μπλαουγκράνα» με 371 γκολ (τότε) μπροστά από τον Παουλίνο Αλκάνταρα ενώ στις 22 Νοεμβρίου του ίδιου έτους με ακόμη ένα χατ-τρικ κόντρα στην Σεβίλλη, έσπασε το ιστορικό ρεκόρ του Τέλμο Θάρα και έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της La Liga φτάνοντας τα 253 γκολ (σ.σ 251 είχε ο Θάρα).

Το 2014 όμως εκτός από τα ρεκόρ του επιφύλασσε και τη μεγαλύτερη απογοήτευση της καριέρας του με την ήττα από την Γερμανία στον τελικό του Μουντιάλ της Βραζιλίας. Μια απώλεια που του στοίχισε πολύ και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπισή του από τους οπαδούς της χώρας του έκτοτε που με τη μεσολάβηση δύο ακόμη χαμένων τελικών, του Κόπα Αμέρικα (2015 και 2016) μεγάλωσε την αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του.

Η μοναδική μεγάλη του στιγμή με το εθνόσημο ήταν με την Ολυμπιακή ομάδα στο Πεκίνο, το 2008 όταν και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με συμπαίκτη μεταξύ άλλων τον Αγκουέρο.

Το 2015 κατέκτησε και πάλι το τρεμπλ με την Μπαρτσελόνα και προπονητή τον Λουίς Ενρίκε.

Στις 23 Δεκεμβρίου του 2017 με γκολ κόντρα στην Ρεάλ έφτασε τα 526 γκολ με την Μπαρτσελόνα και ξεπέρασε τον Γκερντ Μίλερ που είχε 525 με την Μπάγερν Μονάχου κι έγινε ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία μία μόνο ομάδα στα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα.

Στις 30 Μαρτίου του 2019, στο ματς κόντρα στην Εσπανιόλ έφτασε τις 675 συμμετοχές ξεπερνώντας τον Αντρές Ινιέστα με 674, στη λίστα παικτών με τις περισσότερες συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Πλέον βρίσκεται στις 687 εμφανίσεις με την Μπαρτσελόνα και είναι πίσω μόνο από τον Τσάβι που έχε 767.

Τον περασμένο Αύγουστο, μετά και την αποχώρηση του Ινιέστα, χρίστηκε πρώτος αρχηγός των «μπλαουγκράνα».

Μια καριέρα γεμάτη τίτλους (34 συνολικά) μεταξύ των οποίων 10 πρωταθλήματα, 4 Champions League, 7 Κύπελλα Ισπανίας, 671 γκολ (603 με την Μπαρτσελόνα και 68 με την Αργεντινή στην οποία είναι και πρώτος σκόρερ όλων των εποχών) και 271 ασίστ σε 820 ματς.

https://www.youtube.com/watch?v=9rdth8OkXfk

«Τα χρήματα δεν είναι το κίνητρό μου. Το κίνητρο μου προέρχεται από το παιχνίδι που αγαπώ. Αν δεν πληρωνόμουν για να είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, θα το έκανα εθελοντικά» έχει πει σε ανύποπτη στιγμή και όποιος τον έχει δει έστω μία φορά να αγωνίζεται, δύσκολα θα αμφιβάλλει.