Το μεγαλύτερο παράσημο στην ιστορία της: Όταν η ΑΕΚ νίκησε τον πόλεμο (vids+pics)

Δεν είναι μόνο οι τίτλοι και οι ευρωπαϊκές πορείες που κάνουν μια ομάδα μεγάλη. Είναι και κάποιες κινήσεις και πρωτοβουλίες που κατατάσσουν έναν σύλλογο στο πάνθεον της ιστορίας. Τη Μεγάλη Τετάρτη, 7 Απριλίου 1999 η ΑΕΚ εξασφάλισε το μεγαλύτερο εξω-αγωνιστικό παράσημο. Οι «κιτρινόμαυροι» ταξίδεψαν στο εμπόλεμο Βελιγράδι για να στείλουν μήνυμα ειρήνης σε ολόκληρο τον πλανήτη. Για έναν αγώνα ζωής, για έναν αγώνα απέναντι στον πόλεμο.

Εν μέσω των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία, η ΑΕΚ βρέθηκε στο Βελιγράδι για ένα φιλικό ειρήνης με την Παρτιζάν. Με τον καλύτερο και πιο ηχηρό τρόπο, η Ένωση θέλησε να σταθεί στο πλευρό του δοκιμαζόμενου σερβικού λαού. Μια κίνηση που αποκτά ξεχωριστή σημασία στις μέρες μας, με το βλέμμα και στα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία.

Η πρωτοβουλία των «κιτρινόμαυρων» δεν… ήχησε καλά στα αυτιά της βρετανικής ENIC που έκανε τα πάντα για να μην πραγματοποιηθεί το ταξίδι. Ωστόσο, άπαντες στο «κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο ήταν ανένδοτοι και αποφασισμένοι. Η ΑΕΚ αψήφησε τις βόμβες του ΝΑΤΟ, στέλνοντας μήνυμα ελπίδας και αγάπης.

Με εμπνευστή του εγχειρήματος τον Δημήτρη Μελισσανίδη και με τη συμμετοχή της μεγάλης πλειοψηφίας των παικτών και των μελών του ποδοσφαιρικού τμήματος, η ΑΕΚ πραγματοποίησε ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους.

«Θα παίξουμε για τη φανέλα της ειρήνης», ήταν το κεντρικό μήνυμα στο στρατόπεδο της ΑΕΚ, η αποστολή της οποίας αναχώρησε αεροπορικώς για τη Βουδαπέστη το απόγευμα της Μεγάλης Τρίτης από το αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Μέσα στα πούλμαν βρίσκονταν το ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ (ανάμεσα στους παίκτες και ο τότε τερματοφύλακας του Απόλλωνα Νίκος Κουρκούνας) φίλαθλοι, συνοδοί και δημοσιογράφοι, αλλά και εξέχουσες προσωπικότητες εκτός ποδοσφαίρου, όπως ο Μανώλης Γλέζος που το 1941 είχε κατεβάσει τη ναζιστική σβάστικα από την Ακρόπολη!

Η αποστολή της ΑΕΚ έφτασε στην πρωτεύουσα της Σερβίας εν μέσω συγκινητικών εκδηλώσεων από τους Σέρβους που πρόσφεραν στους Έλληνες ψωμί και αλάτι, σύμβολο της σερβικής φιλοξενίας. Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων μπήκαν μαζί στο γήπεδο, κρατώντας ένα πανό που έγραφε «NATO stop the war, stop the bombing» και φορώντας στις φανέλες τους τον χαρακτηριστικό στόχο.

Ακολούθησε ένας αγώνας που δεν έληξε ποτέ. Στο 68’ και ενώ το σκορ ήταν 1-1 (σκόρερ, για την ιστορία, οι Ματέγια Κέζμαν και Πάρης Ζουμπούλης) οι οπαδοί των δύο ομάδων έκαναν ειρηνική εισβολή και διέκοψαν την αναμέτρηση. Σέρβοι και Έλληνες έγιναν μια αγκαλιά, με τους πρώτους να ευγνωμονούν τους δεύτερους γι’ αυτή την πράξη αδελφοσύνης και αυταπάρνησης.

Αμέσως μετά, η ελληνική αποστολή μπήκε στα πούλμαν για να προλάβει να περάσει τα σερβο-ουγγρικά σύνορα πριν νυχτώσει και οι ντόπιοι προετοιμάστηκαν για μια ακόμα (από τις συνολικά 78) νύχτες στα καταφύγια, αφού οι βομβαρδισμοί άρχιζαν όταν έπεφτε το σκοτάδι.

«Αυτά που ζω είναι δύσκολο να περιγραφούν με ακρίβεια. Όλη η Γιουγκοσλαβία άνοιξε την αγκαλιά της και μας υποδέχθηκε με τη φράση «είσαστε αδέλφια μας». Έκλαιγαν στους δρόμους ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες. Μου έκαναν εντύπωση τα παιδιά. Βγήκαν από τα καταφύγια και ήρθαν στο γήπεδο. Μας ζητούσαν σημαίες της ΑΕΚ, μας έσφιγγαν τα χέρια, έκλαιγαν, μας έλεγαν ότι έγιναν οπαδοί της ΑΕΚ.

Η ΑΕΚ έδωσε την ψυχή της, ένωσε τους χτύπους της καρδιάς της με τους δοκιμαζόμενους φίλους μας Γιουγκοσλάβους. Ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε», είχε περιγράψει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Μελισσανίδης.

Με μια πράξη ανθρωπιάς και ηρωισμού, η ΑΕΚ σημείωσε το καλύτερο… γκολ στην ιστορία της. Με την παρουσία της στο εμπόλεμο Βελιγράδι, επιβεβαίωσε περίτρανα το σύνθημα των «κιτρινόμαυρων» οπαδών.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

Παρτίζαν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν

ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης – 40’ Κουρκούνας), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλου), Μπαμπούνσκι (42’ Καψής) Καλιτζάκης, Τσέκολι (46’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Μιλοβάνοβιτς, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης