Το Ιντερ - Γιουβέντους ξεφεύγει από τα στενά όρια 90 αγωνιστικών λεπτών. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Και η ιστορία του κρατάει χρόνια...
Το δεύτερο σερί ντέρμπι που έχει να δώσει η πρωταθλήτρια Ιντερ δεν είναι όπως εκείνο του περασμένου Σαββάτου. Ενα ματς με τη Λάτσιο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έως και… απλό παιχνίδι μέσα στη ροή της σεζόν.
Ενα ντέρμπι με τη Γιουβέντους, όμως, όπως αυτό που θα διεξαχθεί αύριο το βράδυ στο Μιλάνο είναι ένα από τα ματς της χρονιάς. Οχι τυχαία, άλλωστε, απ’ όλα τα ματς μεταξύ των μεγάλων ομάδων της γείτονας χώρας, οι Ιταλοί έχουν χαρακτηρίσει το Ιντερ – Γιουβέντους ως «derby d’ Italia».
Διότι αυτά που χωρίζουν τους δύο συλλόγους είναι πολλά περισσότερα από τα 126 χιλιόμετρα που απέχει το Τορίνο από το Μιλάνο. Η κόντρα των δύο ομάδων έχει φτάσει να συζητείται πριν από χρόνια έως και στα έδρα του Ιταλικού Κοινοβουλίου.
Για εκείνο το περίφημο πέναλτι του Ιουλιάνο πάνω στον Ρονάλντο, τον Απρίλιο του 1998, το οποίο δεν σφυρίχτηκε ποτέ και έκρινε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα που κατέληξε στη Γιουβέντους. Ηταν, βλέπετε, μια κόντρα μεταξύ δύο μεγάλων ιταλικών οικογενειών με τεράστια επιρροή στην οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας: της οικογένειας Ανιέλι και της οικογένειας Μοράτι.
Ο όρος «derby d’ Italia» όμως ανήκει στον Τζιάνι Μπρέρα, τον θρυλικό Ιταλό δημοσιογράφο, που πριν από δεκαετίες είχε χαρακτηρίσει έτσι τα παιχνίδια των δύο ομάδων προκειμένου ν’ απεικονίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την μεταξύ τους κόντρα που ξεφεύγει από τα στενά όρια ενός αγωνιστικού 90λεπτου.
Συγκεκριμένα, το 1967 ο Μπρέρα πρόσθεσε τα πρωταθλήματα της Γιουβέντους, που είχε ήδη 13 και εκείνα της Ιντερ που είχε 10. Ανέφερε πως ήταν οι δύο ομάδες που δεν είχαν υποβιβαστεί ποτέ, κάτι σπάνιο εκείνη την εποχή, οι δύο σύλλογοι που διοικούνταν από τις δύο πιο ισχυρές οικογένειες της Ιταλίας, οι δύο ισχυρότερες πόλεις του κραταιού ιταλικού Βορρά, το Τορίνιο και το Μιλάνο, που προέρχονταν από δύο νομούν, το Πιεμόντε και τη Λομβαρδία οι οποίοι επίσης βρίσκονταν σε αντιπαράθεση για χρόνια.
Δεν ήθελε και πολύ: ήταν για εκείνον – και υιοθετήθηκε από γενιά σε γενιά ως το μεγαλύτερο ντέρμπι της Ιταλίας. «Γιατί το Ιντερ – Γιουβέντους είναι το Derby d’Italia; Μα οι λόγοι είναι χίλιοι και κανένας. Η καρδιά πάνω από όλα διότι αφορά στους δύο λαοφιλέστερους συλλόγους στην Ιταλία», είχε προσθέσει λίγα χρόνια μετά την άποψη του Μπρέρα ένας άλλος σπουδαίος δημοσιογράφος της χώρας, ο Βλαντιμίρο Καμινίτι.
Στην πορεία όλων αυτών των ετών, από την πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση το 1909 που διεξήχθη στο «Κόρσο Σεμπαστόπολι» στο Τορίνο και ανέδειξε νικήτρια με 2-0 τη Γιουβέντους έως και σήμερα τα μάτια μας έχουν δει πολλά σε αυτά τα ντέρμπι. Μία από τις ημερομηνίες – ορόσημα του Derby d’Italia θεωρείται η 16η Απριλίου 1961 όταν η μεταξύ τους αναμέτρηση στο Τορίνο διακόπτεται στο 31′ λόγω εισβολής οπαδών της Γιουβέντους.
Η Ιντερ αρχικά παίρνει το ματς στα χαρτιά με 2-0, αλλά η έφεση της Γιουβέντους δικαιώνεται και η Ομοσπονδία αποφασίζει την επανάληψη του αγώνα στις 10 Ιουνίου. Ο τότε πρόεδρος της Ιντερ, Αντζελο Μοράτι (πατέρας του Μάσιμο Μοράτι) θεωρεί πως η απόφαση έχει επηρεαστεί από την παρουσία του Ουμπέρτο Ανιέλι στην προεδρία της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Ο Ουμπέρτο ήταν ο αδερφός του Τζιάνι Ανιέλι, τότε προέδρου της Γιουβέντους. Ο Μοράτι αποφασίζει να κατεβάσει την ομάδα νέων στο παιχνίδι και η Γιουβέντους δεν δείχνει οίκτο: τελικό αποτέλεσμα 9-1 για τους Τορινέζους.
Ιστορικό παιχνίδι θεωρείται και αυτό της 3ης Νοεμβρίου 2012 με έναν εκ των πρωταγωνιστών τον «δικό μας» Αντρέα Στραματσόνι. Προπονητής της Ιντερ τότε, ο Στραματσόνι και η ομάδα του κέρδισαν 3-1 μέσα στο νέο γήπεδο της Γιουβέντους. Και αυτή ήταν η πρώτη ήττα των «μπιανκονέρι» στο νεόδμητο στάδιο έπειτα από τρεις σεζόν και 49 αγωνιστικές που είχε παραμείνει αήττητη.
Φυσικά, μπόλικο νερό στον μύλο της αντιπαλότητας έριξε και το σκάνδαλο «Καλτσιόπολι» που συγκλόνισε την ποδοσφαιρική Ιταλία στα μέσα της δεκαετίας 2001-2010. Ο υποβιβασμός της Γιουβέντους το καλοκαίρι του 2006 άφησε την Ιντερ να καμαρώνει πως ήταν πια η μοναδική ομάδα του Κάλτσιο που δεν έχει υποβιβαστεί ποτέ. Και της χάρισε ένα πρωτάθλημα, αφού από τη Γιούβε αφαιρέθηκαν δύο τίτλοι με τον έναν να καταλήγει στη μισητή της αντίπαλο που είχε βγει δεύτερη το 2006.
Αποφάσεις που έκαναν τους οπαδούς της Γιουβέντους να θεωρούν ότι η υπόθεση του σκανδάλου ήταν μια σκευωρία που ενορχηστρώθηκε αποκλειστικά από την Ιντερ και γι’ αυτό τον λόγο είχαν τιμωρηθεί με μείωση βαθμών και οι Μίλαν και Λάτσιο.
Η απέχθεια των μεν για τους δε είναι παροιμιώδης κι εκφράζεται ακόμη και στις μεταγραφές. Έτσι οι φίλοι της Ίντερ κατάφεραν διαμαρτυρόμενοι να μπλοκάρουν την “τράμπα” που σχεδιάζαν οι διοικήσεις των δύο ομάδων κι ήθελε τον (“μπιανκονέρο”) Βούτσινιτς και τον (“νερατζούρο”) Γκουαρίν ν’ αλλάζουν φανέλες. 30αρι «Μαζί με την Γιουβέντους στην Serie B έπεσε κι η υπόληψη της…».
Αυτή ήταν η αντίδραση της Ιντερ όταν ο Αντρέα Ανιέλι είχε σχολιάσει την αποχώρηση του Μάσιμο Μοράτι από την προεδρία της Ιντερ μιλώντας για μια περίοδο «που χαρακτηρίζεται από τρέλες όπως την αποδοχή ενός πρωταθλήματος που δεν είχε κερδίσει ποτέ».