Tο πρώτο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού έπληξε τις πιο εύπορες πόλεις της Ευρώπης
Tο πρώτο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού έπληξε τις πιο εύπορες πόλεις της Ευρώπης, όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, την Μαδρίτη και το Μιλάνο, ωστόσο ο ιός φαίνεται ότι δεν κάνει διάκριση μεταξύ πλουσίων και φτωχών.
Όπως αναφέρει το Bloomberg οι περισσότερες εξάρσεις της πανδημίας πλήττουν τώρα πιο υποβαθμισμένες γειτονιές της Ευρώπης, που κατοικούνται από μειονότητες ή μετανάστες που εργάζονται σε χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας που είναι ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση της οικονομίας.
Το γεγονός αυτό εγείρει το ερώτημα εάν οι κυβερνήσεις έχουν κάνει αρκετά για να διασφαλίσουν πως όλοι οι πολίτες κατανοούν τις βασικές προφυλάξεις που πρέπει να πάρουν για να προστατευθούν και εάν βέβαια έχουν τα μέσα για να το πράξουν. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο υπογραμμίζει επίσης, τις αδυναμίες πολλών ευρωπαϊκών κρατών να διασφαλίσουν πως ακόμη και τα φτωχότερα μέρη της κοινωνίας έχουν πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση και επωφελούνται από την ασφάλεια της εργασίας.
Είναι ενδεικτικό ότι πέντε διαφορετικά κρούσματα σε όλη την Ευρώπη διηγούνται μια πολύ παρόμοια ιστορία. Στη Γερμανία, οι αρχές έκλεισαν τον δήμο Guetersloh, στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία, αφού εκατοντάδες εργαζόμενοι σε ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος της Ευρώπης βρέθηκαν θετικοί τον ιό.
Η εν λόγω ομάδα αποτελούταν σε μεγάλο βαθμό από φτωχά αμειβόμενους μετανάστες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίοι ζούσαν σε καταλύματα για τους εργαζόμενους του εργοστασίου.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο – όπου άρει σταδιακά τους περιορισμούς – το Λέστερ σχολεία και καταστήματα, θα παραμείνουν κλειστά για δύο ακόμη εβδομάδες. Σύμφωνα με το δημοτικό συμβούλιο του Λέστερ, το 37% του πληθυσμού είναι Ασιάτες και εκτιμάται ότι το 40% των ανθρώπων που ζουν εκεί γεννήθηκαν εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου.
Όπως και στις ΗΠΑ, η επιδημία του κοροναϊού έχει κάνει διακρίσεις, με τον Οργανισμό Δημόσιας Υγείας της Βρετανίας να επισημαίνει πως ο κίνδυνος θανάτου από κοροναϊό είναι υψηλότερος στις φτωχότερες περιοχές και συγκεκριμένα πιο υψηλός στις ομάδες των μαύρων, των Ασιατών και άλλων μειονοτήτων.
Στην Ιταλία επίσης, η πανδημία του κοροναϊού είχε τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην Λομβαρδία, μία από τις πλουσιότερες περιοχές του βιομηχανικού βορρά της χώρας.
Όμως, την περασμένη εβδομάδα, η πόλη Μοντραγκόνε, κοντά στην Νάπολη, έχει δει μια αύξηση των κρουσμάτων σε ένα κτιριακό συγκρότημα που φιλοξενεί μια ομάδα Βουλγάρων μεταναστών, οι οποίοι εργάζονται σε εποχιακές γεωργικές εργασίες. Να σημειωθεί πως η κυβέρνηση δεν έχει επιβάλει νέο lockdown στην πόλη, αλλά έστειλε στρατό για να θέσει το συγκρότημα υπό αυστηρή παρακολούθηση.
Αντίστοιχες εξάρσεις εμφανίστηκαν επίσης στη χώρα μας και την Πορτογαλία, χώρες που σημείωσαν αξιοσημείωτη επιτυχία στον περιορισμό της πανδημίας του κοροναϊού.
Στην Ελλάδα, εμφανίστηκε ένα τοπικό lockdown στην βόρεια πόλη του Εχίνου, η οποία φιλοξενεί πολλούς από την μουσουλμανική μειονότητα της χώρας, ενώ στην Πορτογαλία το φαινόμενο παρατηρήθηκε σε 19 γειτονιές στην περιοχή της Λισαβόνας.
Πώς εξηγούνται οι νέες εξάρσεις
Αυτές οι νέες εστίες κοροναϊού έχουν διάφορες εύλογες εξηγήσεις. Ενδεχομένως ορισμένοι μετανάστες να έχουν μεταφέρει τον ιό από χώρες όπου ακόμη δεν έχει περιοριστεί η εξάπλωση. Επίσης οι φτωχότερες κοινότητες μπορεί να έχουν χειρότερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και μια κακή κατανόηση της σοβαρότητας του ιού και του τρόπου προστασίας από αυτόν. Επιπλέον, όπως αναφέρει το Bloomberg μερικοί άνθρωποι πιθανώς να αποφεύγουν να εξεταστούν ή να αναζητήσουν θεραπεία εξαιτίας του φόβου πως μπορεί να μπουν σε καραντίνα και να χάσουν την δουλειά τους.
Όπως σημειώνει το Bloomberg, οι κυβερνήσεις της Ευρώπης, πληρώνουν ένα απότομο τίμημα για την χρόνια παραμέληση αυτών των κοινοτήτων, οι οποίες συχνά παρέχουν μια πολύ φθηνή πηγή εργασίας, Αυτό επέτρεψε να δημιουργηθούν πολλές ανισότητες όσον αφορά την εκπαίδευση, τις ευκαιρίες απασχόλησης και την πρόσβαση στην στέγαση και την υγειονομική περίθαλψη που ήταν πάντα άλλωστε απειλή για την ευημερία και την κοινωνική συνοχή. Ο κοροναϊός μάλιστα φέρνει ξανά στην επιφάνεια τέτοιες ανισότητες, αυτή την φορά δείχνοντας πώς τα τρωτά σημεία αυτών των ομάδων μπορούν να αποτελέσουν απειλή και για την δημόσια υγεία.