Ιστορικές στιγμές ζει η Καταλονία που σήμερα ανακήρυξε την ανεξαρτησία της. Αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Ισπανία.
Τραγουδώντας τον επίσημο εθνικό ύμνο της Καταλονίας με τίτλο «Els Segadors» (Οι Θεριστές), οι βουλευτές της πλειοψηφίας του καταλανικού κοινοβουλίου υπερψήφισαν την απόφαση για την εκκίνηση της συντακτικής διαδικασίας για την ανεξαρτησία της Καταλονίας. Παρότι από τυπική σκοπιά είναι το κείμενο που ξεκινά τη διαπραγμάτευση για την πραγματοποίηση της ρήξης με το κεντρικό ισπανικό κράτος, εντούτοις επί της ουσίας ήταν μια μονομερής διακήρυξη ανεξαρτησίας.
Η υπερψήφιση αυτή που έγινε από τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση Πουζδεμόντ και το CUP, έναν σχηματισμό της ριζοσπαστικής αριστεράς υπέρ της ανεξαρτησίας, και με την αποχή των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού (του Λαϊκού Κόμματος και του κόμματος Ciudadanos) και των σοσιαλιστών του PSOE, πραγματοποιήθηκε παρά τη σαφή προειδοποίηση ότι η κίνηση αυτή θα βρεθεί στο στόχαστρο και του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Από τη μεριά τους, οι βουλευτές που πρόσκεινται στο Podemos δεν αποχώρησαν στη διαδικασία αλλά καταψήφισαν.
Η κίνηση αυτή ήρθε μετά από την σύγχυση που προκλήθηκε τις τελευταίες μέρες σχετικά με το εάν ο επικεφαλής της τοπικής καταλανικής κυβέρνησης Κάρλες Πουζδεμόντ θα προχωρήσει σε τοπικές εκλογές ως μέσο για την αποφυγή της εφαρμογής του άρθρου 155. Ωστόσο, η επιλογή αυτή συνάντησε πλήθος αντιδράσεων εντός και εκτός της καταλανικής κυβέρνησης και αποσύρθηκε. Προκρίθηκε έτσι η επιλογή του σημερινού ψηφίσματος που απεκατέστησε και τη συνοχή του μπλοκ των υποστηρικτών της ανεξαρτησίας.
Την ίδια στιγμή η Γερουσία ενέκρινε, όπως ήταν αναμενόμενο, την εφαρμογή του άρθρου 155 και την αναστολή της αυτονομίας της Καταλονίας. Ωστόσο, στο έδαφος και της σημερινής απόφασης του καταλανικού κοινοβουλίου, η κίνηση αυτή θα προκαλέσει νέο γύρο αντιπαραθέσεων, ιδίως εάν αναλογιστούμε τα μέσα που περιλαμβάνει η εφαρμογή της που είναι η ανάληψη του ελέγχου δημόσιων υπηρεσιών και λειτουργιών από εκπροσώπους της κεντρικής ισπανικής κυβέρνησης και η εκδίωξη των εκπροσώπων της τοπικής κυβέρνησης. Αντίστοιχα, μένει να δούμε ποιες μορφές θα πάρει και η ποινική αντιμετώπιση των κινήσεων της καταλανικής κυβέρνησης και του κοινοβουλίου.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές ότι η Ισπανία εισέρχεται σε μια περίοδο βαθύτερης πολιτικής κρίσης που αφορά τον πυρήνα του ίδιου του συνταγματικού συμβιβασμού του 1978. Την ίδια ώρα μπορεί ο Ντόναλντ Τουσκ να έσπευσε να δηλώσει ότι για την ΕΕ «τίποτα δεν αλλάζει» και ότι συνομιλητής της ΕΕ παραμένει μόνο η Ισπανία, εντούτοις είναι σαφές ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η ΕΕ καλείται να αντιμετωπίσει μονομερή και συγκρουσιακή διαδικασία ανεξαρτησίας στο εσωτερικό της.
Πηγή: unfollow.com.gr