Νεκρός μπροστά από τον υπολογιστή του 17χρονος εθισμένος στο gaming

Eνας 17χρονος στην Ταϊλάνδη πλήρωσε πολύ ακριβά, με την ίδια του τη ζωή, τον εθισμό του στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Έσβησε μπροστά στον υπολογιστή του, έχοντας περάσει όλη τη νύχτα παίζοντας video games.

Ο νεαρός Piyawat Harikun ήταν εθισμένος στο gaming. Βρισκόταν σε σχολικές διακοπές από τα τέλη Οκτωβρίου και περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του μένοντας στο δωμάτιό του και παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή του.

Όπως λένε οι γονείς του, έμενε ξάγρυπνος όλη νύχτα για να παίζει και όταν ξημέρωνε απλά έκλεινε τις κουρτίνες και συνέχιζε να παίζει. Εκείνοι του πήγαιναν φαγητό στο δωμάτιό του και του ζητούσαν να σταματήσει αλλά εκείνος δεν έκανε πίσω από την εμμονή του.

Τη Δευτέρα το απόγευμα ο πατέρας του Jaranwit μπήκε στο δωμάτιο του γιου του και τον βρήκε πεσμένο κάτω από την καρέκλα του. Στο γραφείο του υπήρχε ένας σωρός κουτιά από delivery φαγητού και ένα μπουκάλι αναψυκτικού. Τα ακουστικά του ήταν ακουμπισμένα δίπλα.

Ο Jaranwit προσπάθησε να κάνει ανάνηψη στο παιδί του αλλά μάταια. «Φώναζα το όνομά του, του έλεγα «ξύπνα!» αλλά δεν ανταποκρινόταν, το έβλεπα πως ήταν νεκρός» περιγράφει στη Daily Mail.

Πού οφείλεται ο θάνατός του

Σύμφωνα με τους γιατρούς, το αγόρι πέθανε από εγκεφαλικό, το οποίο πιστεύουν ότι προκλήθηκε από το ολονύκτιο παιχνίδι του στον υπολογιστή.

Ο Jaranwit παραδέχθηκε πως ο γιος του ήταν εθισμένος στο gaming και προειδοποίησε τους άλλους γονείς να μην αφήσουν τα παιδιά τους να «κολλάνε» στην οθόνη.

«Ο γιος μου ήταν έξυπνος, πάντα είχε καλές επιδόσεις στο σχολείο, αλλά είχε μεγάλο πρόβλημα με τον εθισμό του» τόνισε. «Προσπάθησα να τον προειδοποιήσω για τις ατελείωτες ώρες που έπαιζε κι εκείνος υποσχέθηκε να τις περιορίσει, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Πέθανε πριν προλάβει να αλλάξει. Θέλω ο θάνατος του γιου μου να αποτελέσει παράδειγμα για τους γονείς που έχουν παιδιά εθισμένα στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Πρέπει να είναι πιο αυστηροί στις ώρες των παιχνιδιών αλλιώς θα δουν τα παιδιά τους να καταλήγουν σαν τον γιο μου» κατέληξε.

Πότε πρέπει να ανησυχήσει ένας γονιός;

Όμως τι σημαίνει εθισμός στα video games ή αν προτιμάτε στο gaming, που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναγνώρισε ως ψυχική ασθένια τον Ιούνιο του 2018, με την ονομασία «διαταραχή ηλεκτρονικού παιχνιδιού» (Gaming Disorder); Πότε πρέπει να ανησυχήσει ένας γονιός και τι μπορεί να κάνει για να βοηθήσει το παιδί του;

Παθολογική χαρακτηρίζεται η ενασχόληση με το Διαδίκτυο για περισσότερες από πέντε ώρες την ημέρα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι σημαντικό οι γονείς να βάζουν όρια στην ενασχόληση των παιδιών τους με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, ώστε να προλάβουν καταστάσεις εξάρτησης. Εξάρτηση αποτελεί η απώλεια ελέγχου όταν τα παιδιά εμφανίζουν συμπτώματα στέρησης κάθε φορά που δεν έχουν τη δυνατότητα να παίξουν.

Όταν στα συμπτώματα στέρησης προστίθεται και σοβαρή αποδιοργάνωση της καθημερινότητας, μείωση του χρόνου με οικογένεια και φίλους και πτώση της επίδοσης στα σχολικά μαθήματα, έχουμε να κάνουμε με εθισμό. Συνήθως, ο εθισμός στα video games συνοδεύεται και από επιθετική συμπεριφορά, ενώ τα συμπτώματά του έχουν πολλά κοινά με τον εθισμό στο αλκοόλ και τα τυχερά παιχνίδια.

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, το 60% των παιδιών με εθισμό στα video games πάσχει και από κατάθλιψη, ενώ το 40% έχει κάποια αγχώδη διαταραχή ή κοινωνική φοβία. Παρά τον χαρακτηρισμό του εθισμού ως ψυχικής ασθένειας, μόνο το 50% των παιδιών που έχουν εθιστεί λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή.

Πού οφείλεται ο εθισμός

Ο εθισμός στα video games οφείλεται κυρίως στην έκκριση της ντοπαμίνης που απελευθερώνεται στον εγκέφαλο έπειτα από κάθε νίκη. Η ορμόνη αυτή ευθύνεται για το αίσθημα της ικανοποίησης και οι άνθρωποι τείνουμε να επαναλαμβάνουμε τις συμπεριφορές που μας ευχαριστούν.

Ο γονιός θα πρέπει να προσεγγίσει το εξαρτημένο παιδί με ηρεμία χωρίς επικριτική διάθεση και να το ακούσει με προθυμία έτσι ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να μιλήσει μαζί του για το θέμα. Σε περίπτωση, που κρίνει ότι το παιδί δεν συνεργάζεται καλό είναι στη συνέχεια να απευθυνθεί σε ειδικούς.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Μονάδες παροχής βοήθειας λειτουργούν στα Νοσοκομείο Παίδων Π. & Α. Κυριακού, Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, αλλά και στη «18 Άνω» και το ΚΕΘΕΑ, ενώ υπάρχει και η Γραμμή βοήθειας «Υποστηρίζω».