Οι πανελλαδικές εξετάσεις και οι ευθύνες για την κατάντια

Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι – σχεδόν με βεβαιότητα – η μοναδική χώρα στον λεγόμενο ανεπτυγμένο κόσμο, όπου η διεξαγωγή εισαγωγικών εξετάσεων στα Πανεπιστήμια και η ανακοίνωση των βάσεων για τους επιτυχόντες αποτελεί πρώτη είδηση.

Επί ημέρες, όσο διαξάγονται οι εξετάσεις και αφότου ανακοινωθούν αποτελέσματα και βάσεις, σχεδόν ολόκληρη η ειδησεογραφική ύλη περιστρέφεται γύρω από τις Πανελλαδικές.

Καθ’ όλη δε την διάρκεια του έτους, ασχολούμαστε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με το σύστημα εισαγωγής, τους αριθμούς των εισακτέων, το αν θα δημιουργηθεί κάποια σχολή ή θα καταργηθεί κάποια άλλη και διάφορα άλλα αδιανόητα.

Όσο συμβαίνουν όλα αυτά, με τις ανακοινώσεις βάσεων και αποτελεσμάτων διαπιστώνονται διάφορα θλιβερά. Όπως για παράδειγμα ότι εισάγονται σε πανεπιστήμια μαθητές που στην ουσία έχουν δώσει λευκή κόλλα. Ή ότι στο μαθηματικό μπαίνουν κάποιοι που γράφουν μαθηματικά κάτω από την βάση και στην φιλολογία άλλοι που δεν γνωρίζουν τίποτε από αρχαία ελληνικά.

Είναι αυτή η φωτογραφία της παθογένειας της χώρας και μάλλον ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά της, μαζί με το δημογραφικό.

Φταίει κάποιος για όλα αυτά;

Προφανώς. Και δεν είναι ένας. Φταίνε πολλοί και οι ευθύνες χάνονται στα βάθη των δεκαετιών.

Για να μην πολυλογούμε, η αιτία του προβλήματος και ο λόγος για τον οποίο οι εξετάσεις και η εισαγωγή στα Πανεπιστήμια αποτελεί είδηση, έχει δύο βασικές αιτίες.

Η πρώτη είναι η εξαθλίωση του εκπαιδευτικού συστήματος στα χαμηλότερες βαθμίδες. Αν αυτο δεν έχει γίνει σκοπίμως και δεν υπάρχει δόλος, υπάρχει εγκληματική αμέλεια.

Η μέση εκπαίδευση δεν είναι εδώ και χρόνια εκπαίδευση, παρά απλώς ένα προστάδιο για το φροντιστήριο και την τροφοδοσία της βιομηχανίας παραγωγής «επιτυχόντων». Εχει αυτό το πρόβλημα πολλές εκδοχές και πολλές εκδηλώσεις. Όμως το βασικό ζήτημα είναι ότι το σχολείο δεν είναι σχολείο. Είναι κάτι άλλο.

Η δεύτερη αιτία και ταυτόχρονα η απόδειξη για το ίδιο το πρόβλημα είναι ότι οι Πανελλαδικές εξετάσεις και η είσοδος στο Πανεπιστήμιο είναι το απόλυτο αντικείμενο πολιτικής σπέκουλας και εκμετάλλευσης εδώ και δεκαετίες.

Δεν φταίει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ το παραξήλωσε. Ξεχαρβάλωσε το σχολείο, βάφτισε πανεπιστήμια σχολές τεχνικής εκπαίδευσης, αύξησε τους αριθμούς των εισακτέων για ψηφοθηρικούς λόγους, κατήργησε σε κάποιες περιπτώσεις τα κριτήρια εισαγωγής με αποτέλεσμα να μπαίνει κάποιος σε μία σχολή με βαθμό… 4.

Εδώ γίνεται κατανοητή άλλη μία πτυχή του προβλήματος. Οι θέσεις εισακτέων πρέπει να καλυφθούν, δεν μπορεί να μείνει κάποια κενή. Γιατί άραγε; Μα επειδή το «να μπει το παιδί σε μία σχολή» είναι ένα θέμα με πολύ μεγάλη βαρύτητα και στην κάλπη…

Είναι και αυτό μία πρόκληση για την νέα κυβέρνηση, αν και δεν αρκεί μία ακόμη προσωρινή διευθέτηση.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Σχολείο, πανεπιστήμιο, η παιδεία και η εκπαίδευση εν γένει επείγει να αποσυνδεθούν από την πολιτική. Όποιος το κάνει θα έχει προσφέρει στην χώρα υπηρεσία μεγίστη. Όποιος δεν το κάνει, θα έχει ευθύνη για την αναπόφευκτη κατάντια της.