Η δίκη με 69 κατηγορούμενους, ανάμεσα στους οποίους και εκλεγμένοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, κινείται επί τέσσερα χρόνια με αργούς ρυθμούς - Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι βαρύτατες.
Σαν σήμερα, πριν από τέσσερα χρόνια, το 2015 ξεκίνησε η πολύκροτη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Η δίκη με 69 κατηγορούμενους, ανάμεσα στους οποίους και εκλεγμένοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, κινείται επί τέσσερα χρόνια με αργούς ρυθμούς. Και μπορεί οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου να χρησιμοποίησαν και την πρωθυπουργική σύντροφο, Μπέτυ Μπαζιάνα, για να δείξουν το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τη δίκη, όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική.
Καμιά σοβαρή χώρα δεν θα δεχόταν να «σέρνεται» για τόσο καιρό μια υπόθεση που πλήγωσε τη Δημοκρατία και που η ανοικτή πληγή παραμένει και αποτελεί κίνδυνο.
Επί τέσσερα χρόνια, στους τοίχους της δικαστικής αίθουσας των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού στο Α’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, έχουν αντηχήσει οι μαρτυρικές καταθέσεις των θυμάτων των μελών της ακροδεξιάς οργάνωσης.
Την ίδια ώρα, ενώ η κυβέρνηση κάνει λόγο για τσάκισμα της ακροδεξιάς, οι κατηγορούμενοι της υπόθεσης, που κατηγορούνται για επιθέσεις κατά αριστερών και μεταναστών, είναι ελεύθεροι, με την ηγεσία του νεοναζιστικού μορφώματος να παραμένει από την αρχή της διαδικασίας άφαντη.
Η δίκη υποτίθεται ότι έχει μπει στην τροχιά της ολοκλήρωσής της. Ωστόσο κατάφερε να χαρακτηριστεί ως μια από τις μακροβιότερες δίκες στα ελληνικά ποινικά χρονικά. Αν και υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η απόφαση και το τέλος του μαρτυρίου για την οικογένεια και το δημοκρατικό φρόνημα των πολιτών, δεν θα βγει πριν το τέλος του 2019.
Οι 69 κατηγορούμενοι κατηγορούνται, πέραν της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, για τρία ακόμα κακουργήματα: την ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα, την απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αμπουζίντ Εμπάρακ (Αιγύπτιοι ψαράδες) και την απόπειρα ανθρωποκτονίας των στελεχών του ΚΚΕ και μελών του ΠΑΜΕ.
Οι μάρτυρες, περίπου 300 στο σύνολό τους, απαρτίζονται από δημοσιογράφους, πρώην στελέχη της Χρυσής Αυγής και αυτόπτες μάρτυρες.
Από τη στιγμή που ξεκίνησε η δίκη, φάνηκε η τακτική που θα ακολουθούσε η Χρυσή Αυγή, με την όλη τότε ηγετική ομάδα να απουσιάζει από την αίθουσα, επιλέγοντας να εκπροσωπηθεί από τους δικηγόρους της.
Οι καταθέσεις μαρτύρων ολοκληρώθηκαν τον Φεβρουάριο του 2019 και πλέον η δίκη βρίσκεται στο στάδιο των αναγνώσεων εγγράφων αλλά και μαρτύρων υπεράσπισης που όμως λιγοστεύουν.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχουν δει το «φως» της δημοσιότητας διάφορα μηνύματα και συνομιλίες στα οποία αποκαλύπτεται η εγκληματική δραστηριότητα των κατηγορουμένων καθώς και οι σχεδιασμένες επιθέσεις σε κοινωνικά στέκια ή ομάδες ατόμων.
Ιδιαίτερη στιγμή επίσης ήταν η προβολή των στοιχείων της μελέτης που έκανε το ερευνητικό κέντρο «Forensic Architecture» σχετικά με το βράδυ της δολοφονίας και το ακριβές χρονοδιάγραμμά της, όπου μεταξύ άλλων προέκυψε ότι στο σημείο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα υπήρχε οργανωμένο τάγμα εφόδου.
Δεν είναι ωστόσο μόνο οι καταθέσεις των μαρτύρων που δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο της νεοναζιστικής οργάνωσης, αλλά και οι προπηλακισμοί και της πολιτικής αγωγής και της οικογένειας του Παύλου Φύσσα.
Δεν μπορεί άλλωστε να ξεχάσει κανείς εύκολα όταν τον Φεβρουάριο του 2017 η δικαστική αίθουσα μετατράπηκε σε εμπόλεμη ζώνη, με μέλος του ακροατηρίου να απευθύνει τον λόγο στη Μάγδα Φύσσα λέγοντας της «Πού είναι τώρα ο Παύλος σου;».
Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, δικηγόρος της πολιτικής αγωγής, Ευγενία Κουνιάκη, είχε δεχτεί επίθεση ενώ κατέβαινε από το τρόλεϊ για να μεταβεί στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Ο δράστης της επιτέθηκε με μπουνιές στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να της σπάσει τη μύτη.
Σημειώνεται δε, ότι το επεισόδιο σημειώθηκε μπροστά σε αστυνομικούς, με τους οποίους οι δράστες συνεπλάκησαν. Ωστόσο οι Αρχές δεν προχώρησαν εκείνη τη στιγμή σε καμία προσαγωγή.
Πέντε χρόνια αργότερα και οι δολοφόνοι παραμένουν ακόμα ελεύθεροι, με τελευταία αποφυλάκιση του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα, Γιώργου Ρουπακιά, τον Μάρτιο του 2016. Πέντε χρόνια αργότερα και οι δολοφόνοι συνεχίζουν να μη βρίσκονται πίσω από κελιά, αλλά μέσα στη Βουλή. Και συνεχίζουν να απειλούν, να προσβάλουν, να ευτελίζουν τη Δημοκρατία την οποία χρησιμοποιούν για να είναι βουλευτές και να απολαμβάνουν τα προνόμια.
Πέντε χρόνια μετά το αίμα του Παύλου Φύσσα ζητά δικαίωση.