Οι αγορές βαράνε νταούλια και ο ΣΥΡΙΖΑ χορεύει στους ρυθμούς τους

«Η παγκόσμια δομική κρίση του καπιταλισμού, μετά από δεκαετίες συσσώρευσης κερδών και μια τεράστια αναδιανομή πλούτου και εξουσιών υπέρ του κεφαλαίου θίγει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάθε χώρα και κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.

Η κρίση αυτή υπερσυσσώρευσης έχει κύρια χαρακτηριστικά τη διόγκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, βασισμένη στην απρόσκοπτη κυκλοφορία του χρήματος, που οδηγεί στην υποταγή του πολιτικού προσωπικού στην οικονομική εξουσία, την εργαλειοποίηση και εμπορευματοποίηση της γνώσης και της πληροφορίας και τη βιοπολιτική λειτουργία του συστήματος. […]

Για τη διατήρηση της κυριαρχίας του κεφαλαίου και της παγκόσμιας κερδοφορίας του επιστρατεύονται ακραία προγράμματα λιτότητας, δραματική συμπίεση και επισφάλεια της εργασίας, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών και επιχειρήσεων, καταστροφή μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων, δραματική συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, ενίσχυση της καταστολής και των έκτακτων εξουσιών.»

Με αυτό τον τρόπο περιέγραφε την σύγχρονη οικονομία και τη δυναμική των αγορών η πολιτική απόφαση του 1ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ το 2013, όταν ήδη το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα ήταν αξιωματική αντιπολίτευση και είχε γίνει σαφές ότι βρισκόταν σε τροχιά εξουσίας.

Η πολιτική διακήρυξη του ίδιου συνεδρίου παρουσίαζε με τον ακόλουθο τρόπο το περιεχόμενο της στρατηγικής του κόμματος:

«Το κοινωνικό και πολιτικό κίνημα στη χώρα μας έχει ήδη αναδείξει ορισμένους βασικούς αρμούς του δρόμου προς αυτή την κατεύθυνση: την αλληλεγγύη ενάντια στον ανταγωνισμό και τη λογική της ιδιώτευσης. Την προστασία του δημόσιου χώρου και των δημόσιων αγαθών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, αλλά και ενάντια στην συχνά διεφθαρμένη και αναποτελεσματική κρατική διαχείριση. Την ανάγκη να προστατευθούν από την άκρατη κερδοφορία του κεφαλαίου και την υποταγή στην αγορά τα θεμελιώδη αγαθά […] Οι αρμοί αυτοί συνοψίζονται στο αίτημα να οικοδομηθεί και να αναπτυχθεί η οικονομία των αναγκών ενάντια στην οικονομία του κέρδους.»

Ακόμη και το 2014 ο Αλέξης Τρίπρας επέμενε να υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συγκρουστεί με τις αγορές και θα τις υποχρεώσει να «χορέψουν πεντοζάλη», σύμφωνα με μια φράση του, που είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση.

Είναι σαφές ότι για χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφερόταν ως ένα αρκετά ριζοσπαστικό κόμμα, το οποίο είχε σκοπό να αντιπαρατεθεί με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τις αγορές και διεκδικήσει αυξημένο χώρο για τον δημόσιο και κοινωνικό τομέα της οικονομίας, σε βάρος των αγορών. Μόνο που αργότερα τα πράγματα άλλαξαν.