Οι διαδρομές του «βρώμικου» πολιτικού χρήματος από την Αθήνα στην Ελβετία

Ύστερα από 15 χρόνια δικαστικών ερευνών ο άλλοτε ισχυρός υπουργός Άμυνας βρέθηκε στη φυλακή κατηγορούμενος για μίζες 2,8 εκατ. ελβετικών φράγκων που απορρέουν από τη σύμβαση εκσυγχρονισμού έξι φρεγατών εν έτει 2003, με την εταιρεία Thales, η οποία και εκτιμάται ότι έχει επιφέρει ζημία στο Ελληνικό Δημόσιο ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ.

Οι αρχές εκτιμούν μάλιστα ότι το ποσό των 2,8 εκατομμυρίων φράγκων είναι μέρος μόνον του συνολικού χρηματικού ποσού των 4,6 εκατομμυρίων φράγκων που διατηρούσε ο πρώην υπουργός εντός του ελβετικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, «αποκρύπτοντάς το από οποιαδήποτε ελεγκτική αρχή στην Ελλάδα».

Η προφυλάκιση θεωρείται προπομπός και άλλων εξελίξεων, καθώς πληροφορίες φέρουν τις Αρχές να συνεχίζουν με αμείωτους ρυθμούς την ανάκριση, κλητεύοντας στο άμεσο μέλλον πρόσωπα-κλειδιά, μεταξύ άλλων, αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, κυρίως όσους συμμετείχαν στις οικείες επιτροπές, και ηχηρά επιχειρηματικά ονόματα που έχουν ήδη εμπλακεί σε υποθέσεις άλλων εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Στο ανακριτικό γραφείο υπό έρευνα εξάλλου δεν είναι μόνον οι φρεγάτες, υπολογίζονται περισσότεροι από πέντε φάκελοι για προμήθειες οπλικών συστημάτων από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Εχει ιδιαίτερη σημασία στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι αθέατος πρωταγωνιστής στην όλη έρευνα για τις φρεγάτες, και όχι μόνο, είναι ο Μισέλ Ζοσεράν, πρώην στέλεχος της εταιρείας Thales, η κατάθεση του οποίου – κατά το παρελθόν – για μίζες στην ελληνική πολιτική σκηνή το διάστημα 2002-2003 έχει συνεκτιμηθεί από τις Αρχές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ζοσεράν θεωρείται αμφιλεγόμενο πρόσωπο, και για σκέλη της υπόθεσης αυτής έχει καταδικαστεί από τη γαλλική Δικαιοσύνη.

Στον πυρήνα του κατηγορητηρίου βρίσκεται χορός αναλήψεων και καταθέσεων σε πλείστες όσες τράπεζες, ιδίως ελβετικές, όπως η UBS, η Credit Suisse και η Hypo Swiss Bank, με πλείστους όσους πρωταγωνιστές, ενώ γίνεται λόγος για επτά λογαριασμούς και 35 υπολογαριασμούς των Παπαντωνίου.

Οι δικαστές στο «κατηγορώ» τους περιγράφουν εν πολλοίς έναν μηχανισμό βάσει του οποίου οι αναλήψεις ποσών – προερχόμενων από την εταιρεία Thales – γίνονταν από τον Χαράλαμπο Μπεκατώρο, δίδονταν στον πρώην υπουργό σε μετρητά, και εκείνος με τη σειρά του τα έδινε στον Ανδρέα Μπάρδη για το σχετικό ξέπλυμα.
Εντοπίζουν δηλαδή συνοχή και συσχέτιση κινήσεων προσώπων, που κινούνται δορυφορικά του κ. Παπαντωνίου, χωρίς να διατηρούν απευθείας σχέση μεταξύ τους. Το συγκεκριμένο στοιχείο είναι άλλωστε αυτό που κάνει τον πρώην υπουργό να λέει ότι «όσοι προσπαθούν να συνδέσουν τις αναλήψεις μετρητών με τις καταθέσεις άλλων προσώπων πραγματοποιούν ένα ταξίδι στο Διάστημα για να μεταβούν σε ένα άλλο σύμπαν, αποσιωπώντας πλήρως το αποδεικτικό υλικό».