Ο «άφωνος» Καραμανλής, οι Ηρακλείς του Καραμανλισμού και ο εξαγνισμός του Αλ. Τσίπρα

Το ρόλο του πιο… Καραμανλικού διεκδικούν μια σειρά από στελέχη που κάποτε ήταν στη Νέα Δημοκρατία και πλέον «στριμώχνονται» στον προθάλαμο του Μαξίμου ή των υπουργείων. Ο Πάνος Καμμένος είναι αυτός που ασφαλώς επιδιώκει εδώ και καιρό να εμφανίζεται ως ο αυθεντικός εκπρόσωπος του καραμανλισμού. Ενός… κινήματος που λόγω της «αφωνίας» του πρώην πρωθυπουργού, τείνει να γίνει συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.

Από τη ΔΕΘ ο υπουργός Αμυνας, ερωτηθείς για το γεύμα που είχε με τον Ευάγγελο Αντώναρο, ανέφερε:

«Με τον Αντώναρο έχουμε μια για πολλά χρόνια από τότε που ήμασταν μαζί στην κυβέρνηση. Είναι καραμανλικός και όπως κι εγώ πιστεύουμε στη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή που δεν είχε τότε αντιπρόεδρο των Άδωνι Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη».

«Η ΝΔ πίστευε στην εθνική συνύπαρξη, αναγνώρισε το ΚΚΕ, τη ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που συγκυβέρνησε με τον Φλωράκη και τον Κύρκο την εκπροσωπεί ο Αντώναρος και η Παπακώστα και όσοι διαγραφόμαστε από τη ΝΔ» συμπλήρωσε ο υπουργός Άμυνας.

«Θα συνομιλήσω με τον κ. Αντώναρο, χαίρομαι που είναι η κυρία Παπακώστα στην κυβέρνηση, πιστεύω ότι είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος χώρος που μπορεί να συνεργαστεί» κατέληξε για το θέμα ο Πάνος Καμμένος.

Αντώναρος και Παπακώστα

Οι δηλώσεις αυτές αλλά και η γενικότερη στάση και του Ευάγγελου Αντώναρου και της νεόκοπης στους ΑΝΕΛ και στην κυβέρνηση, Κατερίνας Παπακώστα, δείχνουν μια σαφή διάθεση να διασπάσουν το καραμανλικό στρατόπεδο ή να το προσεγγίσουν σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν πρόβλημα στη ΝΔ.

Η κ. Παπακώστα σε σημερινή συνέντευξη, αλλά και από τη ΔΕΘ ορκίστηκε κι αυτή στην καραμανλική σκέψη.

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: Είναι συνειδητή η απόφαση του κ. Μητσοτάκη να εγκαταλείψει τις αρχές του κ. Καραμανλή. Η Νέα Δημοκρατία έχει υποστεί μετάλλαξη, η δική μου παράταξη τις οποίας τις αρχές ουδέποτε έχω απορρίψει. Υπάρχει συνειδητή επιλογή που κινείται ανάμεσα στον αντικοινωνικό φιλελευθερισμό που δεν υπηρετεί τον άνθρωπο αλλά το κέρδος. Είναι ένα συνονθύλευμα ακροδεξιάς πολιτικής ακολουθώντας την μόδα άλλων χωρών της Ευρώπης.
Θεωρώ πως στην πολιτική επιλέγεις στρατόπεδο. Είσαι με την κοινωνία ή με την ελίτ.

Ο «Καραμανλισμός» υπηρετεί τα εξής: ενιαίο μέτωπο στα εθνικά θέματα».

Ενας άλλος… ακραιφνής καραμανλικός είναι φυσικά ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ευάγγελος Αντώναρος, ο οποίος μάλιστα βρέθηκε στο Βελλίδειο κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα. Προσφάτως διαγραφείς από τη ΝΔ ο κ. Αντώναρος παρεμβαίνει συχνά από τα social media, κατακεραυνώνοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη και αποθεώνοντας τον Κώστα Καραμανλή.

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα που έχει δημιουργηθεί πολλοί βλέπουν (και το τονίζουν συνεχώς) μια ιδιότυπη και υπόγεια συμμαχία μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του περιβάλλοντος του πρώην πρωθυπουργού, γνωστού και ως καραμανλικού στρατοπέδου.

Γιατί δεν μιλά

Και όσο συνεχίζει ο Κώστα Καραμανλής να είναι αμίλητος και να μην ξεκαθαρίζει ότι κανείς από αυτούς που βγαίνουν ως «εκπρόσωποι καραμανλικοί» δεν αντιπροσωπεύουν τις απόψεις του τόσο θα συνεχίζεται η παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί. Αλλωστε, ειδικά η περίπτωση του «Μακεδονικό», όπου έπαιξε ιστορικό ρόλο με το βέτο στο Βουκουρέστι, είναι ένα προνομιακό πεδίο δράσης για τον πρώην πρωθυπουργό. Παρ’ όλα αυτά δεν έχει πει ούτε κουβέντα, δεν έχει κάνει καμιά παρέμβαση στη Βουλή, δεν έχει δείξει τον παραμικρό εκνευρισμό για μια συμφωνία που καταδικάζεται από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και των κομμάτων

Στην κυβέρνηση βολεύονται με τα σενάρια καθώς εμφανώς δημιουργείται πρόβλημα στη ΝΔ μιας και το καραμανλικό μπλοκ παραμένει ισχυρό.

Όπως γράφει σήμερα στα Νέα ο Γιώργος Παπαχρήστος:

«Τα πρώτα χρόνια της αφωνίας του, όλοι εκτιμούσαν ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του να αρθρώσει έστω και μία σοβαρή εξήγηση για το πώς οδηγήθηκε επί των ημερών του η χώρα στη χρεοκοπία. Τώρα, όμως, είναι προφανές ότι ο «άφωνος» Καραμανλής στοχεύει στον καθολικό εξαγνισμό του μέσα από την προεδρική εκλογή του 2020. Με δεδομένο τον ΣΥΡΙΖΑ, που όχι μόνο δεν αντιπολιτεύεται αλλά συνεργάζεται εμμέσως μαζί του, και με πιο δεδομένο τον Κυριάκο Μητσοτάκη που έχει δεμένα τα χέρια, λογικό είναι να πιστεύει ότι διά περιπάτου θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Γιατί όχι άλλωστε; Στην Ελλάδα όλα μπορεί να συμβούν. Ακόμη και αυτό. Θα είναι ένα απτό δείγμα της επιτυχίας του να καταστήσει την αναξιοκρατία και την τεμπελιά ως το απόλυτο προσόν για οτιδήποτε…»