Ο «κακός» σερίφης, ο σοφός προπονητής, ο σκληρός ντετέκτιβ – Δέκα αξέχαστες ερμηνείες του Τζιν Χάκμαν

«Ο γιατρός μου με συμβούλεψε ότι η καρδιά μου δεν είναι στην κατάσταση που πρέπει και καλό είναι να αποφεύγω οποιαδήποτε πίεση και άγχος». Με αυτά τα λόγια, το 2009, ο Τζιν Χάκμαν είχε επισημοποιήσει την απόσυρσή του από τον λαμπερό και ταυτόχρονα πιεστικό χώρο του θεάματος. Μάλιστα, μια πενταετία νωρίτερα, μιλώντας στον Λάρι Κινγκ είχε πει ότι βλέπει την καριέρα του να έχει φτάσει στο τέλος της.

Και δεν έλεγε ψέματα: το 2004 ήταν και η χρονιά που έκανε την τελευταία του εμφάνιση στις μεγάλες οθόνες με την ταινία «Welcome to Mooseport». Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν το κατάλληλο φιλμ για να πει «αντίο» αυτός ο μεγάλος ηθοποιός – από την άλλη, στα περίπου 40 χρόνια που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή στον χώρο του θεάματος, μας χάρισε μια ατελείωτη λίστα με μοναδικές ερμηνείες.

Διαβάστε επίσης: «Βράζουν» στην ΑΕΚ μετά τη συντριβή στο ντέρμπι: «Από τις πιο μαύρες στιγμές στην ιστορία μας» – Στο στόχαστρο και ο Αλμέιδα (pics)

Ερμηνείες που του χάρισαν δύο βραβεία Όσκαρ, δύο BAFTA, τέσσερις Χρυσές Σφαίρες και ένα SAG. Τελικά τη συμβουλή του γιατρού του θα την «σπάσει» το 2016, προκειμένου να δανείσει τη φωνή του στα ντοκιμαντέρ «The Unknown Flag Raiser of Iwo Jima» και «We, the Marines» – και κάπως έτσι αποχαιρέτησε τον κόσμο που λάτρεψε και τον αγάπησε.

The French Connection (1971)

Κατά πολλούς η καλύτερη ερμηνεία του Τζιν Χάκμαν στην καλύτερη ταινία που πρωταγωνίστησε – άλλωστε το «The French Connection» ήταν αυτό που του χάρισε το πρώτο του βραβείο Όσκαρ. Ο Χάκμαν υποδύεται τον ντετέκτιβ που θέλει πάντα να κάνει το σωστό, αλλά με τον δικό του τρόπο – έστω κι αν αυτός πάει κόντρα στο γράμμα του νόμου. Σκληρός, αυθόρμητος, πειστικός.

Mississippi Burning (1988)

Από τις πλέον συγκλονιστικές ταινίες που έχει πρωταγωνιστήσει, δίπλα σε έναν νεαρό  Γουίλεμ Νταφόε. Ο ρατσισμός του αμερικανικού νότου στα χειρότερά του, με το φιλμ να έχει πολλά στοιχεία από την αληθινή υπόθεση του 1964. Ο Χάκμαν ως πράκτορας του FBI, σπάει τους κανόνες για να βρει την άκρη, σε ένα φιλμ που σε κρατάει καθηλωμένο έως το τέλος.

The Royal Tenenbaums (2001)

Η φήμη λέει ότι ο Τζιν Χάκμαν αρχικά είπε ένα μεγαλοπρεπέστατο «όχι» στον Γουές Άντερσον για τον ρόλο του Royal Tenenbaum. Τελικά δέχθηκε και μαζί με τον αμερικανό σκηνοθέτη «γέννησαν» μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της μεγάλης οθόνης. Γιατί ο Royal είναι χαρισματικός, συμπαθητικός, άφραγκος, με τάσεις μεγαλομανίας και εξαφανισμένος από τη ζωή των παιδιών του.

Hoosiers (1986)

Ας πούμε τα πράγματα όπως έχουν: η ταινία είναι μέτρια, ο Τζιν Χάκμαν, όμως, είναι φανταστικός. Σε ένα κλασικό teen sport φιλμ, που ακολουθεί όλα τα κλισέ αυτού του είδους ταινιών, ο ηθοποιός ξεχωρίζει ως σκληρός, δίκαιος και σοφός προπονητής. Όπως έγραψε ένας κριτικός «ο Χάκμαν είναι ο μοναδικός λόγος για να δεις αυτή την ταινία».

The Conversation (1974)

Τι συμβαίνει όταν ένας δημιουργός του μεγέθους του Φράνσις Φορντ Κόπολα συναντάει έναν ηθοποιό σαν τον Τζιν Χάκμαν; Μα φυσικά ένα αριστούργημα σαν το «The Conversation» – ένα θρίλερ που είχε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ και κέρδισε το  Grand Prix Spécial du Jury στο Φεστιβάλ των Καννών το 1974.

Unforgiven (1992)

Μια ταινία που συζητήθηκε πάρα πολύ, κυρίως επειδή κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας σε μια χρονιά που ήταν υποψήφιο και το «Άρωμα Γυναίκας». Αυτό που δεν αμφισβήτησε κανείς ήταν η ερμηνεία του Τζιν Χάκμαν, ως σερίφης και αντίπαλο δέος του Κλιντ Ίστγουντ. Το να είσαι στην πλευρά του καλού και να είσαι, ταυτόχρονα, τόσο αντιπαθητικός θέλει ταλέντο – και ο Χάκμαν είχε μπόλικο από αυτό.

Crimson Tide (1995)

Ακόμα ένας εμβληματικός ρόλος του Τζιν Χάκμαν, ως «νευρικός» πλοίαρχος υποβρυχίου των ΗΠΑ που είναι έτοιμο να ξεκινήσει τον 3ο Παγκόσμιο (και πυρηνικό) Πόλεμο κόντρα στη Ρωσία. Προκλητικός, εκνευριστικός, εγωμανής – έχει όλα τα στοιχεία εκείνα για να τον αντιπαθήσεις.

Superman (1978)

OK, μιλάμε για μια ταινία όπου τα βλέμματα όλα θα πέφτουν πάνω στον Κρίστοφερ Ριβ. Ωστόσο δεν μπορείς να μην παραδεχτείς τον Τζιν Χάκμαν, που ακόμα και στον χαλαρό ρόλο του κακοποιού αλλά καφατζή Λεξ Λούθορ καταφέρνει να προκαλέσει γέλιος – και μια θλίψη που συνεχώς αποτυγχάνει από τον Superman.

Bonnie And Clyde (1967)

Όταν έχεις δίπλα σου τους Γουόρεν Μπίτι και Φέι Ντάναγουεϊ δεν μπορείς να λάμψεις και πάρα πολύ – ιδιαίτερα όταν είναι ένας από τους πρώτους σου μεγάλους ρόλους. Ωστόσο, ακόμα και ως δευτεραγωνιστής, ο Τζιν Χάκμαν κατάφερε να αφήσει το σημάδι του στο «Bonnie And Clyde» ως μέλος της συμμορίας τους.

Runaway Jury (2003)

Αδίστακτος, προκλητικός και σίγουρος για τον εαυτό του, μέχρι να την πατήσει. Στο «Runaway Jury» ο Τζιν Χάκμαν έβγαλε για μια ακόμη φορά την εικόνα του αντιπαθητικού, που με τόση ευκολία μπορούσε να δημιουργήσει. Ένα δικαστικό θρίλερ με καλούς, κακούς και χαρούμενο τέλος.