UNICEF: Τα παιδιά στη Γάζα υποφέρουν και αργοπεθαίνουν με αφόρητους πόνους

O εκπρόσωπος της UNICEF Τζέιμς Έλντερ μίλησε κατά τη σημερινή συνέντευξη Τύπου στο Palais des Nations στη Γενεύη. Τα παρακάτω γραφόμενα αποδίδονται στον κύριο Έλντερ. Τα παιδιά απομακρύνονται ιατρικά από τη Γάζα με ρυθμό λιγότερο από ένα παιδί την ημέρα. Αν συνεχιστεί αυτός ο θανατηφόρα αργός ρυθμός, θα χρειαστούν περισσότερα από επτά χρόνια για να εκκενωθούν τα 2.500 παιδιά που χρειάζονται επείγουσα ιατρική περίθαλψη.

Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά στη Γάζα πεθαίνουν – όχι μόνο από τις βόμβες, τις σφαίρες και τις οβίδες που τα χτυπούν – αλλά επειδή, ακόμη και όταν συμβαίνουν «θαύματα», ακόμη και όταν οι βόμβες εκρήγνυνται και τα σπίτια καταρρέουν και τα θύματα αυξάνονται, τα παιδιά επιβιώνουν. Τότε εμποδίζονται να φύγουν από τη Γάζα για να λάβουν την επείγουσα περίθαλψη που θα έσωζε τη ζωή τους, όπως αναφέρει η οργάνωση.

• Διαβάστε επίσης: Πώς θα κινηθούν τα ΜΜΜ την 28η Οκτωβρίου – Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις σε Αθήνα και Πειραιά

Φέτος, από την 1η Ιανουαρίου έως τις 7 Μαΐου, κατά μέσο όρο 296 παιδιά εκκενώθηκαν ιατρικά κάθε μήνα. Από τότε που έκλεισε το πέρασμα της Ράφα στις 7 Μαΐου λόγω της επίγειας επίθεσης εκεί, ο αριθμός των παιδιών που εκκένωσαν για ιατρικούς λόγους κατέρρευσε σε μόλις 22 ανά μήνα.

Δηλαδή, μόλις 127 παιδιά – πολλά από τα οποία υποφέρουν από τραύματα στο κεφάλι, ακρωτηριασμούς, εγκαύματα, καρκίνο και σοβαρό υποσιτισμό – έχουν επιτραπεί να φύγουν από τότε που έκλεισε η Ράφα.

Διαδηλώτριες στο Βαλπαραΐσο της Χιλής, θυμίζουν στην ανθρωπότητα πως κάθε μέρα σκοτώνονται παιδιά στη Γάζα.

Μια από τις πολλές τραγωδίες στη Γάζα είναι ότι τα τρομακτικά στοιχεία δεν κατάφεραν να συγκινήσουν τους αρμόδιους να δράσουν

Επιτρέψτε μου τότε να μοιραστώ μαζί σας πληροφορίες για μερικά από τα παιδιά των οποίων το μέλλον είναι δεσμευμένο από αυτούς τους συντριπτικούς περιορισμούς. Αυτά δεν είναι, δυστυχώς, καθόλου μοναδικά. Μαζιόνα. Είναι 12 ετών. Όταν δύο ρουκέτες χτύπησαν το σπίτι της, θεωρήθηκε νεκρή. Η Μαζιόνα δεν είχε σφυγμό. Και τα δύο αδέλφια της, η Χάλα, 13 ετών και ο Μοχάμεντ, 10 ετών, σκοτώθηκαν.

Η Μαζιόνα υπέστη καταστροφικά τραύματα στο πρόσωπό της, το πρόσωπό της σχεδόν ξεριζώθηκε. Οι χειρουργοί συγκράτησαν την εναπομείνασα δομή, αλλά χρειάζεται επειγόντως διακομιδή για εξειδικευμένη φροντίδα και χειρουργική επέμβαση στα οστά. Η Μαζιόνα εξακολουθεί επίσης να έχει θραύσματα στο λαιμό της. Φυσικά πονάει πάρα πολύ και η κατάστασή της επιδεινώνεται.

Τουλάχιστον 20.000 μωρά γεννήθηκαν εντός της εμπόλεμης ζώνης από τον Νοέμβριο του 2023 έως τον Ιανουάριο του 2024

Η πλατίνα που χρησιμοποιήθηκε χειρουργικά για την ανοικοδόμηση του προσώπου της βγαίνει και οι γιατροί έχουν δηλώσει ότι χρειάζεται χειρουργικές επεμβάσεις εκτός Γάζας για να σωθεί η ζωή της. Έχουν αρνηθεί στην Μαζιόνα την ιατρική εκκένωση τέσσερις φορές. Οι αρχές πρότειναν να προχωρήσει η διακομιδή χωρίς να τη συνοδεύει η μητέρα της . Ωστόσο, όταν ο πατέρας της προσπάθησε να κάνει τα επόμενα βήματα, της αρνήθηκαν και πάλι.

Η ιστορία της Έλια

Η Έλια είναι 4 ετών. Η Έλια, οι γονείς της και τα αδέλφια της κοιμόντουσαν στο σπίτι τους στο Αλ Νουσεϊράτ στις αρχές του περασμένου μήνα, όταν μια οβίδα έπεσε στο γειτονικό σπίτι, προκαλώντας μεγάλη πυρκαγιά που κατέκλυσε το σπίτι τους. Η Έλια έχει εγκαύματα τέταρτου βαθμού. Το πόδι της ακρωτηριάστηκε.  Πιο πρόσφατα, λόγω των καθυστερήσεων στην ιατρική εκκένωση, οι γιατροί αναγκάστηκαν να ακρωτηριάσουν δάχτυλα από το δεξί χέρι της Έλια. Η Έλια βρίσκεται στο νοσοκομείο εδώ και 43 ημέρες.

Όταν συνάντησα την Έλια νωρίτερα αυτό το μήνα, η μητέρα της, Εσλάμ, ήταν στο κρεβάτι δίπλα της επίσης με εγκαύματα τέταρτου βαθμού.Χρειαζόταν επίσης επείγουσα ιατρική διακομιδή, τόσο για τα εγκαύματα όσο και για τη σοβαρή δηλητηρίαση του αίματος. Οι πληγές της ήταν καλυμμένες με μύκητες. Η Εσλάμ δεν έλαβε ιατρική εκκένωση. Πέθανε πριν από δύο ημέρες, την Τετάρτη.

Από τους πρώτους στόχους των επιθέσεων ήταν οι εγκαταστάσεις αφαλάτωσης της Γάζας.

Μετά το θάνατο της μητέρας της, η Έλια έλαβε έγκριση για ιατρική εκκένωση. Δεν δόθηκε ημερομηνία. Δεδομένου του αριθμού των περιπτώσεων, είναι απίθανο να συμβεί σύντομα. Οι γιατροί δήλωσαν ότι φοβούνται ότι σύντομα θα πρέπει να ακρωτηριάσουν το χέρι και το άλλο πόδι της 4χρονης Έλια, αν δεν γίνει ιατρική εκκένωση.

Η περίπτωση του Ατέφ

Ο Ατέφ είναι 6 μηνών. Παλεύει με τον καρκίνο των μυών και πάσχει από σοβαρό υποσιτισμό. Στον Ατέφ έχει επίσης τοποθετηθεί ένας σωλήνας τεχνητού νεφρού λόγω επιπλοκών, επιδεινώνοντας περαιτέρω την εύθραυστη κατάστασή του. Ωστόσο, παρά τη σοβαρότητα της κατάστασης αυτού του μωρού, όπως και τόσων χιλιάδων παιδιών, η κατάλληλη ιατρική περίθαλψη βρίσκεται κοντά, αν και εκτός Γάζας.

Τον περασμένο μήνα η μητέρα του Ατέφ, η Αμάλ, αναγκάστηκε να εκκενώσει τη βόρεια Γάζα, κουβαλώντας τον άρρωστο Ατέφ στην αγκαλιά της, περπατώντας μεγάλες αποστάσεις υπό ακραίες συνθήκες μόνο και μόνο για να φτάσει στο νοσοκομείο Αλ Άκσα. Παρά το μέγεθός του, το Αλ Άκσα δεν διαθέτει τους απαραίτητους πόρους για να περιθάλψει τον γιο της. Χωρίς σπίτι για να επιστρέψει, η Αμάλ έστησε μια σκηνή κοντά στο νοσοκομείο, ζώντας σε επικίνδυνες και μολυσμένες συνθήκες.

Κάθε μέρα, η κατάσταση του Ατέφ επιδεινώνεται και χρειάζεται επειγόντως ιατρική διακομιδή για να έχει πρόσβαση σε εξειδικευμένη περίθαλψη. Ο Ατέφ είναι το μοναδικό παιδί της Αμάλ. Περιμένει εδώ και δύο μήνες οποιαδήποτε είδηση σχετικά με το αίτημά της για ιατρική εκκένωση.

Αυτή ήταν η εικόνα των νοσοκομείων στη Γάζα στα μέσα Οκτωβρίου του 2023. Πλέον μετά από δεκάδες βομβαρδισμούς, απαγωγές, φυλακίσεις και εκτελέσεις προσωπικού και ελλείψεις υλικών η κατάσταση είναι απελπιστική.

Δεν είναι ακόμα γνωστό πόσα παιδιά έχουν καταδικαστεί από το Ισραήλ σε θάνατο διά της μη περίθαλψης

Δεν είναι γνωστό πόσοι παιδικοί ασθενείς έχουν απορριφθεί για ιατρική διακομιδή. Μόνο ένας κατάλογος εγκεκριμένων ασθενών παρέχεται από την COGAT του Ισραήλ η οποία ελέγχει τα σημεία εισόδου και εξόδου της Γάζας. Η κατάσταση των υπολοίπων δεν κοινοποιείται. Όταν ένας ασθενής απορρίπτεται, δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Παγιδευμένοι στη μέγγενη μιας αδιάφορης γραφειοκρατίας, ο πόνος των παιδιών επιτείνεται βάναυσα.

Και έτσι, η Μαζιόνα, με το πρόσωπο της διαλυμένο και τα αδέρφια της νεκρά, ή η Αμάλ- και η απελπισία της καθώς ο γιος της πεθαίνει από μια θεραπεύσιμη ασθένεια – λαμβάνουν τα αδιανόητα νέα: «Όχι».Καμία θεραπεία, καμία ανακούφιση από τον πόνο, καμία διαφυγή. Η COGAT δεν αιτιολογεί τις αρνήσεις.

Όλα αυτά εκτυλίσσονται εν μέσω αδυσώπητων βομβαρδισμών, καθώς τα νοσοκομεία της Γάζας έχουν αποδεκατιστεί, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να φροντίσουν την πλημμυρίδα των παιδικών ασθενών. Το ιατρικό προσωπικό αναφέρει επανειλημμένα επείγουσες ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης όπως βελόνες, γύψο, κρέμα εγκαυμάτων, ενδοφλέβια υγρά και παυσίπονα – μαζί με κρίσιμα είδη όπως αναπηρικά αμαξίδια, πατερίτσες, ακουστικά βαρηκοΐας, ακόμη και μπαταρίες.

Ο Ισραηλινός στρατός εκκενώνοντας διάφορα νοσοκομεία, υποχρέωσε σε μετακίνηση ακόμα και πρόωρα μωρά που βρίσκονταν σε θερμοκοιτίδες.

Μια ξεκάθαρη και καταδικαστική πραγματικότητα για τα παιδιά στη Γάζα

Μετά από περισσότερο από ένα χρόνο προσπάθειας να ρίξουμε φως στις φρικαλεότητες που διαπράττονται κατά των παιδιών στη Γάζα, ίσως αυτή να είναι η πιο ξεκάθαρη και πιο καταδικαστική πραγματικότητα: παιδιά – παιδιά που είναι βαθιά άρρωστα – στερούνται την ιατρική περίθαλψη που θα μπορούσε να τα σώσει στη Γάζα και στη συνέχεια εμποδίζονται να φύγουν σε μέρη όπου περιμένει βοήθεια.

Τα παιδιά αρνούνται έτσι την ιατρική περίθαλψη που αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, και εκείνα που μόλις και μετά βίας επιβίωσαν από τους ανελέητους βομβαρδισμούς καταδικάζονται να πεθάνουν από τα τραύματά τους.

Αυτό δεν είναι ένα λογιστικό πρόβλημα – έχουμε τη δυνατότητα να μεταφέρουμε με ασφάλεια αυτά τα παιδιά έξω από τη Γάζα.Δεν είναι πρόβλημα χωρητικότητας – πράγματι, εκκενώναμε παιδιά σε μεγαλύτερο αριθμό μόλις πριν από λίγους μήνες. Είναι απλώς ένα πρόβλημα που αγνοείται εντελώς.