Οργανώσεις που παλεύουν να σώσουν ζωές στη Μεσόγειο λένε ότι η επιχείρηση στη Σικελία έδειξε τι μπορεί να γίνεται για κάθε ναυάγιο - Όχι μόνο όταν εμπλέκονται πλούσιοι
Οι τεράστιοι πόροι και η παγκόσμια προσοχή που αφιερώθηκαν στην τραγωδία με το ναυάγιο του σούπερ γιοτ Bayesian καταδεικνύουν τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά» για τα ναυάγια στη Μεσόγειο λένε οργανώσεις που σώζουν πρόσφυγες στα ίδια νερά, αλλά αντιμετωπίζουν τεράστια εμπόδια στις επιχειρήσεις τους.
«Οι προσπάθειες διάσωσης ζωών δεν πρέπει να εξαρτώνται από το χρώμα του δέρματος κάποιου ή το μέγεθος του πορτοφολιού»
Οι οργανώσεις που μίλησαν στον Guardian εξέφρασαν τη λύπη τους και μετέφεραν τα συλλυπητήριά τους για τον θάνατο επτά ανθρώπων μετά το χτύπημα του πολυτελούς σκάφους από σφοδρή καταιγίδα στα ανοιχτά των ακτών της Ιταλίας.
«Για εμάς, κάθε θάνατος στη Μεσόγειο είναι πάρα πολύς, ανεξάρτητα από το από πού προέρχεσαι ή πόσα χρήματα βγάζεις», ανέφερε η γερμανική ανθρωπιστική οργάνωση Sea-Eye σε δήλωσή της στον Guardian.
Συγκλονιστική αντίθεση
Η ανταπόκριση για το ναυάγιο του Bayesian, ωστόσο, αποκάλυψε μια συγκλονιστική αντίθεση, εξήγησε η ΜΚΟ, η πιο πρόσφατη αποστολή της οποίας διέσωσε 262 ανθρώπους στη Μεσόγειο.
«Δυστυχώς, κάνει διαφορά στα μέσα ενημέρωσης, στην κοινωνία μας και στην πολιτική, ποιος πνίγεται. Έχουμε παρατηρήσει ότι η κάλυψη της κατάστασης στη Μεσόγειο, των τραγωδιών ή των διασώσεων μας τους τελευταίους μήνες δεν ήταν σχεδόν τόσο εκτεταμένη όσο στην περίπτωση του ναυαγίου στη Σικελία τις τελευταίες ημέρες», διαπίστωσε η οργάνωση.
Το Bayesian βυθίστηκε στα ανοικτά του Πορτιτσέλο, σε βάθος περίπου 50 μέτρων. Αφού προέκυψε ότι μεταξύ των επιβαινόντων ήταν και ο Βρετανός μεγαλοεπιχειρηματίας τεχνολογίας Μάικ Λιντς, τα μέσα ενημέρωσης σε όλον τον κόσμο αύξησαν την κάλυψή τους, παρακολουθώντας κάθε εξέλιξη, σημειώνει το γνωστό βρετανικό ΜΜΕ.
Ειδικευμένοι δύτες σπηλαίων καταδύθηκαν εναλλάξ σε βάρδιες των 12 λεπτών, με τη βοήθεια ενός τηλεκατευθυνόμενου υποβρύχιου οχήματος. Ο βρετανικός κλάδος διερεύνησης ναυτικών ατυχημάτων δήλωσε ότι είχε στείλει τέσσερις επιθεωρητές του στο σημείο.
Ενώ το Bayesian έλαβε βοήθεια μέσα σε λίγα λεπτά από την ειδοποίηση των αρχών, ημέρες αργότερα οι κλήσεις κινδύνου που αφορούσαν μια λέμβο που βυθιζόταν γρήγορα και μετέφερε 43 άτομα στην κεντρική Μεσόγειο αγνοούνταν σταθερά, ανέφερε μια άλλη γερμανική ΜΚΟ, η Sea-Watch, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Σε μια προσπάθεια, πιθανότατα, να μειώσουν το βάρος του σκάφους και να προστατεύσουν τα τέσσερα παιδιά που επέβαιναν σε αυτό, 12 άνθρωποι είχαν πηδήξει στα νερά κοντά στο σκάφος και πάλευαν να κρατηθούν στην επιφάνεια.
Δείτε σχετική ανάρτηση:
Αφού οι αρχές άφησαν τους επιβαίνοντες στη λέμβο να παραμένουν για περισσότερες από 24 ώρες, ένα πλοίο διάσωσης της ΜΚΟ έφτασε στο σημείο και μπόρεσε να τους διασώσει «πάνω στην ώρα», προστίθεται. «Δεν υπήρξε καμία προσπάθεια διάσωσης από τις αρχές», δήλωσε η Sea-Watch. «Αυτό δεν είναι σύμπτωση, είναι τα διπλά πρότυπα της ΕΕ», τόνισε η ΜΚΟ.
Η οργάνωση ανάρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες που αντιπαραβάλλουν τα ναυάγια. «Το γιοτ Bayesian, με λευκούς και πλούσιους ανθρώπους στο πλοίο, διασώθηκε μέσα σε 20 λεπτά από τις αρχές», έγραφε η λεζάντα στην πρώτη φωτογραφία.
Μια λέμβος που μετέφερε 43 ανθρώπους, οι οποίοι δεν είναι λευκοί και δεν είναι πλούσιοι, αγνοείται για πάνω από 24 ώρες και διασώθηκε από ΜΚΟ», τόνιζε η λεζάντα στη δεύτερη φωτογραφία.
Τι θα μπορούσε να γίνεται σε κάθε περίπτωση
ΜΚΟ των οποίων οι προσπάθειες για τη διάσωση ζωών κατά καιρούς τις έχουν αφήσει να αντιμετωπίζουν μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες, κλιμακούμενους εκφοβισμούς και απειλές, όπως η απειλή με όπλο, περιέγραψαν την ανταπόκριση στο ναυάγιο του Bayesian ως μια γεύση του είδους της αντίδρασης που θα μπορούσε να υπάρχει σε κάθε περίπτωση.
«Δεν είναι λάθος να επεμβαίνουμε για να σώσουμε πλούσιους ανθρώπους που επιβαίνουν σε γιοτ ή τουρίστες – αυτό που είναι λάθος είναι η ασυνέπεια στην εφαρμογή αυτών των στρατηγικών διάσωσης για τη διάσωση μεταναστών που έχουν ανάγκη», δήλωσε ο Λούκα Καζαρίνι, ένας από τους ιδρυτές της ΜΚΟ Mediterranea Saving Humans.
Η Sea-Eye δήλωσε ότι όσοι επιδιώκουν να σώσουν τις ζωές των αιτούντων άσυλο αντιμετωπίζουν εντυπωσιακά διαφορετικές συνθήκες.
«Μας ποινικοποιούν ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όπως η Ιταλία και μας εμποδίζουν να πραγματοποιήσουμε διασώσεις, για παράδειγμα, με το να μας τοποθετούν σε εξαιρετικά απομακρυσμένα λιμάνια μετά από διασώσεις ή να μας κρατούν σε λιμάνια», ανέφερε η οργάνωση.
Η δήλωση του Πάπα
Η στάση των ΜΚΟ που πραγματοποιούν επιχειρήσεις διάσωσης φάνηκε να υποστηρίζεται από τον Πάπα Φραγκίσκο, ο οποίος την Τετάρτη αποδοκίμασε έντονα τη μεταχείριση των ανθρώπων που διασχίζουν τη Μεσόγειο για να εισέλθουν στην Ευρώπη, χαρακτηρίζοντας «σοβαρή αμαρτία» την άρνηση παροχής βοήθειας στα σκάφη.
«Υπάρχουν εκείνοι που εργάζονται συστηματικά και με κάθε μέσο για να απωθήσουν τους μετανάστες», είπε ο ποντίφικας κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας ακρόασής του στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. «Και αυτό, όταν γίνεται με συνείδηση και ευθύνη, είναι μια σοβαρή αμαρτία», σημείωσε.
Οι «χαμένες ημέρες» των σκαφών διάσωσης
Πρόσφατη έκθεση υπολόγισε ότι η τακτική ανάθεση από την Ιταλία απομακρυσμένων λιμένων για τα πλοία διάσωσης για ανθρωπιστικούς σκοπούς είχε ως αποτέλεσμα τα σκάφη διάσωσης να χάσουν 374 ημέρες στη θάλασσα πέρυσι. Μια επιβάρυνση που δημιουργεί πρόσθετο κόστος για τα σκάφη διάσωσης και τα εμποδίζει ενεργά να σώσουν περισσότερες ζωές.
Η Sea-Watch τόνισε ότι θα υποστηρίζει πάντα επιχειρήσεις διάσωσης μεγάλης κλίμακας που αποσκοπούν στη διάσωση ζωών στη θάλασσα.
«Αλλά είμαστε εξοργισμένοι για την πολιτική υποκρισία», ανέφερε εκπρόσωπός της σε δήλωσή του, επισημαίνοντας τους περισσότερους από 30.000 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο την τελευταία δεκαετία.
«Βλέπουμε καθημερινά ενεργή μη παροχή βοήθειας σε ανθρώπους που διαφεύγουν για να σωθούν. Οι προσπάθειες διάσωσης ζωών δεν πρέπει να εξαρτώνται από το χρώμα του δέρματος κάποιου ή το μέγεθος του πορτοφολιού», τόνισε η Sea-Watch.
«Ανισότητα»
Για τον Όσκαρ Καμπς, της ΜΚΟ Open Arms, τα γεγονότα στη Σικελία θύμιζαν τις προσπάθειες διάσωσης των πέντε ανδρών που επέβαιναν στο υποβρύχιο Titan, το οποίο είχε καταδυθεί στο ναυάγιο του Τιτανικού, οι οποίες κόστισαν πολλά εκατομμύρια δολάρια.
«Οι πόροι που διατίθενται για την αναζήτηση ενός πολυτελούς πλοίου ή ενός γιοτ δεν είναι καθόλου ίδιοι», είπε. «Είναι σαν να ανταποκρινόμαστε σε μια μικρότερη κατηγορία ναυαγίου», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ανέφερε ως παράδειγμα την ανάσυρση των πτωμάτων. «Οι αρχές δεν θέλουν να ανασύρονται τα πτώματα, διότι είναι πολλή δουλειά γι’ αυτές. Πρέπει να τα ταυτοποιήσουν, να πάρουν δείγματα DNA, να τα θάψουν», είπε. «Το αποτέλεσμα ήταν ότι πολλοί από αυτούς που πέθαναν αναζητώντας μια καλύτερη ζωή κατέληξαν να μείνουν κάτω από το νερό», σημείωσε.
Αυτή η ανισότητα, μαζί με τα διοικητικά και πολιτικά εμπόδια που συχνά συναντούν τα πλοία διάσωσης, τον έχει αφήσει να παλεύει με ένα βαθύ αίσθημα δυσφορίας.
«Ντρέπομαι που ανήκω σε αυτή την κοινωνία. Και να είμαι μέλος μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει χάσει τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες ιδρύθηκε», δήλωσε. «Δεν είναι αυτό το είδος κοινωνίας στο οποίο θέλω να ανήκω», κατέληξε.