Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κανονιστική ρύθμιση που προβλέπει ελάχιστο ανάστημα, ανεξαρτήτως φύλου, ως προϋπόθεση για την κατάταξη σε σχολή της αστυνομίας μπορεί να συνιστά παράνομη διάκριση εις βάρος των γυναικών, σημειώνοντας πως το μέτρο αυτό ενδέχεται να μην είναι αναγκαίο για την εύρυθμη λειτουργία των αστυνομικών υπηρεσιών. Η υπόθεση αυτή έφθασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο […]
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κανονιστική ρύθμιση που προβλέπει ελάχιστο ανάστημα, ανεξαρτήτως φύλου, ως προϋπόθεση για την κατάταξη σε σχολή της αστυνομίας μπορεί να συνιστά παράνομη διάκριση εις βάρος των γυναικών, σημειώνοντας πως το μέτρο αυτό ενδέχεται να μην είναι αναγκαίο για την εύρυθμη λειτουργία των αστυνομικών υπηρεσιών.
Η υπόθεση αυτή έφθασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με αφορμή διάταξη ελληνικού νόμου που προβλέπει ότι όλοι οι υποψήφιοι στο διαγωνισμό για την κατάταξη στις αστυνομικές σχολές, ανεξαρτήτως φύλου, πρέπει να έχουν ανάστημα τουλάχιστον 1,70 μ.
Υποψήφια που λόγω αυτού του Νόμου απορρίφθηκε, άσκησε αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως αυτής ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, υποστηρίζοντας ότι είχε υποστεί διάκριση λόγω φύλου.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών ακύρωσε την απόφαση, κρίνοντας ότι η ελληνική νομοθεσία δεν ήταν σύμφωνη με τη συνταγματική αρχή της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι υπουργοί Εσωτερικών και Παιδείας άσκησαν έφεση κατά της αποφάσεως αυτής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο με τη σειρά του ζήτησε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να διευκρινίσει αν το δίκαιο της ΕΕ αντιτίθεται σε αυτήν την εθνική κανονιστική ρύθμιση.
Με τη σημερινή απόφασή του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι ο καθορισμός ελάχιστου αναστήματος κοινού για όλους τους υποψηφίους, άνδρες και γυναίκες, αποτελεί έμμεση διάκριση, δεδομένου ότι θέτει σε μειονεκτική θέση ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών παρά ανδρών.
Δυο προϋποθέσεις προς εξακρίβωση
Πλην όμως, σημειώνει το ευρωδικαστήριο, μια τέτοια ρύθμιση δεν συνιστά έμμεση διάκριση, εφόσον συντρέχουν δύο προϋποθέσεις των οποίων τη συνδρομή οφείλει να εξακριβώσει ο εθνικός δικαστής: 1) η ρύθμιση πρέπει να δικαιολογείται αντικειμενικά από θεμιτό σκοπό, όπως η εξασφάλιση της επιχειρησιακής ετοιμότητας και της εύρυθμης λειτουργίας των αστυνομικών υπηρεσιών, και 2) τα μέσα για την επίτευξη του σκοπού αυτού πρέπει να είναι πρόσφορα και αναγκαία.
«Ως προς το ζήτημα αυτό, μολονότι ομολογουμένως ορισμένα αστυνομικά καθήκοντα ενδέχεται να απαιτούν τη χρήση σωματικής δύναμης και να προϋποθέτουν ιδιαίτερη φυσική κατάσταση, εντούτοις ορισμένα άλλα αστυνομικά καθήκοντα, όπως η συνδρομή προς τους πολίτες ή η ρύθμιση της κυκλοφορίας, δεν φαίνεται να απαιτούν σημαντική σωματική προσπάθεια», επισημαίνει στη σημερινή απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
«Εξάλλου, ακόμη και αν υποτεθεί ότι για όλα τα καθήκοντα της Ελληνικής Αστυνομίας απαιτείται ιδιαίτερη φυσική κατάσταση, αυτή δεν φαίνεται να συνδέεται κατ΄ ανάγκην με ορισμένο ελάχιστο ανάστημα», σημειώνει επίσης το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το οποίο καταλήγει:
«Εν πάση περιπτώσει, ο σκοπός διασφάλισης της αποτελεσματικής εκπλήρωσης της αποστολής της αστυνομίας θα μπορούσε να επιτευχθεί με μέτρα που θα συνεπάγονταν λιγότερα μειονεκτήματα για τις γυναίκες, όπως η προκαταρκτική επιλογή των υποψηφίων βάσει των σωματικών ικανοτήτων τους».
Πηγή: tanea.gr