Πρόκειται για απόφαση-«σταθμό» στην ιστορία της ΕΕ - Αφορά όσες γυναίκες εγκαταλείπουν τη χώρα τους λόγω των διακρίσεων σε βάρος τους από την κυβέρνηση των Ταλιμπάν
Γαλλικό δικαστήριο που ειδικεύεται στο δίκαιο του ασύλου έκρινε σήμερα ότι όλες οι Αφγανές που εγκαταλείπουν τη χώρα τους λόγω των διακρίσεων σε βάρος τους από την κυβέρνηση των Ταλιμπάν, δικαιούνται να αποκτήσουν «το καθεστώς του πρόσφυγα» στη Γαλλία.
Το Εθνικό Δικαστήριο Δικαιώματος στο Άσυλο (CNDA), «αναγνωρίζει ότι όλες οι Αφγανές ανήκουν σε μια κοινωνική ομάδα που δικαιούται προστασία» ως πρόσφυγες, ανέφερε στην ανακοίνωσή του. «Οι γυναίκες και τα νέα κορίτσια αντιμετωπίζονται, στο σύνολό τους, με διαφορετικό τρόπο από την αφγανική κοινωνία» και «θα πρέπει να θεωρηθεί ότι ανήκουν σε μια κοινωνική ομάδα» που δικαιούται να προστατευθεί, επέμειναν οι δικαστές.
Αφότου επέστρεψαν στην εξουσία, τον Αύγουστο του 2021, οι Ταλιμπάν «πλήττουν τα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες των γυναικών και των νέων κοριτσιών» αφού τις εξαίρεσαν από την κυβέρνηση αλλά και «αμφισβητούν τα δικαιώματά τους στην υγεία, την εκπαίδευση και την ελευθερία κινήσεων». Αυτές οι «σοβαρές διακρίσεις» συνιστούν «πράξεις διωγμού», υπό το πνεύμα της Συνθήκης της Γενεύης, συνεχίζει η ανακοίνωση. Με βάση αυτήν τη Σύμβαση του 1951, το καθεστώς του πρόσφυγα χορηγείται στις περιπτώσεις όπου ένας αλλοδαπός αντιμετωπίζει διώξεις στη χώρα του «λόγω της φυλής, της θρησκείας, της εθνικότητάς του ή της συμμετοχής του σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή λόγω των πολιτικών πεποιθήσεών του».
Το CNDA ακολουθεί υπ’ αυτήν την έννοια την απόφαση που έλαβε στις 16 Ιανουαρίου το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν έκρινε ότι οι γυναίκες, στο σύνολό τους, «μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκουν σε μια κοινωνική ομάδα» και να διεκδικήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα εφόσον στη χώρα καταγωγής τους αντιμετωπίζουν σωματική ή ψυχική βία λόγω του φύλου τους».
Μέχρι σήμερα, στη Γαλλία, μόνο οι γυναίκες που έφευγαν από έναν αναγκαστικό γάμο, τα κορίτσια που φοβούνταν ότι θα υποβληθούν σε κλειτοριδεκτομή και οι γυναίκες που σώζονταν από δίκτυα σωματεμπορίας δικαιούνταν προστασία με βάση τη Συνθήκη της Γενεύης γιατί τους αναγνωριζόταν ότι ανήκαν «σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα».