Ανατολική Μεσόγειος: Βρετανική παρέμβαση για συνεκμετάλλευση – Οι χάρτες των τουρκικών διεκδικήσεων

Ανέλαβαν δράση οι Βρετανοί, και προωθούν ιδέες δικές τους και της Τουρκίας, με πρόσχημα την επανέναρξη των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού (στη φωτογραφία, επάνω, η φλόγα που άναψε από το κυπριακό κοίτασμα Κρόνος).

Εχουν ήδη προχωρήσει σε επαφές με την Αθήνα και τη Λευκωσία χρησιμοποιώντας το φυσικό αέριο, που είναι συναφές με θέματα κυριαρχίας και ειδικής κυριαρχίας, ως εργαλείο για να τετραγωνίσουν τον κύκλο.

• Διαβάστε επίσης: Από την ΑΑΔΕ… με αγάπη: 651 έλεγχοι ανήμερα του Αγ. Βαλεντίνου – Πόσα λουκέτα μπήκαν

Το τουρκικό βαθύ κράτος για να επιτύχει τους στρατηγικούς του σχεδιασμούς προσφέρει σε γειτονικές χώρες, όπως ο Λίβανος, το Ισραήλ και η Αίγυπτος, τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ. Επί τη βάσει των αντιλήψεων του ναυάρχου Cihat Yayci και άλλων καθηγητών πανεπιστημίου και των όσων διδάσκονται στις Στρατιωτικές Ακαδημίες της Τουρκίας και περνούν ως θέσεις και στο υπουργείο Εξωτερικών. Υπάρχουν, μεταξύ άλλων, δυο σενάρια, τα οποία θα ήταν δυνατό να εξελιχθούν με βάση τα όσα οι Τούρκοι έκνομα διεκδικούν από την Κυπριακή Δημοκρατία σε επίπεδο ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας (φωτογραφίες, κάτω).

Η πρακτική αυτή διαμορφώνει συνθήκες για την υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, πριν τη διευθέτηση του προβλήματος μέσω Κοινής Επιτροπής των δυο πλευρών, στη λογική της εν δυνάμει λύσης.

Πιο συγκεκριμένα, μία από τις προτάσεις των Βρετανών, την οποία παραδέχονται ότι έχουν συζητήσει με τους Τούρκους, αφορά – μεταξύ άλλων – τα εξής: Να συσταθεί μια κοινή επιτροπή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για το φυσικό αέριο και την εκμετάλλευσή του.

Συνεκμετάλλευση

Χωρίς, όμως, να είναι καθορισμένο το νομικό της καθεστώς. Χωρίς, δηλαδή, να είναι κάτω από την Κυπριακή Δημοκρατία, που συνιστά το μόνο αναγνωρισμένο κράτος στον ΟΗΕ και στην ΕΕ, γράφει σε ανάλυσή του ο Δρ Διεθνών Σχέσεων, Γιάννος Χαραλαμπίδης.

Εφόσον τα βρει η εν λόγω επιτροπή σε πρώτο στάδιο, θα μπορεί εν συνεχεία να κληθεί η Τουρκία για να γίνει καθορισμός κοινών ΑΟΖ. Σχετικές με το θέμα δηλώσεις, δηλαδή για την κοινή επιτροπή συνεκμετάλλευσης του φυσικού αερίου, είχαν γίνει τον Ιούλιο του 2019 από τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ.

Είχε, μάλιστα, στείλει τις θέσεις του γραπτώς προς τα Ηνωμένα Εθνη. Τον Οκτώβριο του ’23 ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιτάν είχε προβάλει τη θέση περί συμφωνίας μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας για την ΑΟΖ, αλλά με τη συγκυριαρχική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων.

Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από τη Λευκωσία και έγινε η αντιπρόταση περί συμφωνίας με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, που παραπέμπει στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και μόνο.

Την ίδια περίοδο επανέλαβε ενώπιον του κατοχικού ηγέτη την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ ψευδοκράτους και Ελληνοκυπρίων, όπως είπε, για τη συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου.

Ακολούθως, τη σκυτάλη πήραν από τους Τούρκους οι Βρετανοί, οι οποίοι ανέλαβαν να την προωθήσουν μαζί με άλλες ιδέες που έχουν να κάνουν με μια φόρμουλα συγκαλυμμένης ισότιμης κυριαρχίας, η οποία είναι συναφής με τις αποκλειστικές εξουσίες που μπορούν να έχουν οι Τουρκοκύπριοι σε περίπτωση λύσης και δη στο πλαίσιο μιας «χαλαρής ομοσπονδίας», συνομοσπονδιακού χαρακτήρα.

Αυτά μάλλον θα τα πει λίαν συντόμως ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης κατ’ ιδίαν με τους Βρετανούς, όταν θα μεταβεί στο Λονδίνο.

Βραχυκύκλωμα με την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου

Θα πρέπει πάντως να επισημανθεί ότι από πλευράς ψευδοκράτους είναι η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Αγκυρα θα είναι ούτως ή άλλως στο παιχνίδι της συνεκμετάλλευσης, διεκδικώντας δικαιώματα εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων, αλλά στο πλαίσιο των παράνομων συμφωνιών της με το ψευδοκράτος, που θα επιδιώξει να νομιμοποιήσει.

Η Τουρκία διεκδικεί περί το 41% της Κυπριακής ΑΟΖ για τον εαυτό της, 31% για τους Τουρκοκύπριους, και αφήνει το 28% στην Κυπριακή Δημοκρατία. Συνεπώς, εάν η συζήτηση αρχίσει στο πλαίσιο Κοινής Επιτροπής Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, χωρίς να βρίσκονται νομικά και θεσμικά κάτω από το κέλυφος των κυριαρχικών δικαιωμάτων του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας, τότε θα συμβεί το εξής: Η Αγκυρα θα θέλει να πάρει το 41% της Κυπριακής ΑΟΖ και το ομόσπονδο ή συνομόσπονδο πολιτειακό σύστημα της Κύπρου το 59%. Θα γίνει δηλαδή κατανομή, κατά την οποία οι Ελληνοκύπριοι θα λάβουν το 28% και οι Τουρκοκύπριοι το 31%. Ποιο είναι το τρικ; Εφόσον είναι η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων που ενεργεί και εκμεταλλεύεται τις πηγές φυσικού αερίου και πετρελαίου του ψευδοκράτους, σημαίνει ότι η Αγκυρα προσδοκά τον έλεγχο και την εκμετάλλευση του 72% της Κυπριακής ΑΟΖ. Είτε η συμφωνία επιτευχθεί πριν τη λύση είτε μετά από αυτή. Βεβαίως, υπάρχουν συμβόλαια με ξένες εταιρείες, τα οποία έχει υπογράψει η Κυπριακή Δημοκρατία, οπότε ενδέχεται επί τούτου και δη επί των ωφελημάτων, που θα έπρεπε να είχε η Τουρκία, να τεθεί ζήτημα διακανονισμού.

Συνεπώς, η Αγκυρα δεν θα είναι μόνο στη διαδικασία για την ΑΟΖ, αλλά και σ’ εκείνη της συνεκμετάλλευσης, μια εξέλιξη που θα ήταν δυνατό να περιπλέξει την κατάσταση, διότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ήδη υπογράψει συμφωνίες εκμετάλλευσης.

Τι θα συμβεί υπό αυτές τις συνθήκες; Πιστεύει κάποιος ότι η Τουρκία δεν θα αξιώσει οφέλη; Είναι πρόδηλος ο κίνδυνος να καθυστερήσει και να εγκλωβιστεί η διαδικασία της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου στις αξιώσεις της Αγκυρας και να τεθεί στην εξής βάση: Δεν πρόκειται να γίνει η εκμετάλλευση χωρίς συμφωνία. Οπότε, ή θα γίνουν δεκτοί οι όποιοι τουρκικοί όροι ή θα μείνει το φυσικό αέριο στον πάτο.

Πονηρά σκεπτόμενοι… χωρίς καθεστώς

Οι Βρετανοί, κατά τις επαφές τους, δεν αναφέρονται σε καθεστώς της Κυπριακής Δημοκρατίας και εντάσσουν αυτήν την αντίληψη στη λογική τής εν δυνάμει λύσης.

Δηλαδή, εφόσον υπάρχει δέσμευση των δύο πλευρών ότι ο βορράς θα είναι εσαεί τουρκικός και ο νότος ελληνικός, τότε θα πρέπει ν’ αφήσουμε σταδιακά πίσω την υφιστάμενη κατάσταση, δηλαδή εκείνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, και να εξετάσουμε εκείνη της διευθέτησης.

Οπως συναφώς πληροφορούμαστε, αυτή η πρόταση αποτελεί τμήμα των όσων έχει δηλώσει ο Υπατος Αρμοστής της Βρετανίας στην Κύπρο περί κινήτρων προς τους Τουρκοκυπρίους, πέραν των μονομερών μέτρων, που είχε ήδη ανακοινώσει ο κύπριος πρόεδρος.

Το ακατόρθωτο

Πρόσθετα, οι βρετανοί διπλωμάτες έχουν τονίσει ότι: Πρώτο, θα ήταν δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να πιστεύει κάποιος ότι οι Τούρκοι θα δεχτούν να συζητήσουν επί της ουσίας εάν δεν τους δοθούν κίνητρα.

Πρόκειται, δηλαδή, περί μίας μορφής ευγενικού διπλωματικού εκβιασμού, στην εξής βάση: Εάν θέλετε επανέναρξη των συνομιλιών, πρέπει να βάλετε ως κίνητρο στο τραπέζι το φυσικό αέριο, αλλιώς δεν θα προωθηθεί η διαδικασία, θ’ αποτύχει και θα χρεωθεί το κόστος η ελληνοκυπριακή πλευρά, που τη ζήτησε και δη ο κύπριος πρόεδρος. Δεύτερο, υπάρχουν ελληνοκυπριακά κόμματα που συγκλίνουν με τις δικές τους και τις τουρκικές θέσεις.

Η κυβέρνηση

Επί του παρόντος, η κυπριακή κυβέρνηση κρατά εκτός των συνομιλιών το θέμα του φυσικού αερίου και αυτή είναι η στάση του υπουργείου Εξωτερικών ως θέση του ίδιου του προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη και δη προεκλογική. Θεωρεί, δε, ότι η προώθησή του από κόμματα και πολιτικούς δυσκολεύει το έργο της.

Διότι, όπως επισημάνθηκε από κυβερνητικές πηγές, δεν είναι μόνο οι Βρετανοί, αλλά και οι Γερμανοί που επικαλούνται τα ελληνοκυπριακά κόμματα και πολιτικούς ή άλλους παράγοντες, πρώην υπουργούς κ.λπ., με τους οποίους έχουν επαφές για να προωθήσουν τις ιδέες του φυσικού αερίου, ως κερκόπορτα για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους πριν τη λύση, στη λογική της πολιτικής ισότητας και της ισότιμης κυριαρχίας.

Η Τουρκία είναι έτοιμη να δώσει τμήματα τής Κυπριακής ΑΟΖ σε Λίβανο, Ισραήλ και Αίγυπτο, προκειμένου να κερδίσει την εύνοιά τους. Επί τη βάσει αυτού του σεναρίου θα ήταν δυνατό να γίνει η εξής κατανομή της Κυπριακής ΑΟΖ σε σχέση με την Τουρκία, τα γειτονικά κράτη και την ομόσπονδη ή τη συνομόσπονδη Κύπρο, είτε ακόμη και σε μια διευθέτηση δύο χωριστών κρατών: Η Αγκυρα παίρνει το 41% της Κυπριακής ΑΟΖ προς τα δυτικά, προσφέρει το 25% στον Λίβανο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ και αφήνει στην ομόσπονδη ή συνομόσπονδη Κύπρο, το 34%. Από αυτό το 34%, το 3% βρίσκεται στα βόρεια και το 31% στα νοτιοανατολικά. Μέρος των γεωτρήσεων που έγιναν σήμερα εντός της Κυπριακής ΑΟΖ εμπίπτουν, σύμφωνα με τουρκικού σχεδιασμούς, στην ΑΟΖ που θα πάρει η Αίγυπτος. Ούτως ή άλλως, εάν θεωρηθεί ότι η κοινή, για παράδειγμα, επιτροπή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων αποφασίζει στη βάση της συνεκμετάλλευσης, θα είναι δυνατό να συμβεί το εξής: Από τις έρευνες, στις οποίες έχει προβεί σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία, θα έχουν οφέλη μεν οι Τουρκοκύπριοι, αλλά εφόσον η διαχείριση γίνεται από την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων, καθόλου παράξενο δεν είναι να ζητήσει η Αγκυρα μερίδιο για να δώσει την έγκρισή της υπό το πρόσχημα ότι δεν είχε το δικαίωμα να συμμετάσχει πριν τη συμφωνία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, λόγω της υφιστάμενης κατάστασης. Υπό αυτές τις συνθήκες, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν θα εγείρει θέμα διαφυγόντων κερδών;