Χρονιά εκλογών το 2024 θα κρίνει την έκβαση των πολέμων σε Ουκρανία και Γάζα

Ο ανησυχητικός παράγοντας Τραμπ

Εντός της Ουκρανίας και της Ανατολικής Ευρώπης, πάντως, δεν λείπουν τα παράπονα ότι οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους θα μπορούσαν να είχαν κάνει περισσότερα για να ενισχύσουν την κυβέρνηση του Κιέβου το 2023 και ότι τώρα μπορεί να είναι πολύ αργά για να τρέξουν τις καταστάσεις υπέρ των στρατευμάτων του και εναντίον των δυνάμεων της Ρωσίας που απολαμβάνουν ένα momentum υπεροχής καθοδόν προς το 2024.

Οι αντιδράσεις αυτές θεωρείται σίγουρο στοίχημα ότι θα αυξηθούν, δεδομένης της αντίθεσης των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο στην περαιτέρω υποστήριξη των ΗΠΑ και το βάσιμο ενδεχόμενο της απομόνωσης της Ουκρανίας από μια κυβέρνηση Τραμπ. Μια τέτοια εξέλιξη θα ανάγκαζε το Κίεβο να αποδεχτεί μια ειρηνευτική πρόταση με τους όρους της Μόσχας, την ώρα που τίποτα δεν αποκλείει ο Πούτιν στην περίπτωση νίκης του Τραμπ να προχωρήσει σε μια ακόμη πιο ανελέητη και περισσότερο συνολική επίθεση κατά της Ουκρανίας.

Σε άλλους τομείς, ωστόσο, οι ενέργειες μιας κυβέρνησης Τραμπ είναι πολύ πιο δύσκολο να προβλεφθούν. Να σημειωθεί ότι στη διάρκεια της πρώτης θητείας του, ο Αμερικανός πρώην πρόεδρος άσκησε έντονη κριτική στην Κίνα, φλερτάροντας με την ιδέα μιας πιο ανοιχτής υποστήριξης προς την Ταϊβάν, η οποία συνεχίστηκε και από την ηγεσία του Μπάιντεν.

Ωστόσο, το φαβορί για την κατάκτηση του χρίσματος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος έχει αποδείξει ότι είναι απρόβλεπτο, ακριβώς όπως άγνωστη θα είναι μέχρι τέλους και η επιλογή των ανώτερων αξιωματούχων του, ώστε είναι αδύνατο να ψυχανεμισθεί κάποιος την πορεία που τελικά θα ακολουθήσει στις σχέσεις των ΗΠΑ με το Πεκίνο. Αν δηλαδή θα γίνει περισσότερο επιθετική ή θα κινηθεί σε ηπιότερους τόνους. Στο μεταξύ το ποιος θα κυβερνήσει την Ταϊβάν, την οποία η Κίνα θεωρεί δική της, θα καθοριστεί στην προεδρική ψηφοφορία της 13ης Ιανουαρίου.

Ο υποψήφιος του κυβερνώντος Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος (DPP) Λάι Τσινγκ Τε φαίνεται ότι θα επικρατήσει έναντι του αντιπολιτευόμενου Kuomintang, που διατηρεί φιλικές σχέσεις με το Πεκίνο. Μια νίκη του DPP θα συνδυαζόταν με τη συνεχιζόμενη κινεζική πίεση προς τις Φιλιππίνες για τη στρατιωτική της παρουσία σε αμφισβητούμενα νησιά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Ακριβώς όπως ισχύει και με την τρέχουσα αντιπαράθεση για τους υποστηριζόμενους από το Ιράν Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα επιθυμούσε να περιοριστούν τα διχαστικά πρωτοσέλιδα, καθώς και η κλιμάκωση ενόψει των εκλογών.

Μεγάλο το ενδιαφέρον για τις ευρωεκλογές

Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον με τις παραπάνω εκλογικές αναμετρήσεις συγκεντρώνουν οι ευρωεκλογές του Ιουνίου, καθώς πληθαίνουν οι ενδείξεις για αύξηση της λαϊκής υποστήριξης στα ακροδεξιά κόμματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου στην Ολλανδία, όπου ο επί μακρόν πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε έχασε την πλειοψηφία. Αρκετοί, μάλιστα, περιμένουν ότι ο Ρούτε θα εγκαταλείψει την ολλανδική πολιτική σκηνή τους επόμενους μήνες, ενδεχομένως για να διαδεχθεί τον ΓΓ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ στη σύνοδο κορυφής του Ιουλίου στην Ουάσινγκτον. Επιπλέον νίκες της ακροδεξιάς θα εκλαμβάνονταν ως θετικές εξελίξεις για τον Πούτιν, ιδιαίτερα αφότου η Σλοβακία εγκατέλειψε την υποστήριξη προς την Ουκρανία μετά τη νίκη του εθνικιστή και λαϊκιστή Ρόμπερτ Φίτσο στις εκλογές τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Μια νέα κυβέρνηση των Εργατικών στη Βρετανία ίσως καταφέρει να δεσμεύσει περισσότερες δυνάμεις στην Ανατολική Ευρώπη

Αντίθετα, στη Βρετανία, όπου ο ηγέτης των Εργατικών Κιρ Στάρμερ θεωρείται πιθανότερο να κερδίσει τις εκλογές του επόμενου χρόνου, μία νέα κυβέρνηση ενδεχομένως θα κατάφερνε να ακολουθήσει το παράδειγμα του Καναδά και της Γερμανίας δεσμεύοντας περισσότερες δυνάμεις στην Ανατολική Ευρώπη. Συνολικά, ωστόσο, οι ανησυχίες για πιθανή σταδιακή απόσυρση της υποστήριξης των ΗΠΑ είναι πιθανό να υπογραμμίσουν τη στρατηγική σημασία του επανεξοπλισμού μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως είναι η Γερμανία και η Πολωνία.

Νέα πολιτικά σοκ;

Τέλος στην Ασία ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι αναμένεται να κερδίσει τις εκλογές της Ινδίας τον Απρίλιο-Μάιο, παρότι η απροθυμία του να φανεί αδύναμος μετά από μια πυραυλική επίθεση των Χούτι σε ινδικό δεξαμενόπλοιο βοήθησε στην απόφαση να στείλει το Νέο Δελχί πολεμικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για μια περιοχή στην οποία η Ινδία ιστορικά έχει αποφύγει να εμπλακεί υπερβολικά.

Επιπλέον, οι εκλογικές αναμετρήσεις στο Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και την Ινδονησία εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν μία αυξανόμενη ροπή προς τον αυταρχισμό. Μέχρι στιγμής, κάθε έτος της δεκαετίας του 2020 έχει φέρει και ένα μεγάλο πολιτικό σοκ, υπογραμμίζει το ίδιο άρθρο του Reuters. Μένει να φανεί εάν η τάση αυτή θα συνεχιστεί και το 2024.