Αν αυτή είναι η 11η Σεπτεμβρίου του Ισραήλ, το Τελ Αβίβ θα πρέπει να αποφύγει τον πόλεμο με τη Χαμάς

Μετά την καταστροφική αποτυχία των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών να προβλέψουν την ξαφνική επίθεση της Χαμάς το Σαββατοκύριακο, πολλοί περιγράφουν την τεράστια απώλεια ζωών ως «την 11η Σεπτεμβρίου του Ισραήλ».

Παρόλο που τα δύο γεγονότα δεν μπορούν να συγκριθούν δίκαια, δεδομένου ότι η επίθεση στο Ισραήλ προήλθε από μια χώρα την οποία έχει καταλάβει και στην οποία έχει επιβάλει ένα θανατηφόρο και βάναυσο καθεστώς απαρτχάιντ για πολλές δεκαετίες, η επίθεση της Χαμάς είχε έναν παρόμοιο ενστικτώδη αντίκτυπο.

• Διαβάστε επίσης: Ευρωπαϊκός δορυφόρος κατέγραψε τις επιθέσεις της Χαμάς (pics)

Οι ισραηλινές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές είναι στην πραγματικότητα σχεδόν δέκα φορές χειρότερες από εκείνες των ΗΠΑ το 2001, σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού.

Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι οι διαδοχικές ισραηλινές κυβερνήσεις έχουν δαπανήσει μαζικά για τον στρατό, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ασφάλεια του εβραϊκού πληθυσμού. Οι ειδικοί σε θέματα ασφάλειας σε όλο τον κόσμο έβλεπαν το Ισραήλ ως ένα από τα κορυφαία κράτη όσον αφορά στις αμυντικές τακτικές και τον εξοπλισμό για τον έλεγχο των διαφωνούντων.

Αυτή η φήμη βρίσκεται τώρα στα «τάρταρα», την ώρα που το Ισραήλ έχει την πιο σκληροπυρηνική υπερεθνικιστική κυβέρνηση στην 75χρονη ιστορία του, με επικεφαλής έναν απόλυτα αποφασισμένο πολιτικό επιζώντα, τον Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Η απάντηση του Ισραήλ στη Χαμάς ήταν η ακραία χρήση βίας. Ο υπουργός Άμυνας του Τελ Αβίβ έχει χαρακτηρίσει τους υποστηρικτές της Χαμάς ως «ανθρώπινα ζώα» και έχει σφραγίσει τα σύνορα με την Γάζα, θέτοντας 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους υπό πολιορκία, με την πρόσβαση σε τρόφιμα, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα να είναι απαγορευμένη.

Μετά την επίθεση ενόπλων της Χαμάς στο Κιμπούτς Μπέρι στο νότιο Ισραήλ

Πόλεμοι και εκατομμύρια θάνατοι από την απάντηση των ΗΠΑ στην «9/11»

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, η openDemocracy ήταν ένας από τους λίγους ιστότοπους που υποστήριξε ότι οι ΗΠΑ δεν θα έπρεπε να βιαστούν να εμπλακούν σε πόλεμο. Και αυτό, όπως έγραφε ο Paul Rogers, ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Ειρηνευτικών Σπουδών και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Bradford, πριν από 22 χρόνια, «η ομάδα που ευθύνεται για τις επιθέσεις έχει εμπλακεί σε λεπτομερή σχεδιασμό επί πολλούς μήνες και διαθέτει σημαντικό αριθμό υποστηρικτών με απόλυτη αφοσίωση στους στόχους της».

Οι ΗΠΑ όμως ανέλαβαν δράση, πρώτα στο Αφγανιστάν και δύο χρόνια αργότερα στο Ιράκ, και αρχικά φάνηκε να λειτουργεί. Οι Ταλιμπάν ηττήθηκαν σε μόλις δύο μήνες στο τέλος του 2001 και, 18 μήνες αργότερα, τα αμερικανικά στρατεύματα έφτασαν στην πρωτεύουσα του Ιράκ, Βαγδάτη, σε μόλις τρεις εβδομάδες.

Αυτό όμως δεν κράτησε και ακολούθησαν πολλαπλοί πόλεμοι: σκοτώθηκαν περίπου 940.000 άνθρωποι – πολλοί από αυτούς άμαχοι – ακρωτηριάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι για όλη τους τη ζωή και εκτοπίστηκαν 38 εκατομμύρια. Πάνω από τρία εκατομμύρια πέθαναν πρόωρα από τις έμμεσες επιπτώσεις των πολέμων μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, οι οποίοι κόστισαν περίπου 8 τρισ. δολάρια.

Επιπλέον, το Ιράκ και η Λιβύη παραμένουν βαθιά ασταθείς, ενώ η Αλ Κάιντα, ο ISIS και οι συνδεδεμένες με αυτούς ομάδες δραστηριοποιούνται σε όλη τη Βόρεια και Ανατολική Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία και, πάνω απ’ όλα, οι Ταλιμπάν ανέκτησαν τον έλεγχο του Αφγανιστάν με ό,τι αυτό σημαίνει για την απώλεια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως για τις γυναίκες.

Η Χαμάς προετοιμάζεται για χερσαία εισβολή εδώ και χρόνια

Αυτό έχει σχέση με το τι συμβαίνει τώρα στο Ισραήλ; Η σκληρή απάντηση είναι μάλλον ναι. Από τη σκοπιά του Νετανιάχου, δεν βλέπει άλλη εναλλακτική λύση από το να εξαπολύσει αντεπίθεση- οποιαδήποτε εκλεγμένη κυβέρνηση, πόσο μάλλον η ακροδεξιά κυβέρνησή του, θα δυσκολευόταν να παραμείνει στην εξουσία αν δεν απαντούσε σε μια τέτοια επίθεση με μεγάλη δύναμη.

Και έτσι, η κυβέρνηση Νετανιάχου, αφού είπε ότι θα διαλύσει τη Χαμάς και θα την καταστρέψει κομμάτι-κομμάτι, θα οργανώσει μια χερσαία εισβολή με πολλές χιλιάδες στρατιώτες που θα υποστηρίζονται από την αεροπορία, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και το ναυτικό πυροβολικό.

Αλλά η Χαμάς θα προετοιμάζεται γι’ αυτή την επίθεση εδώ και πολλούς μήνες και πολύ πιθανόν χρόνια. Οι συνέπειες για το Ισραήλ μπορεί να είναι τόσο βραχυπρόθεσμες όσο και μακροπρόθεσμες.

Ας θυμηθούμε τι συνέβη στην τελευταία μεγάλη αντιπαράθεση του Ισραήλ με τη Χαμάς, το 2014. Η επίλεκτη ταξιαρχία Golani ηγήθηκε μιας σημαντικής χερσαίας επίθεσης, με στόχο να καταστρέψει τους εκτοξευτές ρουκετών και το δίκτυο σηράγγων που χρησιμοποιούνταν για τη διείσδυση στο Ισραήλ από τη Γάζα.

Οι παραστρατιωτικοί της Χαμάς περίμεναν και αντεπιτέθηκαν με απροσδόκητη δύναμη, σκοτώνοντας 13 στρατιώτες και τραυματίζοντας 50 από την εν λόγω ταξιαρχία μόνο την πρώτη ημέρα.

Το Ισραήλ δεν σταμάτησε ποτέ τις ρουκέτες της Χαμάς, ούτε τη χρήση των σηράγγων, αλλά σε έναν πόλεμο επτά εβδομάδων έχασε 64 στρατιώτες και τραυματίστηκαν περισσότεροι από 450.

Απάντησε με βομβαρδισμούς στη Γάζα, που σκότωσαν 2.250 ανθρώπους και τραυμάτισαν έως και 10.000, κυρίως αμάχους και πολλά από αυτά παιδιά. Τελικά επιτεύχθηκε κατάπαυση του πυρός – η Χαμάς επέζησε και εννέα χρόνια αργότερα επέστρεψε ισχυρότερη.

Η προσπάθεια Νετανιάχου να την εξαλείψει είναι αυτό που θέλει η Χαμάς

Στη συνέχεια, υπάρχει το μακροπρόθεσμο μέλλον. Στελέχη της ηγεσίας της Χαμάς αναμφίβολα σκέφτονται πολλά χρόνια, αν όχι δεκαετίες, μπροστά.

Οι περισσότεροι κάτοικοι της Γάζας είναι απόγονοι προσφύγων, που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους κατά τη Νάκμπα (καταστροφή) το 1948. Γι’ αυτούς, η σύγκρουση με το Ισραήλ είναι τουλάχιστον 75 ετών – τι είναι άλλο ένα τέταρτο αιώνα;

Ο Νετανιάχου έχει δηλώσει ότι η Χαμάς θα εξαλειφθεί, αλλά ο ίδιος και η κυβέρνησή του δεν μπορούν να διανοηθούν ότι η Χαμάς θέλει ακριβώς μια τέτοια προσπάθεια. Αν δεν υπάρξει έγκαιρη κατάπαυση του πυρός, τότε θα δούμε τη συστηματική καταστροφή των πολιτικών υποδομών της Γάζας, πολλές χιλιάδες νεκρούς και ακρωτηριασμένους και τον κίνδυνο ο πόλεμος να επεκταθεί στο νότιο Λίβανο και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Για τη Χαμάς, όμως, θα δούμε επίσης τη ριζοσπαστικοποίηση πολλών περισσότερων νέων Παλαιστινίων τις επόμενες ημέρες, μήνες και χρόνια, όχι μόνο στη Γάζα, όπου το 45% του πληθυσμού είναι κάτω των 15 ετών.

Οι πιθανότητες ειρηνικής έκβασης μπορεί να είναι ελάχιστες, αλλά η εναλλακτική λύση θα είναι περισσότερα χρόνια συγκρούσεων. Αυτοί οι λίγοι δυτικοί πολιτικοί που ζητούν άμεση κατάπαυση του πυρός μπορεί να αποδοκιμάζονται, αλλά έχουν δίκιο, σημειώνει ο Paul Rogers.