Από το «εμείς» στο «εκείνοι», το αφήγημα του Κρεμλίνου δικαιολογεί στην τηλεόραση τυης Ρωσίας τον αιματηρό πόλεμο στην Ουκρανία.
Αν υπάρχει ένα εργαλείο αυταρχισμού στη φαρέτρα του Βλαντιμίρ Πούτιν που δεν έχει χάσει ούτε ικμάδα της αποτελεσματικότητας που διέθετε πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, αυτό είναι το δίχως άλλο η προπαγάνδα του Κρεμλίνου.
Κάθε μέρα, 82 εκατομμύρια Ρώσοι συντονίζονται σε ένα τεράστιο πλέγμα ελεγχόμενων από το κράτος δικτύων και καλωδιακών τηλεοπτικών καναλιών που τους τροφοδοτεί μια ομοιόμορφη εικόνα του κόσμου: ένα εχθρικό, τρομακτικό μέρος, στο οποίο η Ρωσία διεξάγει μια δίκαιη μάχη ενάντια στις δυνάμεις του κακού.
Σαφώς και η Ρωσία δεν εφεύρεσε την προπαγάνδα, γράφει το Foreign Policy. Ωστόσο την έχει πάει σε άλλα επίπεδα, αφού ένα και πλέον χρόνο μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο λαός στηρίζει τον ενορχηστρωτή της, χάρη σε μια συνοχή κατασκευασμένη από τα φιλο-κρεμλινικά τηλεοπτικά προγράμματα.
Να σημειωθεί ότι η τηλεόραση, και όχι το διαδίκτυο, είναι το κυρίαρχο μέσο ενημέρωσης στη Ρωσία. Τα σχετικά στοιχεία δείχνουν ότι ο μέσος Ρώσος βλέπει 4 ώρες την ημέρα ημερησίως. Η αλήθεια είναι ότι οι Αμερικανοί βλέπουν περισσότερες ώρες.
Ενημέρωση… χωρίς τέλος
Η μεγάλη διαφορά με τις ακόμα μεγαλύτερες συνέπειες είναι ότι από τα σοβιετικά χρόνια μέχρι και σήμερα, κάθε κανάλι και κάθε πρόγραμμα από τις ενημερωτικές εκπομπές μέχρι τους διαγωνισμούς τραγουδιού μεταδίδει το αφήγημα του Κρεμλίνου 24ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα.
Για του λόγου το ασφαλές, μια μέρα στο Channel One, το παλαιότερο κανάλι με τη μεγαλύτερη επιρροή, ξεκινά με την είδηση ότι οι ρωσικές δυνάμεις αγωνίζονται εναντίων των Ουκρανών Ναζί στο Μπαχμούτ ή μια άλλη πόλη της Ουκρανίας. Ακολουθούν μικρότερης διάρκειας ρεπορτάζ για την επίσκεψη του Εμανουέλ Μακρόν στην Κίνα ή το ταξίδι αστραπή του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στην Τουρκία.
Στη συνέχεια το τρίπτυχο αυτό των ειδήσεων επαναλαμβάνεται κάθε μισή ώρα ευλαβικά, με μικρές διαφοροποιήσεις όσο περνάει η ώρα και πέφτει το βράδυ, όπως είναι για παράδειγμα κάποιες πληροφορίες για το πώς μπορεί κάποιος να φτιάξει μια παγίδα για ποντίκια με πράγματα που έχει μέσα στο σπίτι του.
Με δεδομένο ότι το Channel One έχει ειδησεογραφικά προγράμματα για 8 ώρες την ημέρα, γίνεται απόλυτα κατανοητό ότι η κάλυψη της ρωσικής ειδικής επιχείρησης, όπως αρέσκεται να την αποκαλεί Ρώσος πρόεδρος, στα ουκρανικά εδάφη είναι συνεχής και αδιάκοπη.
Αποστολή εξετελέσθη
Το αποκορύφωμα έρχεται με την εκπομπή Vremya, που κρατά από τα σοβιετικά χρόνια, και έχει ως αποστολή της στις 9 η ώρα κάθε βράδυ να μεταδίδει τα εσωτερικά και εξωτερικά νέα μέσα από τους ιδεολογικούς φακούς που προτιμά το Κρεμλίνο.
Για παράδειγμα στις κοινωνικές ή πολιτικές εκπομπές που προηγούνται ή ακολουθούν την προαναφερόμενη, ο πόλεμος παρουσιάζεται σαν ένας όλεθρος δίχως τέλος που σπέρνουν οι άγριοι Ουκρανοί.
Every day, 82 million Russians tune into a vast web of state-controlled television channels that feeds them a uniform vision of the world: a hostile, scary place, in which Russia wages a righteous battle against the forces of evil.https://t.co/kfLYIL4IoG
— Foreign Policy (@ForeignPolicy) May 28, 2023
Στις τεράστιες οθόνες που κυριαρχούν στα στούντιο, το αίμα έχει τον πρώτο λόγο, να ρέει στο έδαφος, ξεραμένο δίπλα στα ποτάμια, έντονο πάνω στα πρόσωπα των νεότερων γυναικών ή των γιαγιάδων που ευχαριστούν με τρεμάμενες φωνές τους Ρώσους στρατιώτες για την απελευθέρωση τους, την ώρα που οι παρουσιαστές των συγκεκριμένων εκπομπών εισπνέουν θλίψη και εκπνέουν οργή για τους δικούς τους ανθρώπους στα ξένα εδάφη.
«Είναι η κληρονομιά των προγόνων μας», λένε πυκνά συχνά με στόχο το μεγαλύτερης ηλικίας κοινό εντός της Ρωσίας, ενώ για τους νεότερους το σαφές μήνυμα τους είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η «αποστολή εξετελέσθη».
Βραδύστροφοι Αγγλοσάξονες
Και η προπαγάνδα δεν έχει τέλος. Από τη μία πλευρά η έμφαση δίνεται στο «εμείς», τους ήρωες Ρώσους στρατιώτες, που όταν παίρνουν μια ανάσα από το μέτωπο παρουσιάζονται να διαβάζουν τα γράμματα των παιδιών τους. «Είμαστε διαφορετικοί», λένε οι Ρώσοι προς όλους όσους τους βλέπουν για να τους πιστέψουν και να συνταυτιστούν μαζί τους.
Από την άλλη βρίσκονται εκείνοι, οι εχθροί. Οι Ουκρανοί άλλωστε δεν είναι ποτέ μόνοι, φέρουν επίθετα όπως Ναζί, σατανιστές, δολοφόνοι, άθεοι, φασίστες, ριζοσπάστες. Σε αυτή την πραγματικότητα οι Ουκρανοί δεν είναι καν πραγματικοί άνθρωποι, είναι Ρώσοι με χαλασμένα μυαλά, που κατευθύνονται σαν κούκλες από τις ΗΠΑ.
Το βιτριόλι προς τους Αμερικανούς, όπως υπογραμμίζει το Foreign Policy, ρίχνεται αφειδώς. Δεν είναι πια οι άξιοι αντίπαλοι από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Είναι βραδύστροφοι Αγγλοσάξονες, που στην προσπάθεια τους να καταστρέψουν τη Ρωσία εκμεταλλεύονται τους αδύναμους Ευρωπαίους ηγέτες, που ανησυχούν για την προώθηση της ατζέντα των ομοφυλοφίλων και κυνηγούν την υποδούλωση των κρατών τους στην ΕΕ.
Ο… καταραμένος ηγέτης
Και το παιχνίδι γίνεται πιο σκληρό, όταν σε διάφορες ενημερωτικές εκπομπές γίνεται σαφές με μεγάλη σοβαρότητα ότι ο λόγος που ο Σι Τζινπίνγκ δεν θα βρεθεί ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι επειδή ο τελευταίος είναι καταραμένος.
Και για όσους σκέφτονται απλά να αμφισβητήσουν το παραπάνω παρουσιάζονται εικόνες του Μπόρις Τζόνσον αλλά και της Σάνα Μαρίν, που έχασαν την πρωθυπουργία σε Βρετανία και Φιλανδία αντίστοιχα μόλις συναντήθηκαν μαζί του, ενώ δεν παραλείπεται και μια αναφορά στον σουλτάνο του Ομάν, Καμπούς Μπιν Σαϊντ, που πέθανε λίγο αφότου εκείνος ταξίδεψε στη χώρα του.
Και επειδή οι συγκρίσεις του Πούτιν με τον Χίτλερ είναι συχνές, αν και όχι τόσο επιτυχημένες όσο αυτές που τον φέρνουν στο ίδιο… ύψος με τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ας σημειωθεί ότι κλέβει τον Γιόζεφ Γκέμπες, αφού από όλα τα παραπάνω είναι προφανές, ότι αντιμετωπίζει την προπαγάνδα ως τέχνη, χωρίς κανένα σεβασμό προς την αλήθεια…