Παύλος Αποστολίδης: Ποιος είναι ο διπλωμάτης των «ειδικών αποστολών» που αναλαμβάνει υπουργός Εθνικής Άμυνας

Μετά την ολοκλήρωση της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών και την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, θα ορκιστεί υπηρεσιακή κυβέρνηση μέχρι τις νέες εκλογές που κατά πάσα πιθανότητα θα πραγματοποιηθούν στις 25 Ιουνίου, με τον πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Ιωάννη Σαρμά να είναι ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός, ενώ το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αναλαμβάνει ο «λόρδος» της ελληνικής διπλωματίας, Παύλος Αποστολίδης.

Θεωρείται ένας άνθρωπος «ειδικών αποστολών» καθώς έχει διατελέσει μεταξύ άλλων και διοικητής στην ΕΥΠ από το 1999 έως το 2004 ενώ έχει χειριστεί κρίσιμες και ευαίσθητες υποθέσεις.

Διαβάστε επίσης: Ο Λουτσέσκου, το κράξιμο και μια αποτυχημένη σεζόν

Το βιογραφικό του Παύλου Αποστολίδη

Ο Παύλος Αποστολίδης γεννήθηκε το 1942 στην Αθήνα, σπούδασε Νομική και μπήκε στο Διπλωματικό Σώμα το 1965. Το 1984 ανέλαβε σύμβουλος της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα.

Διατέλεσε, μεταξύ άλλων, πρέσβης της Ελλάδας στην Κυπριακή Δημοκρατία, (1990), τη Σαουδική Αραβία, την Υεμένη, το Ομάν, γενικός διευθυντής διμερών σχέσεων στο υπουργείο Εξωτερικών καθώς και Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδος (1995-1998) στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις Βρυξέλλες. Το 1999 ανέλαβε διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών μέχρι το 2004 οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.

Όντας εξαρχής φιλόδοξος ανυπομονούσε να ξεχωρίσει. Κατά τη δραματική περίοδο 1973-1976 υπηρέτησε στην ελληνική πρεσβεία στην Κύπρο ως γραμματέας Α’. Έτσι βρέθηκε στο κέντρο των εξελίξεων του χουντικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 εστάλη σε άλλο κομβικό πόστο, σύμβουλος στην ελληνική πρεσβεία στην Άγκυρα. Είναι η περίοδος, που η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου έχει διακόψει τις συνομιλίες με την Άγκυρα, λόγω της ανακήρυξης του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους και λόγω της θέσης ότι η μόνη διαφορά με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδα

Μετά την αποχώρησή του από το διπλωματικό σώμα διετέλεσε μη εκτελεστικό μέλος (2004-2011) του διοικητικού συμβουλίου της ALPHA Bank καθώς και ειδικός σύμβουλος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).

Στις 17 Μαΐου 2012, κατά τον διορισμό της υπηρεσιακής κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένου από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ανέλαβε το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης μέχρι τη διενέργεια εκλογών στις 17 Ιουνίου 2012.

Επίσης είχε διατελέσει επικεφαλής της ελληνικής πλευράς μετά την επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών με την Τουρκία, καθώς εκτιμήθηκε πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους τις τουρκικές επιδιώξεις, αλλά και να κρατά τον διάλογο στο επιθυμητό πλαίσιο χωρίς να επιτρέπει εκτροπές, αλλά και για έναν διπλωμάτη που απολαμβάνει τον σεβασμό της διεθνούς διπλωματίας.

Ο «λόρδος» της ελληνικής διπλωματίας

Την περίοδο που ήταν διοικητής της ΕΥΠ, είχε αναπτύξει διαύλους επικοινωνίας με μυστικές υπηρεσίες άλλων χωρών ενώ το πέρασμά του από θέσεις κλειδιά και οι χειρισμοί του σε ευαίσθητα θέματα, τον καθιστούν ως έναν άνθρωπο «ειδικών αποστολών» ενώ έχει χαρακτηριστεί από αρκετούς ως ο «λόρδος» της ελληνικής διπλωματίας.

Μία από τις θέσεις – κλειδιά που κατείχε αυτή του διοικητή της ΕΥΠ (1999-2004). Σε παλαιότερη συνέντευξή του ερωτηθείς για τη σημαντικότερη στιγμή της θητείας του στην ΕΥΠ είχε τονίσει:

«Έδωσα έμφαση στο εσωτερικό, κυρίως στην τρομοκρατία και στη 17 Νοέμβρη. Χρειάστηκε να αφήσω στην άκρη το εξωτερικό και να ασχοληθώ με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Η εξάρθρωση της 17Ν ήταν η κορυφαία προτεραιότητα διότι συνειδητοποιούσαμε με τρόμο τους κινδύνους, αν δεν τα καταφέρναμε. Δεν θα μπορούσαμε να διοργανώσουμε ασφαλείς Αγώνες.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μπασκόνια

Νομίζω τα πήγαμε καλά. Σε σύγκριση με την αστυνομία, η δική μας πληροφόρηση απεδείχθη πολύ καλύτερη. Οργανωθήκαμε εγκαίρως και αποκτήσαμε τις πηγές που χρειαζόμασταν σε ό,τι αφορούσε την ασφάλεια των Αγώνων. Για το κομμάτι της τρομοκρατίας δεν μπορώ να πω το ίδιο. Μια υπηρεσία πληροφοριών πρέπει να βασίζεται στα αρχεία της. Αλλά στη δική μας περίπτωση, είτε δεν υπήρχαν είτε αυτά ήταν διάσπαρτα. Έτσι, ήταν δύσκολο να λειτουργήσουμε αποτελεσματικά».