«Η 'Γαλάζια Πατρίδα' είναι τουρκικός εθνικισμός και τουρκοκεντρική», αναφέρει σε άρθρο-πρόκληση ο «πατέρας» της «Γαλάζιας Πατρίδας» και πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού της Τουρκίας, Τζιχάτ Γιαϊτζί.
Σε ένα εθνικιστικό και ανιστόρητο παραλήρημα όπου κάνει διαρκώς το άσπρο-μαύρο, παραμερίζοντας συνθήκες και γεγονότα κατά το δοκούν αλλά και το Διεθνές Δίκαιο και επιρρίπτοντας στην Ελλάδα την ευθύνη για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στέκεται σε άρθρο του στο πρακτορείο Anadolu, ο «πατέρας» της «Γαλάζιας Πατρίδας» και πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού της Τουρκίας, Τζιχάτ Γιαϊτζί.
Στο άρθρο του με τίτλο «Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και η σημασία της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’», ο απόστρατος ναύαρχος αναφέρεται με τη μορφή τριών ερωτήσεων και απαντήσεων στις πολιτικές της Ελλάδας προς την Τουρκία μετά τις εκλογές της 14ης Μαΐου και επιτίθεται στη χώρα μας, υποστηρίζοντας ότι με τις απαιτήσεις της θέλει να αναβιώσει τη «Βυζαντινή Αυτοκρατορία» και δεν βλέπει νεοοθωμανικές βλέψεις στα αιτήματα της χώρας του αλλά πολιτικές που έχουν στόχο «την ευημερία και την ασφάλεια της τωρινής και των επόμενων γενεών της Τουρκίας».
Διαβάστε επίσης: Ολυμπιακός – ΑΕΚ 28-24: Με πάθος και τσαμπουκά έκαναν το 1-1 οι ερυθρόλευκοι
«Οι φιλοδοξίες της Ελλάδας προς την Τουρκία δεν έχουν αλλάξει από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους»
Η πρώτη ερώτηση είναι τι αλλαγές πρέπει να περιμένει η Τουρκία στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας μετά τις εκλογές της 14ης Μαΐου, υποστηρίζοντας ότι «πρέπει να αποδεχθούμε ότι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες της Ελλάδας προς την Τουρκία δεν έχουν αλλάξει από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους ακόμα κι αν στη χώρα έχουν υπάρξει κυβερνήσεις διαφορετικών ιδεολογιών.
Συνεπώς μετά τις εκλογές της 14ης Μαΐου, πιστεύω ότι η Ελλάδα θα περιμένει από την Τουρκία να αποδεχτεί όλα της τα αιτήματα σχετικά με το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο, το Κυπριακό και την επέκταση των 6 ναυτικών μιλίων των υδάτινων εδαφών της στο Αιγαίο», αναφέρει αρχικά ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού της Τουρκίας.
«Επιπρόσθετα οι απαιτήσεις της Ελλάδας περιλαμβάνουν αναγνώριση του γεγονότος ότι δικαιούται να στρατιωτικοποιεί νησιά με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς και την αποδοχή ορίων 10 ναυτικών μιλίων στον εναέριο χώρο.
Επίσης ζητούν την αναγνώριση μίας θαλάσσιας περιοχής με μία γραμμή που συνδέει τα νησιά της ‘ελληνικής λίμνης’. Στην ανατολική Μεσόγειο, οι απαιτήσεις της Ελλάδας περιλαμβάνουν την αποδοχή του επονομαζόμενου, χάρτη θαλάσσιων περιοχών της Σεβίλης, ώστε να αποτρέψει από την Τουρκία να διεξάγει σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις εκτός των συνόρων που ορίζονται από τον χάρτη», προσθέτει στο άρθρο του ο Γιαϊτζί.
Στη συνέχεια αναφέρεται στην Κύπρο υποστηρίζοντας ότι «Ελλάδα και η ελληνοκυπριακή διοίκηση έχουν επιβάλλει θαλάσσια σύνορα μέσω του χάρτη της Σεβίλης». Ο πρώην ανώτατος αξιωματούχος του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας χαρακτηρίζει τον χάρτη της Σεβίλης «αμφιλεγόμενο» και υποστηρίζει ότι «χρησιμοποιείται για να απομονώσει την Τουρκία με το να μην της δίνει περιοχές έξω από τον κόλπο της Ατάλλειας στη νότια Τουρκία».
«Η Ελλάδα θέλει η Τουρκία να αναγνωρίσει αυτές τις αλλαγές σαν να έχει ηττηθεί σε έναν πόλεμο»
Ακόμα αναφέρεται στο ούτως ή άλλως παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο, σημειώνοντας πως «η Ελλάδα περιμένει την ακύρωση των συμφωνιών Τουρκίας-Λιβύης και τον τερματισμό της τουρκικής παρουσίας στη Λιβύη», γράφει χαρακτηριστικά.
Τέλος ολοκληρώνει την πρώτη απάντησή του στο ανιστόρητο παραλήρημά του αναφερόμενος στο Κυπριακό, όπου φυσικά δεν γίνεται λόγος για την παράνομη εισβολή και κατοχή του βόρειου τμήματος της νήσου.
«Η Αθήνα απαιτεί τον τερματισμό της ανεξάρτητης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείας Κύπρου και την αποδοχή μίας ομοσπονδιακής δομής με την πλειονότητα των Ελληνοκυπρίων, καθώς και την αποχώρηση του τουρκικού στρατού από το νησί».
«Η Ελλάδα θέλει η Τουρκία να αναγνωρίσει αυτές τις αλλαγές σαν να έχει ηττηθεί σε έναν πόλεμο και να τις αποδεχθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Ελλάδα παίρνει υποστήριξη για αυτές τις προσδοκίες της από άλλα κράτη αλλά επίσης και από κάποιους δρώντες εντός της Τουρκίας».
Το πρόβλημα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις
Όσον αφορά ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο Τζιχάτ Γιαϊτζί δεν βλέπει πίσω από αυτά τις νεοοθωμανικές βλέψεις της Τουρκίας αλλά το ότι η Ελλάδα προσπαθεί να «αναβιώσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία» μέσω της «Μεγάλης Ιδέας».
Μάλιστα υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει επεκτείνει έξι φόρες τα εδάφη της παίρνοντας εδάφη της Τουρκίας χωρίς όμως η Άγκυρα να έχει ηττηθεί σε πόλεμο. Ο Γιαϊτζί προκαλεί προειδοποιώντας πως η Τουρκία δεν θα παραδώσει όχι μόνο σπιθαμή γης αλλά ούτε και σταγόνα νερού από τα χωρικά της ύδατα στην Ελλάδα.
«Το βασικό ζήτημα στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας είναι η ‘Μεγάλη Ιδέα’, η οποία περιφέρεται γύρω από την ιδεολογία της Ελλάδας να αναβιώσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Αυτή η ιδεολογία αποτελεί ένα θεμελιώδες εμπόδιο για να οικοδομηθούν καλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών σε πολλαπλά πεδία από την Κύπρο μέχρι το Αιγαίο Πέλαγος και από το Αιγαίο μέχρι τη Δυτική Θράκη», αναφέρει αρχικά ο Γιαϊτζί.
«Η Ελλάδα έχει επεκτείνει τα εδάφη της αποκτώντας εδάφη από την Τουρκία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έξι φορές»
«Παρόλο που δεν έχει εισέλθει σε πολέμους με την Τουρκία, η Ελλάδα έχει επεκτείνει τα εδάφη της αποκτώντας εδάφη από την Τουρκία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έξι φορές από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Η Τουρκία δεν έχει καμία γη ούτε και σταγόνα νερού από τα χωρικά της ύδατα για να της παραδώσει. Συνεπώς είναι σημαντικό να δώσουμε έμφαση στο ζήτημα που προκύπτει από τις απαιτήσεις της Ελλάδας παρά σε οποιαδήποτε προβλήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας», αναφέρει ο Γιαϊτζί και υποστηρίζει πως «αντίθετα η Τουρκία δεν έχει άλλες απαιτήσεις από την Ελλάδα, εκτός από τη συμμόρφωση με τις συμφωνίες του παρελθόντος».
Σε αυτό το σημείο ξεκινάει το αφήγημά του, παραμερίζοντας εντελώς τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας και ερμηνεύοντας με τον δικό του τρόπο τις συνθήκες της Λωζάνης και των Παρισίων, μην λαμβάνοντας καν υπόψη πως τα σύνορα έχουν αλλάξει, ενώ δεν αναγνωρίζει θαλάσσιες ζώνες στα ελληνικά νησιά.
«Κανείς δεν πρέπει να περιμένει από την Τουρκία να εφαρμόσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας»
«Η Τουρκία περιμένει από την Ελλάδα να τηρήσει όσα προβλέπει η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και οι Συνθήκες Ειρήνης των Παρισίων του 1947 που σκοπεύουν να καθορίσουν και να διατηρήσουν μία σχέση με βάση την ειρήνη και τις φιλικές σχέσεις εντός του πλαισίου της γειτνίασης και της συμμαχίας του ΝΑΤΟ.
Οπότε κανείς δεν πρέπει να περιμένει από την Τουρκία να εφαρμόσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία η Τουρκία δεν έχει υπογράψει. Αντίθετα η Συνθήκη της Λωζάνης και οι Συνθήκες Ειρήνης των Παρισίων για τον καθορισμού του νομικού καθεστώτος του Αιγαίου έχουν υπογραφεί και από τις δύο χώρες», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Η Συνθήκη της Λωζάνης καθορίζει το νομικό καθεστώς του Αιγαίου μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας ήταν στα τρία ναυτικά μίλια, αλλά παραβίασε αυτό το δικαίωμα και επέκτεινε τα ναυτικά της μίλια στα 6 μίλια το 1936. Η Τουρκία δεν Θέλει αυτό το καθεστώς να παραβιαστεί περαιτέρω.
Η Ελλάδα απαιτεί κυριαρχία σε πάνω από 152 ομάδες νησιών και βράχων. Αυτό το ζήτημα πρέπει να συζητηθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Επιπρόσθετα η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει τον ισχυρισμό της για 10 ναυτικά μίλια στον εναέριο χώρο, όταν τα χωρικά της ύδατα είναι μόλις στα έξι ναυτικά μιλιά και πρέπει να αποστρατικοποιήσει 23 νησιά που αυτή τη στιγμή έχουν αποστρατικοποιημένο καθεστώς», συμπληρώνει και προσθέτει αναφερόμενος στη «Γαλάζια Πατρίδα» κάνοντας λόγο ουσιαστικά για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.
«Η οριοθέτηση της θαλάσσιας δικαιοδοσίας στο Αιγαίο πρέπει να γίνει με βάση την αρχή του ισότιμου καταμερισμού»
«Αυτά τα βήματα είναι ουσιαστικά για τις προϋποθέσεις και για τον καθορισμό σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας. Επιπρόσθετα η οριοθέτηση της θαλάσσιας δικαιοδοσίας στο Αιγαίο πρέπει να γίνει με βάση την αρχή του ισότιμου καταμερισμού και της κοινής χρήσης, λαμβάνοντας υπόψη την ενδοχώρα και τα μεγέθη των ακτογραμμών με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το δόγμα της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’».
«Η ‘Γαλάζια Πατρίδα’ της Τουρκίας είναι μία θαλάσσια περιοχή με βάση τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Το δόγμα της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’ στοχεύει να πετύχει φιλία, ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα με βάση την αρχή του ισότιμου καταμερισμού και της κοινής χρήσης με βάση το πλαίσιο των συμφωνιών και του εθιμικού δικαίου που έχουν υπογραφεί και από τις δύο χώρες, περιλαμβάνοντας το δίκαιο, τη διπλωματία, την ενέργεια, την ασφάλεια, τον τουρισμό, τον αθλητισμό, την αλιεία, τα ταξίδια με γιοτ και όλους τους άλλους τομείς», καταλήγει στην απάντηση του δεύτερου ερωτήματος.
«Το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας»
Το τρίτο ερώτημα είναι αν η Τουρκία θα αλλάξει την πολιτική της «Γαλάζιας Πατρίδας». Ο εκ των θεμελιωτών του συγκεκριμένου δόγματος ξεκινάει την απάντησή του από τον ορισμό που δίνει στη «Γαλάζια Πατρίδα», από το βιβλίο, το οποίο εξέδωσε το 2022 και εκφράζει και μία αλήθεια υποστηρίζοντας ότι η «Γαλάζια Πατρίδα» είναι «τουρκικός εθνικισμός και τουρκοκεντρική».
«Ορίζω τη ‘Γαλάζια Πατρίδα’ ως το σύνολο των θαλάσσιων περιοχών δικαιοδοσίας της Τουρκίας που έχουν ανακηρυχθεί ή έχουν προβλεφθεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και περιλαμβάνει 462.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η συνολική έκταση της Τουρκίας είναι 1.246.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα με 784.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα χερσαίων εδαφών και 462.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ‘Γαλάζιας Πατρίδας’, η οποία είναι ανεξάρτητη και δεν μπορεί να παραμεληθεί για την ευημερία και την ασφάλεια της τωρινής και των επόμενων γενεών της Τουρκίας», αναφέρει ακόμα ο Γιαϊτζί.
«Σύμφωνα με μελέτες από πανεπιστήμια, την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων (TPAO) και τη Γενική Διεύθυνση Έρευνας και Αναζήτησης Ορυκτών (ΜΤΑ), υπάρχουν αποθέματα φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της Τουρκίας για 816 χρόνια. Αυτά τα δεδομένα από μόνα τους δείχνουν τον πλούτο της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’ μας, λαμβάνοντας υπόψη κι άλλα ορυκτά, την αλιεία, τον τουρισμό, τις θαλάσσιες μεταφορές και τα λιμάνια. Οι θάλασσες μας είναι ένα ανεκτίμητο περιουσιακό στοιχείο», προσθέτει.
«Η ‘Γαλάζια Πατρίδα’ είναι τουρκικός εθνικισμός»
«Η θεμελιώδης αρχή είναι ότι ‘η άμυνα και η ασφάλεια της πατρίδας ξεκινάει από τις θάλασσες’ και υπογραμμίζει τη σημασία και την πλευρά ασφαλείας της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’. Ως υποστηρικτής του δόγματος της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’, η κατανόησή μου για τη ‘Γαλάζια Πατρίδα’ δεν είναι ούτε ευρασιατική, ούτε φιλορωσική, ούτε φιλοαμερικανική, ούτε υπέρ του ΝΑΤΟ, ούτε κινεζοκεντρική. Η ‘Γαλάζια Πατρίδα’ είναι τουρκικός εθνικισμός, τουρκοκεντρική και με κέντρο την Τουρκική Δημοκρατία, όπως η εθνική δέσμευση της Τουρκίας στις θάλασσες της, ξεπερνώντας όλες τις ιδεολογίες και τα πολιτικά κόμματα», καταλήγει ο Γιαϊτζί.