Από τα 13 εκατομμύρια νέους Τούρκους, οι 5 εκατομμύρια ψήφισαν για πρώτη φορά.
Από την πρώτη στιγμή είχε εκτιμηθεί ότι βαρύνουσα σημασία στην ετυμηγορία της κάλπης θα είχε η ψήφος των νέων.
Συνολικά 13 εκατομμύρια νέοι Τούρκοι πήγαν σήμερα στις κάλπες για να αποφασίσουν τον επόμενο πρόεδρο και το νέο κοινοβούλιο της γειτονικής χώρας.
Από αυτούς οι πέντε εκατομμύρια ψήφισαν για πρώτη φορά, που σημαίνει ότι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στα 20 χρόνια της παντοκρατορίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Διαβάστε επίσης: Τι σημαίνει για τον Ολυμπιακό η τρίτη θέση…
Αυτή ακριβώς η ιδιαιτερότητα έχει κάνει τους αναλυτές να αποδίδουν στην ψήφο τους την επόμενη μέρα στην Τουρκία.
Ο Ερντογάν και οι νέοι
Η αλήθεια είναι ότι το ποσοστό του Τούρκου προέδρου στην πληθυσμιακή αυτή ομάδα προβλέπεται να είναι χαμηλότερο από εκείνο σε άλλες ηλικιακές ομάδες, όπως εξηγούσε πρόσφατα στο πρακτορείο Reuters ο Ερμάν Μπακιρτζί της εταιρείας δημοσκοπήσεων Konda Arastirma.
Οι νεαροί ψηφοφόροι είναι «πολύ θυμωμένο και χωρίς ελπίδα», τόνισε ο ίδιος, γιατί «βλέπουν μέσω του ίντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τι κάνουν οι συνομήλικοί τους στην Ευρώπη και τι ευκαιρίες έχουν».
Για του λόγου το ασφαλές ο Τούρκος φοιτητής, Γιούνους Εφέ, που ήταν μικρό παιδί όταν ο Ερντογάν ήρθε στην εξουσία το 2003, δήλωσε ότι θα ψηφίσει τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος πιστεύει ότι θα ενισχύσει το κράτος δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία της έκφρασης, τα οποία, σύμφωνα με τους επικριτές, έχουν πληγεί υπό τον Τούρκο πρόεδρο.
«Σίγουρα ανησυχώ για την ελευθερία του λόγου. Στην πραγματικότητα, το ζω καθημερινά αλλά δεν το συνειδητοποιούμε επειδή συνηθίσαμε να ζούμε με αυτόν τον τρόπο», δήλωσε στο αμερικανικό πρακτορείο ο Εφέ, σημειώνοντας πως το σκέφτεται και δεύτερη φορά πριν κάνει like ή δημοσιεύσει κάτι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Δεύτερη ανάγνωση
Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή υπάρχει και μια διαφορετική ανάγνωση στην οποία πρέπει να δοθεί επίσης σημασία.
Πολλές δημοσκοπήσεις τον τελευταίο καιρό έχουν δείξει ότι στους νέους αρέσει το γεγονός ότι η Τουρκία σήμερα είναι μια χώρα με λόγο και άποψη στο εξωτερικό.
Και αυτή ακριβώς την αύξηση της δύναμης της, παρά τα οικονομικά προβλήματα των τελευταίων, πιστώνουν κατ’ αποκλειστικότητα στον Ερντογάν και στις ακροβασίες του μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, στον επεκτατισμό του στη Μέση Ανατολή και στα ανοίγματα του στην Αφρική, όπου μπορούν τα συμφέροντα της Τουρκίας να εξυπηρετηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση με τους περισσότερους νέους απέναντι του και τη Δύση να ψηφίζει Κιλιτσντάρογλου, όπως αποκλάλυψαν τα άρθρα κόλαφος για τον Ερντογάν του Economist, της Washigton Post και του der Spigel, με την ελπίδα ότι η Τουρκία στα χέρια του πρώτου θα σταματήσει να θέλει να γίνει παγκόσμια δύναμη πρώτης γραμμής μέχρι και το 2050 και θα επιστρέψει στη δυτική αγκαλιά, αν στο τέλος επικρατήσει ο δεύτερος θα δικαιωθούν όσοι τον αποκαλούν εφτάψυχη… μαύρη γάτα.