Εξοργίζουν οι πληροφορίες που έρχονται στο φως για τα βίαια επεισόδια που σημειώθηκαν στο Σύνταγμα, μετά την ειρηνική διαδήλωση χιλιάδων ανθρώπων που ζητούν απαντήσεις για την τραγωδία στα Τέμπη.
Η οργή του κόσμου για τα ερωτήματα, που παραμένουν αναπάντητα, ως προς τα πραγματικά αίτια της πολύνεκρης σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη, μπορεί να μην κατευνάζεται με πολιτικές υποσχέσεις, ωστόσο, «αντιμετωπίζεται» με χημικά και κρότου λάμψης.
Τα βίαια επεισόδια σημειώθηκαν την Κυριακή στο Σύνταγμα και γενικότερα στο κέντρο της Αθήνας, όταν – ως συνήθως – οι «γνωστοί άγνωστοι» (σ.σ. για να θυμηθούμε και κάτι από τα… πρόσφατα παλιά), στο πλαίσιο της ειρηνικής και μεγαλειώδους πορείας περίπου 10.000 ατόμων, επιτέθηκαν με αντικείμενα και μολότοφ στις αστυνομικές δυνάμεις.
Και όπως ήταν αναμενόμενο, η Αστυνομία απάντησε με τη ρίψη βομβών κρότου λάμψης και χημικών.
Ακόμη και στην περίπτωση που υποστηρίξει κανείς ότι οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν εκείνες που δέχονταν επίθεση και, άρα, έπρεπε να απαντήσουν, για μία ακόμη φορά, δυστυχώς, δίπλα στα «ξερά», κάηκαν και τα «χλωρά»…
Εκατοντάδες άνθρωποι, πανικόβλητοι, έτρεχαν να βρουν σημείο για να ανασάνουν από τα χημικά – άνθρωποι που δεν είχαν καμία σχέση με την ομάδα των αντιεξουσιαστών (σ.σ. ο όρος που αντικατέστησε τους «γνωστούς αγνώστους») και με την πρόκληση επεισοδίων.
Χημικά σε τραυματία του μοιραίου τρένου
Κανείς όμως δεν θα περίμενε αυτό που έκανε γνωστό ένας εκπαιδευτικός μέσα από τον λογαριασμό του στο Facebook.
«Η Κατερίνα μου, η μαθήτριά μου, ήταν στο τραίνο και σώθηκε με ένα κάταγμα στον αγκώνα. Η Κατερίνα μου ήταν και στις πορείες, σήμερα στις έντεκα και προχθές στις επτά. Με αρχαιοελληνικούς όρους δεν ξέρω μεγαλύτερη Ύβρη από το να της ρίξουν χημικά».
Και όμως, επιβάτης του μοιραίου τρένου, που σώθηκε από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη μόνο με ένα κάταγμα, αντί να καθήσει στο σπιτάκι της να αναρρώσει – ψυχολογικά κυρίως – επέλεξε να διαδηλώσει για τους συνεπιβάτες της εκείνους, που δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί όσο η ίδια.
Το αποτέλεσμα ήταν να υποστεί και εκείνη τη ρίψη χημικών και – ποιος ξέρει; – ίσως και να ξαναζήσει για λίγο τις εικόνες φρίκης που βίωσε στα Τέμπη, με τους καπνούς των φλεγόμενων βαγονιών και τις χαμένες ανθρώπινες ζωές δίπλα της.