«Ήλπιζα να φύγω ακαριαία…» – Γροθιά στο στομάχι τα λόγια 20χρονου φοιτητή στα Τέμπη

Συγκλονίζει ο 20χρονος φοιτητής Ανδρέας Αλικανιώτης που κατάφερε να βγει ζωντανός από το μοιραίο τρένο στα Τέμπη και να σώσει ανθρώπινες ζωές, καταφέρνοντας να απεγκλωβίσει συνεπιβάτες τους από το δεύτερο βαγόνι.

«Έκανα αυτό που ένιωθα να κάνω ως άνθρωπος» είπε ο νεαρός άνδρας και περιέγραψε τη στιγμή της σύγκρουσης, λέγοντας ότι λίγο πριν συνομιλούσε με φίλους τους, για να τον παραλάβει κάποιος από τον σταθμό, επειδή είχε καθυστέρηση το τρένο.

Διαβάστε επίσης: Ολα στραβά και ανάποδα: Γιατί ηττήθηκε στο Μιλάνο ο Ολυμπιακός…

Βλέπαμε φωτιές και σπινθήρες, πηδούσαμε από 3-4 μέτρα ύψος

«Εκείνη την ώρα έγινε η σύγκρουση. Την ώρα της έκρηξης βρέθηκα στον αέρα μαζί με τρεις συμφοιτητές μου, όλοι βρισκόμασταν στο δεύτερο βαγόνι».

Περιέγραψε πως παντού υπήρχε σκοτάδι, έβλεπε φωτιά και σπινθήρες, ενώ η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική λόγω των αναθυμιάσεων από τα καμμένα υλικά.

Ο ίδιος και οι συμφοιτητές του κατάφεραν να πηδήξουν από τα παράθυρα της πάνω πλευράς.

Όπως είπε, ο ίδιος και όσοι μπορούσαν βοηθούσαν κόσμο να βγει από το βαγόνι. Όσοι ήταν σε θέση πηδούσαν από ύψος 3-4 μέτρων.

«Φοβήθηκα ότι θα φύγω και δεν θα προλάβω να χαιρετήσω τους δικούς μου»

Στη συνέχεια μιλώντας στον ΣΚΑΙ περιέγραψε βιβλικές σκηνές: «Ο κόσμος έφευγε μακριά από τη φωτιά, μιλούσε στα κινητά, άλλοι ήταν σωριασμένοι στο χωράφι, άλλοι πάλευαν με τον πόνο και την αγωνία αν θα καταφέρουν να ζήσουν. Εκείνη την ώρα σκέφτηκα τρία πράγμα. Αναρωτιόμουν αν είναι αλήθεια αυτό που συνέβη, ότι θα φύγω και δεν θα προλάβω να χαιρετήσω τους δικούς μου ανθρώπους και τουλάχιστον να φύγω ακαριαία, να μην καώ ζωντανός».

Στη συνέχεια, αφού συνειδητοποίησε ότι είναι καλά, «είχα την ψυχραιμία να βοηθήσω κόσμο να βγει και δεν ήμουν μόνος μου σε αυτό. Όλοι όσοι μπορούσαμε βοηθήσαμε».

Είπε ακόμη ότι έκανε 25 λεπτά να βγει από το βαγόνι και μετά τηλεφώνησε στην μητέρα του.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

«Δεν νοείται να μην υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας, να μην υπάρχουν μέτρα ασφαλείας, μιλάμε για ανθρώπινες ζωές» είπε και κατέληξε:«Δεν θα ξανάπαιρνα το τρένο, όχι επειδή φοβάμαι, αλλά επειδή δεν θα ήθελα να ξαναδώσω τα χρήματά μου σε τέτοιους ανθρώπους».